ရိပေါ်က ဘေးနားဝင်ထိုင်ပြီး ရှောင်းကျန့်ကိုယ်ကို ပေါင်ပေါ်ဆွဲမှောက်ချတယ်။ဖင်ပြောင်လေးနဲ့ ရှောင်းကျန့်က မှောက်ရက်ကလေး၊ လက်မှာလဲခါးပတ်တန်းလန်း။
"လက်တွေ အငြိမ်မနေတော့ အပြစ်ပေးရမှာပေါ့"
"ရိပေါ် ဘာလုပ် "
'ဖြန်း "
"အ့ "
တင်ပါးတစ်ဖက်ကို ရိုက်လိုက်တာမို့ ထူပူသွားရတယ်။
"လက်တွေအပေါ်တင်ခိုင်းထားတယ်မလား ဖြန်း"
"အ့ "
"ဖြေလေ တင်ခိုင်းထားတယ်မလား "
"အင်း အင်း တင်ခိုင်းတယ်"
"အဲ့တာကို ဘာလို့အောက်ချတာလဲ ဖြန်း"
"ဆံပင်လေး ကိုင်ချင်လို့ကို "
"ဆံပင်ပဲကိုင်လေ၊ ဘာလို့တွန်းလဲ ဖြန်း"
"အ့ အဲ့တာက မမျိူချစေချင်လို့ကို "
"ပြန်ခံပြောနေတယ်ပေါ့ ဖြန်း ဖြန်း"
"အာ့ ပြန်ဖြေဆို..တစ်ဖက်တည်းမရိုက်နဲ့ နာတယ်"
"ဖြန်း အထွန့်မတက်နဲ့ "
ရိပေါ်က မျှမရိုက်ပဲ တစ်ဖက်တည်းရိုက်နေတာမို့ ပူထူပြီးစပ်နေပြီ။
"နာလာပြီ ငါငိုမှာနော် အာ့ "
ရုတ်တရပ် တွင်းပေါက်ထဲ တိုးဝင်လာတဲ့ လက်တစ်ချောင်း၊ ခြောက်သွေ့နေတာမို့ နာသွားတာတော့ အမှန်
"ရိပေါ် နာတယ်၊ ပြန်ထုတ် "
"ဖြန်း "
"မင်းနော် မခံရတိုင်း ဇွတ်မလုပ်နဲ့၊ နာအောင်လုပ်ရင်တူတူမနေဘူး "
ရိပေါ်ကလက်ချောင်းကိုပြန်ထုတ်သွားတာမို့ နာတာသက်သာသွားတယ်။
"ကဲ ဘာလုပ်ရမလဲပြော "
"တင်ပါးကို နောက်တစ်ဖက်"
"ဖြန်းဖြန်း "
နှစ်ချက်လောက်အရိုက်ခံပြီးမှ နာတာ မျှသွားပြီး အဆင်ပြေသွားတယ်။
ရိပေါ်က တင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုတစ်လှည့်စီရိုက်ပြီး တွင်းဝကိုဆွဲဖြဲပြန်တယ်။
