Bölüm 25|Hafta Sonu
-Jeonikook iyi okumalar diler...
"Benim odam da mı var?"
Giysileri çantaya yerleştirip derin bir nefes aldım. Bugün miniğimi kendi evime götürecektim. Tepkisini çok merak ediyordum.
Çantayı kapının yanına koyup, yatağa adımladım. Gece birkaç kere daha uyanmıştı ama en sonunda uyuyabilmişti.
"Baba."
"Efendim miniğim." Gözlerimi gözlerine odaklayınca ağlamak üzere olduğunu anladım. Neden ağlayacaktı ki? Hiçbirşey olmamıştı.
"O çanta n-niye orda?"
Onu bırakacağımı düşünmüştü. Tanrım!
Direk ona sarılıp, öpmeye başladım. Biraz da olsun rahatlamalıydı ki, onu zaten hiçbir yere bırakmayı düşünmüyordum.
"Miniğim...bana bak birtanem."
Gözyaşlarını silip, gözlerine öpücükler kondurmaya başladım. Ağlamasa olmaz mıydı? Benim de canım yanıyordu. Bende ağlamak istiyordum.
"Seni bırakmicam miniğim. Sonsuza dek benimle kalacaksın."
Kafasını eğip kendi de gözyaşlarını silmeye başladı. Korkmuştu. Onu bırakacağımı düşünüyordu.
Ama şuan çok masumdu.
"Baba."
"Efendim miniğim."
"Söz mü? Beni bırakmayacaksın söz mü?"
Gülümsedim. Bu kadar mı korkmuştu bu durumdan? Ben ona kıyamazdım ki.
"Söz miniğim. Söz veriyorum seni bırakmicam." Kafasını sallayıp, küçük kollarını boynuma doladı.
Bende ona sarıldım.
Onun üzülmesine dayanamıyordum. Tek bir gözyaşı için bile canımı verirdim.
"Gördüğüm kabusta da beni bırakıyordun."
Korkularını beraber yenicez miniğim.
"Öyle birşey asla olmayacak. Tamam mı? Asla olmayacak. Benim evime gideceğiz, çanta o yüzden."
"Senin evin mi var?"
"Hm,hm."
"Eee burası?"
"Dinlenme odası denebilir aslında. "
Alnını öpüp, yataktan kalktım. Tüm hafta sonunu orda geçirmek istiyordum.
Hem burda yapamadığımız şeyleri orda yapabilecektik çünkü evde sadece ikimiz olacaktık. Hem odasına vereceği tepkiyi çok merak ediyordum.
"O zaman miniğim, hazırlanalım mı?"
Kafasıyla onaylayınca, gözünde ki meraka birkez daha tanık oldum. Meraklı bir kızım vardı demek ki.
...
"Bu ev çok büyük." Ona evin içini gezdirirken bir yandan da birşeyler mırıldanıyordu. Bende anladıklarımı onaylıyordum.
"Evet miniğim." Tekrar ona baktım." Gel bakalım, şimdi sıra senin odanda."
"Benim odam mı var?" Sorusuna gülümseyerek kafamı onayladım. Her ne kadar oda taraftarı olmasam da Namjoon ve Yoongi hyung sıkı tembih etmişlerdi.
Tabi haklıydılar da.
İçeri girip,etrafı incelemeye başladı. Her yeri dikkatle inceliyordu. Galiba odanın çoğunlu mavi olduğu için şaşırmıştı.
"Beğendin mi miniğim?"
"Hm,hm."
Yanına gidip, elini tutum. Şimdi gün başlayabilirdi.
Kek yaparken eğlenecektik. Sonuç olarak ikimizde bu hafta sonu evdeydik. Gayet güzel eğlenebilirdik.
18.05.2020
02.28
-Jeonikook
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Singularity
Fanfiction[Tamamlanmıştır.] . . . . "Çünkü mavi umudu temsil eder ve ben de birgün mutlu olmayı umuyorum." . . . -Kurgunun şarkısı [ Jungkook- Euphoria] . . -Singularity: Eşsizlik. . . [Baba - Kız kurgusudur. Aşk unsuru yoktur.] . . Başlama Tarihi: 05.05.2020...