VAVEYLA

20.BÖLÜM

Bölüm Şarkısı Gripin- Arkadaş

    Arınç Ataman

      Benim cennetim yanımdaydı. Senelerce bekledim ve şimdi o benim bütün olanlara rağmen o benimle. Bizim aşkımızı bütün Mardin konuşacaktı. Ağa olduğum zaman zaten olanları herkes konuşacağı için bizim aşkımızı da konuşmuş olacaklardı. İkimizin arasındaki o bağı kimsenin koparmasına izin veremezdim, vermemde. Bize zarar veren her şeyi yakar, yıkar, öldürürdüm. Benim sonumun Arem gibi olmasını istemiyordum. Asel beni kandırmazdı ama bırakıp giderse o zaman benim enkazımı kimse kaldıramazdı. Arem toparlanmayı başarmıştı belkide ama yinede içinin bir ücra köşesinde o yangın vardı. Ben hayatımı asla onsuz geçiremezdim, onsuz hayat bana haram olurdu. Ben bütün hayatımı onun üzerine kurmuştum. 

     Cebimde titreyen telefonumu fark edince elimi cebime atıp çıkardım. Arayana bakmadan açtım. "evet"dedim ciddiyetli sesimle. "ne bu ciddiyet oğlum ya"dedi o tanıdık ses. Uzun zamandır sesini duymamıştım ama ses tınısından anlamıştım. "Arayana bakmadım"dedim sesim yumuşamıştı. "Nerdesin?" dedi "Çarşıdayım noldu?"dedim yine kesin bişey olmuştu. "Yakınsın gel beni al oğlum ya"dedi gülerek. Ne alaka şimdi bu bana haber vermeden Mardin'e mi gelmişti? "lan niye şimdi haber veriyorsun?" dedim sinirle. "sürpriz yapayım dedim"dedi mutlu sesiyle. "sürprizine şimdi senin neyse nerdesin?" dedim hala sinirliydim. Son dakika haber veriyordu ve bu benim en sinir olduğum şeylerden biriydi. "Her zamanki cafe'de"dedi "tamam bekle geliyorum"dedim dişlerimi sıkarak. 

     Arabamı park ettiğim yere gelip sinirle sürücü koltuğuna yerleştim. Ben oraya gidince ona gününü gösterecektim. Sürpriz yapmışmış sinir olduğumu bildiği halde bunu yapması beni deli ediyordu. Acısını çıkaracağımı biliyordu ama huyundan asla vazgeçmiyordu. Arabayı park yerinden çıkarıp cafe'ye doğru sürdüm. İnşallah eskiden kalan bir şeyi yoktur. Onu unutmak için gitmişti umarım unutmuştur. Onun için zordu ama Arem her şeyin üstesinden geldiği gibi bunun da üstesinden gelmiştir.  Amerika'ya gittiğinde birbirimizi hiç aramamıştık ama bu kardeşliğimizi bitirdiğimiz anlamına gelmiyordu. 

     Cafe'nin önünde boş bir yer bulup arabamı park ettim.  Kapıları kilitleyip  içeriye girdim yüzüme vuran esintiyle biraz bekledim. Etrafa bakınıp Arem'i bulmaya başladım. Cam kenarına oturmuş dalgın bakışlarla dışarıyı izliyordu. O kadar dalgındı ki benim geldiğimi bile fark etmemişti. Yavaşça masaya yaklaşıp karşısında duran sandalyeyi çekip oturdum. Kafasını çevirip bana bakınca yüzündeki hüzün gitmiş yerini gülümsemeye bırakmıştı. Acaba hala unutamamış mıydı? Bunu ona soramazdım zaten sormaya da dilim varmazdı. "Nereye daldın böyle?" dedim ciddiyetle. Kafasını gülerek sağa sola salladı. " Bişeye dalmadım özlemişim buraları."dedi hüzünle gülerek. Bir şeyler vardı ama fazla üstüne gitmek istemiyordum. 

      "Eve ne zaman gidiceksin?" dedim ona bakarak. "bugün eve gitmicem otelde kalıcam"dedi önünde ki bardağın kulpuyla oynayarak. "Neden?"diye merakla sordum. "tek kalmak istiyorum"dedi gözlerime bakarak. Bir şeyler vardı ama bana diyemiyordu."sende bir haller var"dedim tek kaşımı kaldırarak. Anında yüzünde tebessüm oluştu işte şimdi daha netti bişey olduğu kesindi. "dicemö ama kızmak yok"dedi tebessüm ederek. "Anlat tamam"dedim. "Karton bardakta kahve almıştım arkamı dönünce birine çarptım. Bir an bağırınca ne olduğunu anlayamadım. İyi misin falan diye sordum beni tersledi."derin bir nefes alıp devam etti "sonra kafamı kaldırıp o gözleri görünce olduğum yere çakıldım. Her şey durmuş gibi hissettim kalbim çok hızlı atıyordu. Yüzü o kadar kusursuzdu ki beğenmemek elde değil."dedi her söylediğini gülerek anlatmıştı. Elbette arkadaşımın mutlu olmasını istiyordum ama aynı şeyleri yaşasın istemiyordum. 

    "Kimmiş kız öğrenebildin mi?"diye sordum. Kafasını gülerek evet anlamında salladı. "Asel'in arkadaşı"dedi bir an ona baktım. O gece gördüğüm kızdan bahsediyordu herhalde çünkü Asel'in çok arkadaşı yoktu bildiğim kadarıyla. "Ciddisin?"dedim kaşlarımı havaya kaldırarak. "evet, niye bu kadar şaşırdın oğlum ya?"dedi küçük bir kahkaha atarak. "Boşver"dedim kafamı sallayarak. En azından o kızı unutmuştu. Demek Asel'in arkadaşı ha işim biraz daha kolaydı. En azından kızın nasıl biri olduğunu öğrenebilirdim. Bu sefer adımlarımızı daha dikkatli atardık. 

    Arem hesabı ödedikten sonra arabayı park ettiğimiz yere geldik. Ben sürücüğü koltuğuna yerleşirken oda yan tarafa oturmuş emniyet kemerini bağlamıştı. Kalıcağı otele doğru yol aldık. Aklıma gelen şeyle yandan Arem'e baktım. Oda baktığımı fark etmiş olacak ki bana baktı. "Noldu?" dedi kaşını kaldırarak. "Akşam Korkmazlar'ın konağına gidicez gelmek ister misin?"dedim muzipçe gülerek. Hemen gözleri parladı. "Valla mı lan?" dedi heyecanla. Kafamı aşağı yukarı salladım. "Olur gelirim"dedi gülerek.  Bu hali tıpkı liseli ergenler gibiydi. Koskocaman adamdı ama hala içinde çocukluk vardı. 

     Arem'i otele bırakırken onu akşam alacağımı söylemiştim. On mutlu görünce bende mutlu oluyordum. Akşamı ikimizde iple çekiyorduk.  Zaten herkes bizi çarşıda görmüştü elbette onlara da haber gitmiştir. Onun için yolun sonu yaklaşıyordu, acı çeke çeke gebertecektim o pisliği. En azından dünyadan bir pislik daha eksilirdi.  Arabayı hızla konağa kırdım. Bizimkilere haber vermem gerekiyordu annem biraz sorun çıkartırdı ama benim için mecbur gidecekti. Akşam bazı şeyleri hep beraber konuşmamız gerekiyordu. Ağa olmama az kalmıştı sabırsızlıkla bekliyordum. Ağa olduğum zaman öbür ağaların önünde her şeyi anlatacaktım. 

       Bakalım o zaman Göktuğ bey napacaktı? Her şeyi hesaba katarak yapması gerekiyordu. Herhalde bazı şeyleri düşünememişti ki olan her şey benim elime geçmişti. Kolumun nerelere uzanacağını hesaplayamamıştı. Bilmiyordu ki  benim adamımın yanında olduğunu. Bilseydi böyle rahat davranır mıydı? Ah be Göktuğ Gökkaya ne kadar salaksın hiç bir boktan haberin yok birde seni zeki zannederler, bilseler ne kadar salaksın. 

        O gün gelecek ve sen ölmemek için bana yalvaracaksın. Her şey için artık çok geç.

      Bu dünyadan toz duman olup gitmen dileğiyle...

    Umarım bu bölümü beğenirsiniz...

  Bu bölüm biraz kısa oldu sankim☺