Singularity

5|Dev Abi

Bölüm 5|Dev Abi

-Jeonikook iyi okumalar diler...

"Ben Cho Hee'yi almaya gidiyorum."

"Bekliyoruz." Diye bağıran hyunglarıma gülümsedim. Kızımı direk kabullenmişlerdi ve bu çok güzeldi.

"Ben burdan inemem ki yaa. Offfff!" Sesiyle gülümsedim. Yatak ona gerçekten çok büyük dert olmuştu. Ona çok büyük geliyordu.

"Cho Hee." Gülümseyerek kapıyı açtım. Şuan çok tatlıydı. Yerle bakışıp duruyordu.

Yanına gidip onu kucağıma aldım. Bu çok güzel bir histi.

"Günaydın." Yeni uyanmış olmalıydı uykulu gözleri kendini ele veriyordu.

"Günaydın."

Tanrım... O çok masumdu.

Gülerek "Gel ilk önce elini yüzünü yıkayalım sonra üzerini değiştiririz."

Banyoya geçip elini yüzünü yıkamaya başladı. Küçük elleri su'yu tutamıyordu ve her seferinde tekrar su almaya çalışıyordu.

Bunu ömrümün sonuna kadar izleyebilirdim.

"Üstüme döktüm." Onun sesiyle kendime geldim. Üzerine bakınca az da olsa su dökülmüştü.

Gülümseyerek yanına gittim. Kollarını sıvayıp arkasına geçtim. Ellerimle yüzünü yıkayıp yanda ki havluyla sildim.

Tabi ki yüzümde ki gülümseme silinmemişti. Özellikle elim kadar yüzü olması daha da gülümsetiyordu.

"Gel üstünü değiştirelim." Diyerek giysi odasına girdik. Ne giydir meliydim?

"Giymek istediğin birşey var mı?

"Farketmez." Kafa sallayıp siyah pantolon ve üstüne beyaz tişört aldım. Rahat olması daha önemliydi.

Arkamı döndüğüm de yanımda bana baktığını gördüm. Her zaman şu bebek bakışları nasıl yapıyordu?

Boyuna çömelip üstünde kileri çıkarmaya başladım. Bir yandan etrafa bakıyor bir yandan da bana yardım etmeye çalışıyordu.

Kirlileri sepete attıktap, bileğime toka geçirdim. Sıcaklaya bilirdi. Zaten bileklik gibi durmuştu bileğimde.

"Hazır mısın?"

Kafa sallayınca odadan çıktık. Hyunglarımda bir sıkıntı yoktu. Onu direk sevgiye boğacaklarını biliyordum ama Cho Hee bunu hoş karşılar mıydı?

Salak! Çocuk sevgi içeren ortamı niye hoş karşılamasın?!! Mal yaa!!

Utanabilir. Normal birşey. Böyle devam.

Dans stüdyosunun kapısını açıp içeri geçmesi için yol verdim. Taehyung hyung'un sesini direk duymuştum.

Kapının pervazına yaşlanıp hyunglarımla tanışmasını izledim. Hepsine gülümseyerek cevap veriyordu ve benim gibi yandan çıkan gamzesi beliriyordu.

Namjoon hyung ve Jin hyungun karşısında durunca onun gerçekten çok küçük olduğunu anladım.

"Woah! Cidden çok uzunlar." Hepimiz aynı anda gülmeye başladık. Bu tepkiye şaşırmamıştım çünkü dün de, bu sabah ta bu durumdan yakınmıştı.

Yanıma gelip kollarını kaldırdı." Beni kucağına alır mısın?"

Tanrım!! Kalbim hiç iyi değil.

Gülümseyip,onu kucağıma aldım. Umut vardı. Hemde çok büyük bir umut vardı. Beni kabullenecekti hissediyordum.

Namjoon hyung ve Jin hyung'un yanına gidip,kızıma döndüm. Tanışmak için çok mantıklı bir hareketti.

Tanışmalarıdan çok kaynaşmaları kısa sürmüştü. Galiba bu bir başlangıçtı ve bunun sonu mutlu son olacaktı.

...

Akşam saat 10 olmuştu ve artık yatsak iyi olurdu. Aslında bu saatte asla uyumazdım ancak Cho Hee için uyumakta bir sakınca görmüyordum.

"Hadi bakalım hyunglarım. Biz gidiyoruz." Diyerek masadan kalktım. Hem daha hyunglarım hakkında ki düşüncelerini soracaktım.

El ele tutarak yemekhane den çıktık. Şuan ki mutluluğumu cümlelerle anlatamazdım.

Odaya girince telefonu masaya bırakıp Cho Hee'ye döndüm. Yere bakıyordu ama gözlerinde uyku aktığı belliydi.

Giysi odasından pijamalarını alıp yanına gittim. Ben gelince gözlerini açmaya çalışmıştı ama ayakta bile uyuyabileceğı belli oluyordu.

Gülüp pantolonunu çıkardım. Bunu bıkmadan söyleyebilirdim. O çok tatlıydı.

Tişörtünü değiştirirken çok hareket ettirmek istemediğim için kollarından yavaş yavaş geçiriyordum. Yorulmuştu ve şimdi uyandırmak aptallık olurdu.

Hızlıca bende üstümü değiştirip ihtiyaçlarımı giderdim. Onu yatağa yatırıp bende yanına yattım.

Bu gece manzaram çok güzeldi.

Bir melek izleyecektim.

06.05.2020

01.39

-Jeonikook