Singularity

41|Kahraman

Bölüm 41|Zaman

-Jeonikook iyi okumalar diler...

"Ve sen de Jungkook, kızının kahramanı ol. Ebediyen."

Miniğimin kemanını masanın baş köşesine koyup, koltuğa oturdum. Küçük Hanımın gene yüzü asıktı.

"Söyle bakalım minik farem, neyin var?"

Koltuktan kalkıp, kucağıma oturunca gene benden birşeyler sakladığını anladım.

"Evet! Küçük Hanım. Anlat bakalım gene sorun ne?"

Derin bir nefes alıp, kafasını kaldırdı.

"Baba, beni nasıl buldun?"

Güldüm. O kadar güzeldi ki o gün. Hayatımda hiç bu kadar garip hissettiğimi zannetmiyorum.

"Annen mektup bırakmış. Tabi bu mektubu bana polisler verdi. Çantasından çıkmış. Açtım, sonuna kadar okudum, en sona şunu yazmış; belki ben bu dünyadan göçüyorum ama arkamda bir iz bırakarak. Bir kadını sevmek, onun için çok önemli bir lütuftur. Ama bir çocuğu sevmek, onun için evdir. Sen bir kadını seversen, aldatılmayı da göze alırsın ama bir çocuğu seversen, kahraman olmayı göze alırsın. Ve sende Jungkook, kızının kahramanı ol. Ebediyen. Yazmıştı. Ben bunu okuduktan sonra bir kızım olduğunu anladım. O bir hafta her gece ağladım."

"Neden?!" Bakışlarımı kızıma çevirince, onunda gözlerinin dolduğunu gördüm.

"Çünkü benim bir kızım vardı. Şu dünya da onun için herşeyi yapabileceğim bir kızım vardı. Ve şimdi kızım kucağımda oturmuş, benimle konuşuyor. " Diyerek direk yanaklarını öptüm. Bu dünya da ki en güzel hediyem, kızımdı.

"Peki beni nasıl kabullendin?"

"Ben, bir kızım olduğunu öğrendiğim an zaten seni kabullenmiştim."

"Beni yanına aldığın için pişman oldun mu?"

Gülerek "Küçük Hanım beni sorguya mı tutuyorsunuz?" Dedim.

"Hayır, sadece merak ediyorum."

"Hmm. Pişman olup olmadığımı soruyorsan, hayır hiç pişman olmadım. Ve asla da olamıcam."

Gülümseyince bende gülümsedim. Bu konuyu merak ettiğini düşünüyordum ancak sormasını beklemiyordum.

"Şimdi soru sorma sırası bende. Keman çalmayı ne zaman öğrendin ve neden benden sakladın?"

"Şey...."

Burnuna dokunup, bana bakmasını sağladım.

"Benden gene ne saklanıyor acaba?"

"Hani ben sizin çalıştığınız odaya geliyordum ya,"

"Evet."

"Ondan önce de ablayla çalıyordum."

"Bana bunu neden söylemediniz peki?"

"Süpriz yapacaktık. Yani abla yapalım mı deyince,ben de sen seversin diye kabul ettim ama kardeşi hastalandığı için yapamadık."

"Yerim ama ben seni!" Ona sımsıkı sarılıp, kokusunu içime çektim. Ona kızamıyordum bile.

"Gerçekten mi?!"

"Tabi ki gerçekten! Mis kokulum benim." Öpmeye doyamıyordum ki ben!!!

...

Odaya girip, bana sırtını dönmüş bedene baktım. Trip yiyecektik.

Ellerimi yıkayıp, üstümü değiştirdim. Kesin bana çok kırılmıştı. Ama isteyerek gelmemiştim ki!! Sadece prova uzamıştı.

"Mis kokulum..."

Boynunu öpünce, omuz silkti.

"Minik farem?"

Kollarına öpücük kondurmaya devam ettim. Kendimi bir yerden affettirmek lazımdı.

"Miniğim, hadi bana dön. Hm?"

"Hayır. Ben sana küsdüm."

"Miniğim. İlk önce konuşsam. Olur mu?"

Bedenini, kendime çevirmeye çalışınca engelledi. Tahmin ettiğimden de çok kırılmıştı.

"Ben seninle konuşmak istemiyorum." Kalakaldım. Ne yapsaydım acaba?!

"Küçük Hanım. Lütfen ama!"

"Hayır."

Eee! Kollarından tutup, kendime çevirdim. Ardından da kollarımı sardım.

"Miniğim. Güzel kızım benim. Sence istediğim için mi gelmedim. Hm? İşim çıkmasa gelmez miydim?"

"Ama kimse gelmedi. Ablayla tek dik."

"Özür dilerim. Özür dilerim Miniğim. Bak sana söz veriyorum bir daha böyle birşey olmayacak. Tamam mı?"

"Dünde söz verdin."

Tanrım...kızım benim yüzümden üzülüyordu...

"Beni affeder misin minik farem? Biliyorum,gelmeliydim ancak gelemedim. Prova uzadı. Eğer uzamasaydı kesinlikle gelecektim."

Böyle olacağını, senin bu kadar üzüleceğini bilseydim, asla ama asla orda kalmazdım.

"Söz mü?! Bir daha ne olursa,olsun geleceksin?"

"İlk. İlk ben gelicem."

Kollarını, bedenime sarınca gülümsedim. Küs kalamayacağımız belliydi zaten.

"Seni bile,isteye asla kırmam miniğim. Seni herşeyden çok sevdiğimi unutma. Sen benim en değerli varlığımsın."

"Sende benim baba."

Saçlarından öperken bir yandan da kokluyordum. Ve severek ömrümün sonuna kadar koklayacaktım.

Çünkü ben; eşsiz bir prensese sahiptim.

04.06.2020

02.35

-Jeonikook