- 25 -

5K 614 30
                                    

HERO ( 25 )

Unicode

မထင်မှတ်ဘဲ မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းက စျာပနအခမ်းအနား
ကနေ ထွက်လာတဲ့ မောင်

မျက်နှာလေးလည်း ချောင်ကျလို့ ပိန်သွားလိုက်တာ
ဒီနှစ်ရက်သုံးရက်အတွင်း ဘယ်လောက်တောင် ပင်ပန်း
ခဲ့တာလဲ မောင်ရယ်

ကျွန်တော့် ရင်တွေအောင့်လိုက်တာ
မောင်က နွမ်းဖတ်လို့ မျက်လုံးတွေကလည်း ရီဝေဝေ
နဲ့ ငိုထားတဲ့ပုံ

မောင့်ဆီကို သွားပြီး ဖက်ထားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပေမယ့်
အနောက်က အတူတူပါလာတဲ့ အဖေ့ကိုမြင်လိုက်ရတာ
ကြောင့် ခြေလှမ်းတို့တုံ့ခနဲရပ်သွားရင်း ထောင့်ကြားတစ်
ခုမှာ ဝင်ပုန်းလိုက်သည်

အဖေက မောင့်ကို တစ်နေရာလိုက်ခဲ့ဖို့ ပြောနေသည်
သူတို့နောက်က အသာလိုက်သွားရင်း ပုန်နံကွယ်က
နားထောင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်

" ဂျောင်ကု !! အားလုံး အဆင်ပြေပြေနဲ့ ပြီးသွားပြီပဲ
မင်းလည်း အရမ်းဝမ်းနည်းမနေနဲ့ လိုအပ်တာရှိလည်း
ငါ့ကိုပြော ငါကူညီ ...  "

" ခင်ဗျား ဟိုနေ့က ကျုပ်အမေ့ကို ဘာပြောခဲ့တာလဲ "

" ဘာ ? "

" ခင်ဗျား ဟိုနေ့က အမေ့ကို ဘာပြောခဲ့တာလဲလို့ !!!!
ကျုပ်မေးနေတယ် ဖြေလေ !!!!! "

" ဂျွန်ဂျောင်ကု မင်းဘာတွေပြောနေလဲဆိုတာ ငါမသိ ...  "

" ရုတ်တရက်ကြီး အမေ့ဆီကိုရောက်လာပြီး အမေနဲ့
ခဏစကားပြောချင်တယ်ဆိုပြီး ခင်ဗျားနဲ့ စကားပြော
ပြီးမှ အမေက ဘာလို့ပြန်ထမလာရတော့တာလဲ !!!!!!
ဟမ်း !!!!! ဖြေလေ "

HERO • Kookmin || COMPLETED || Where stories live. Discover now