VAVEYLA

15.BÖLÜM

Bölüm şarkısı Hiss- istəmirəm

        Herkesin önünde beni öpüyordu. Sanki çöldeydi ve susuz kalmıştı. Bir mucize olup su bulmuştu ve kana kana içiyordu. Gözlerim benden bağımsız kapanmıştı, nefret ettiğim adam beni öpmeye devam ediyordu. Yavaşça geri çekildi ikimizde nefes nefese kalmıştık. Gözlerinin içine bakmaya utanıyordum aslında tümüyle herkesten utanıyordum. Annesinin, babasının ve kardeşinin önünde beni öpmüştü. Sadece o öpmüştü çünkü ben ona karşılık vermemiştim. Yüzümü ellerinin arasına aldı, alnını alnıma dayadı. "Sen benim cennetimsin gökyüzüm"dedi soluklu sesiyle.

        Arınç ATAMAN bana aşıktı artık bundan emindim. Kalbime zarardı bu adam her şeyiyle bana zarardı. Ben ona artık bağımlıydım. "Sonunda sana kavuştum mavim"dedi tebessüm ederek. Gözlerini gözlerime kilitledi sanki en nadide bir parçayı inceliyormuş gibi benim her bir noktamı inceliyordu. "Ucunda ölüm olsa bile senden vazgeçmem"dedi sesi titremişti. Bende senden vazgeçmem Arınç ATAMAN ben sana bir kere bağlandım istesende bırakamam. Tabi bunları ona diyemedim içimde yaşadım. Onunla evli olmak bile aklıma zarardı. Ben,o ve çocuklarımız hayali bile muhteşemdi.

         Eliyle çeneme dokundu ve tekrar ona bakmamı sağladı. "Susma aselim konuş"dedi ne diyebilirdim ki? O her şeyi zaten söylemişti. Ne güzel bir adamsın Arınç ATAMAN. "B-ben"dedim kekeleyerek heyecandan ne diyeceğimi bilemiyordum. "İşte bu ve"dedi ırmak bağırarak. Madem diyecek bişey bulamıyordum aşkımı Arınç'a sarılarak göstericektim. Hızla beline sarılıp kafamı göğsüne yasladım. Kalbinin sesi kulaklarımı doldurdu o kadar hızlı atıyordu ki birazdan fırlayabilirdi. Boyu uzun olduğu için çenesini saçlarıma bastırdı. "Biliyordum cennetim sende beni seviyorsun"dedi işte şimdi söyleyecektim. "Seni seviyorum gecem"dedim.

       O benim karanlığımdı ve bundan sonra ona hep gecem diyecektim. Dediğim hoşuna gitmiş olacak ki küçük bir kahkaha atmıştı. Kollarımı yavaşça belinden çektim. Utangaç bakışlarla Zenan teyze ve Davut amcaya baktım ikiside tebessüm ederek bize bakıyorlardı. Ne yani kızmamışlar mıydı? Şaşkın gözlerle onlara bakıyordum. "Biz her şeyi biliyoruz kızım"dedi Davut amca "hadi Zenan biz içeri geçelim"dedi Davut amca onlar içeri girerken ırmakta hemen arkalarından gitmişti. Baş başa kalmıştık ve elim ayağım titriyordu.

          Ellerimi ellerinin içine aldı ve küçük bir buse kondurdu. "Hadi gel aselim gidelim"dedi tebessüm etmişti. "Nereye gidicem?"dedim titreyen sesimle. Eliyle saçımı düzeltti. "Sizin konağa"dedi soğuk sesiyle. Olumlu anlamda kafamı salladım yürürken elimi tutmuştu. Şuan onun yüzüklü olan elini tutuyordum. Huzursuz hissetmeme neden olsa da biz aşkımızı itiraf etmiştik sonuçta. Konağın kapısından çıkınca hemen arabanın yanına geldik. Arabanın kapısını açıp binmem için yol verdi. Tuttuğum elini bırakıp yolcu koltuğuna yerleştim. Arabanın önünden dolaşıp oda sürücü koltuğuna yerleşmişti. Kemerlerimizi taktıktan sonra arabayı çalıştırdı.

        Arabanın içinde sadece nefes alıp verişimizin sesleri duyuluyordu. Arabanın camından Mardin'in eşsiz güzelliğini izliyordum. Tabi en güzel manzaram şuan araba kullanıyordu gözleri benim yıldızımdı. Gözleri karaydı ama ufukların da yıldızlar vardı. Yavaşça kafamı Arınç'a çevirdim dikkatle yola bakıyordu. O kadar güzel bir yüzü vardı ki yanında ben kusurlu kalıyordum. Böyle bir adama sahip olmak mükemmeldi. Çocukluğumda hayal kurardım hep şimdi o hayalim yanımdaydı ve ben onunla çok mutluydum. Nefretim gitmiş yerini aşka bırakmıştı.