VAVEYLA

5.BÖLÜM

Bölüm şarkısı Cem Adrian feat Hande Mehan- Bu Yollar Hep Sana Çıkar

  Hayır,hayır kötü düşünmemeliydim. Arabayı hemen kalabalığa doğru sürdüm. Hızla arabadan inip kalabalığın arasına girdim. Gördüğüm manzarayla olduğum yere çivilenmiştim. Bu Cevdet Bey'in arabasıydı ve en kötüsü de Asel kullanıyordu. Benim yüzümden ona bişey olursa yaşayamazdım.

   Ambulanstaki görevliler sedyeyle birini götürünce direk oraya sabitlendim. Bu asel'di ve boynunda boyunluk vardı, yüzü kanlar içindeydi. Allah'ım nolur ona bişey olmasın.

   Ambulans gitmeye hazırlanırken bende hemen arabaya bindim. Takip edip durumunu öğrenmem gerekiyordu. Kendime binlerce kez lanet ediyordum. Mardin'e ilk geldiği gündü ve çok mutluydu ama ben ne yaptım onu kırdım, üzdüm bunun telefasi çok zordu. Beni asla affetmeyecekti ve en kötüsüde ben bu acıyla nasıl yaşayacaktım. Keşke onun yerinde ben olsaydım onun tek bir teline zarar gelmeseydi.

   Hastane'nin önüne gelince hızla frene bastım. Hemen arabadan inip ambulansın kapısında bekledim. Görevliler kapıyı açıp asel'i indirdiler, o an dünya başıma yıkıldı o küçücük narin yüzü kanlar içindeydi. Hayır Asel arkanda bunca insan varken bırakıp gidemezsin.

   Hemen görevlilere döndüm"d-durumu nasıl?"dedim kekeleyerek "durumu ağır lütfen izin verin"dedi bayan olan. Şimdi her şey bitmişti ben nasıl dayanıcam? Her şey benim suçumdu, hızla içeri girdim. Ameliyathane 'ye gidiyorlardı. Hemen merdivenlere yönelip 4.kata çıktım.

Asel'i hemen ameliyata almışlardı. Koridorda bir oyana bir buyana gidip duruyordum. Sinirime bir türlü sahip çıkamıyordum al işte bu sinir nelere sebep oldu. Telefonu çıkarıp Cevdet Bey'i aradım ama nasıl söyleyecektim? Telefonu hemen açtı, derin bir nefes alıp konuşmaya çalıştım.

  "Cevdet bey şey"dedim ve o an sanki boğazım düğümlendi. "Ne oldu oğlum?" Dedi merakla al işte şimdi nasıl derdim ah benim mal kafam. "A-asel hastanede"dedim gözümden bir damla yaş gelmişti.

   "Oğlum sen ne dersin hangi hastane?" Dedi Cevdet bey, sesi kötüleşmişti. Hastaneyi söyleyip telefonu kapattım. Artık ayakta duracak halim yoktu yavaşça yere çöktüm. Artık gözlerimde ki yaşlar hızlanmıştı ilk defa ağlamıyordum ama ilk defa bir kız için ağlıyordum. Nolur Asel dayan sana bişey olmasına izin verme.

    Koluma birinin dokunmasıyla hızla ayağa kalktım. Karşımda kırmızı gözleriyle Cevdet bey duruyordu ,perişan gözüküyordu. "E-evlat çıkmadı mı?"dedi zorlukla ama ben ağzımı açıp tek kelime edemedim. Nefes alamaz olmuştum benim tek düşüncem asel'in o ameliyathaneden iyi olarak çıkmasıydı.

    Bartu yanıma gelip yakamdan tuttu. Tiksinircesine bağırmaya başladı " hepsi senin suçun ablam bu hale senin yüzünden geldi. Eğer ona bir şey olursa yaşatmam seni anladın mı Arınç ATAMAN"dedi sinirle, bağırmakta sonuna kadar haklıydı. Eğer ona bişey olursa bartu'ya kalmadan kendi kafama sıkardım. Cevdet bey bartuyu zorla çekiştirdi.

    Bende hemen merdivenlere yönelip inmeye başladım. Kafamı toparlamaya ihtiyacım vardı. Arabaya binip gaza yüklendim bu gece gözümü kırpmayacağım kesindi zaten bu halde de imkansızdı. Hemen bira satan bir dükkana girip 4 tane bira alıp çıktım.

   Babamın ne olur ne olmaz diye aldığı çiftliğe doğru sürdüm. Orası sessizdi en azından tek başıma kalıp yaptığım mallıkları düşünürdüm. Aslında ben ilk defa bir kız için kendimi bu kadar üzmüştüm. Asel çok farklıydı saf ve masumdu belki de bu yüzden çok dikkat çekiyordu. Mavi gözlerine bakınca insan içinde kayboluyordu, tutsak ediyordu kendine. O bu dünyaya aykırıydı bu kadar güzel olmak zorunda değildi.

    Kafamı dağıtmak için radyoyu açtım. İlk kanalda çalan şarkıyı dinlemeye başladım. Sanki bu şarkı benim acılarımı biliyormuş gibi yazılmıştı. 'bu yollar hep sana çıkar, kalbim yine seni bulu' diyordu sözlerde. Belki de benim kalbimi Asel çalmıştı onu ilk görüşümde aşık olmuştum belki ama ben kabul etmek istemiyordum. Bu olabilir miydi? Gözlerini düşündükçe kendimden geçiyordum.

   Çiftliğe gelmiştim bira olan poşetleri alıp arabadan indim. Kapının anahtarının aynı yerde olduğunu fark edince hemen alıp açtım. Düğmeye basıp ışıkları açtım, boş olan koltuğa hemen kendimi attım. Biranın bir tanesini alıp açtım aynı hızla kafama diktim, bir ümit içimdeki acıyı dindirirdi.

    Her içişimde ambulansa bindirilişi aklıma geliyordu. Canım daha çok yanıyordu, ne ara 3.birayi içmeye başlamıştım. Ah be zalim dünya al canımı kurtulayım bu acıların hepsinden, yanıyorum cayır cayır kalbim acıyor. Alma onu sakın benden, eğer alacaksan benim canımı al o zaman herşey eskisi gibi olur.

    Kapı çalmaya başladı bu saatte kimdi ki? Bütün gücümü toplayıp ayağa kalktım. Kapının kulpunu indirdiğim an başım döndü ve sonu her yer karanlık...

     Umarım bu bölümü beğenirsiniz 🙏

    Seviliyorsunuz 🌸