Singularity

37|Tom Ve Jerry

Bölüm 37|Tom ve Jerry

-Jeonikook iyi okumalar diler...

"Jerry sana beziyor."

Miniğimle oturmuş Tom ve Jerry izliyorduk. Izlemeyeli çok uzun zaman olmuştu.

"Niye küçük ki Jerry!"

Gülerek miniğime döndüm. Kesinlikle aşırı tatlı izliyordu. Sanki Tom yerinde o varmış gibiydi.

Namjoon Hyung

Prova iptal edilmişti ya, tekrar eklenmiş. PD herkes kesin gelsin dedi. Biz iniyoruz sende in.

Tanrım...ben bir günü mü de kızımla geçiremeyecek miyim?!

"Miniğim?"

"Hm."

"Benim gitmem gerekiyor 2 saate gelirim. Beni burda bekle tamam mı?"

"Hm,hm."

Yanağına öpücük kondurup, koltuktan kalktım. Gene dans,gene dans. Sokayım sizin dansınıza yaa!

...

"Minik farem?"

Odaya girip, sehpada resim çizen miniğime baktım. Çok tatlıydı.

"Benim minik farem, resim mi çiziyor?"
Kesinlikle ona minik farem diyecektim.

"Hm,hm."

Saçlarına öpücük kondurup, koltuğa oturdum. Çok yorgundum. Artık tatile girmek istiyordum ancak gene süre uzatılmıştı.

"Baba."

""Efendim minik farem?"

"Yaaa. Ben minik fare değilim."

"Hmm, nesin o zaman?"

Koltuğa oturup, bana sarıldı.

"Bilmem. Ama minik fare değilim."

"Yooo. Sen benim minik faremsin. "

"Püfff."

"Benim minik faremin canı birşeye mi sıkılmış. Dün ki gibi? Hm?"

"Baba, Seni özledim." Diyerek kollarını boynuma dolamasıyla, güldüm. Haklıydı. İstediğimiz gibi görüşemiyorduk ve birbirimizi özlüyorduk.

"Bende seni özledim minik farem. Ama kısa bir süre sonra tüm günlerimizi beraber geçiricez. "

Küçük bedenini sarıp,sarmaladım. Kesinlikle bende özlemiştim.

"Minik Farem."

"Efendim."

"Ben senin günlüğünü okudum ve pasta sevdiğini söylemişsin. Fotoğraf olsaydı neyi severdin?"

"Bilmem. Üstünde hepimizin ismi yazılı olabilirdi."

Düşünceli meleğim.

"Neden hepimiz? İkimiz olsak olmuyor mu?"

"Olmaz! Abilerime haksızlık yapmış olurum. Hem biz hep beraber aile değil miyiz?"

"Mis kokulum." Diyerek yanağını öptüm. Bu kokuya hastaydım.

"Neden sordun ki?"

"Merak ettim minik farem."

Hıh! Merakınmış! 6 Eylülde kızının doğum günü olduğunu asla bilmiyorsun ya!

Sus be!! Böyle devam!!

Bu salak hee!!!

"Söyle bakalım minik farem, ne yapmak istersin?"

Kafasını kaldırıp, gözlerini gözlerime dikti.

"Yemek yiyelim mi? Ben acıktım."

"Yiyelim minik farem." Diyerek yemekhanenin yolunu tuttuk. Minik faremin karnını doyurmalıydık.

...

"Ama bunları yemedin minik farem."

Çok aç olduğunu söyleyip, çok yemek aldırmıştı ama yarısını bile yememişti.

"Zaten bunları sen yiyeceksin."

Benim yemek yemememe bu kadar takılmış mıydı?

"Minik farem ben yemek yedim. Bu yüzden sen yemeye devam edebilirsin."

"Ama ben doydum ki."

Pekâlâ. O zaman yapacak birşey yoktu.

Oturduğum sandalyeden kalkıp, minik faremin sandalyesine ilerledim. Ellerini peçeteyle sildikten sonra da kucağıma alıp, yemekhanenin çıkışına yöneldim.

Artık akşam olmuştu ve bende bitmiştim. O kadar yorgundum ki. Direk uyumak istiyordum. Ama minik faremin sorunu vardı.

Neyse onu rahatlatıktan sonra uyurdum.

29.05.2020

17.32

-Jeonikook