ALPHA SIGMA SOCIETY : THE REALM OF DEATH

CHAPTER 23

THREE MEALS WITH YOU

Umagang-umaga at sirang-sira na naman ang umaga ko dahil sa lintek na anak ng dagat na iyon. Nasa kusina ako ngayon ng napakalaking mansyon nya at as usual wala na naman Sina Auntie Sebi at Tito Troy dahil sa business nilang nasa abroad. Mga alas singko ng umaga ng mabulabog ang beauty sleep ko dahil sa nakakarinding tawag ng shokoy na iyon. Pinapunta nya ako rito para paglutuan ng almusal ang master kong iyon. At ang nakakainis kasi hindi raw ako aalis ng mansyon nya hanggat wala akong nalulutong almusal nya. The problem is I don't know how to cook! I can't even chop this freaking sibuyas. Nailabas ko na ata lahat ng luha ko dahil sa lintek na ito.

.

" I don't wanna eat your food. Lalo na pag may nahalong uhog mo dyan" - gulat akong napatingin sa shokoy na Kasalukuyang umiinom ng tubig. Sinamaan ko sya ng tingin bago ipinagpatuloy ang paghihiwa sa pesteng sibuyas.

" What are you cooking?" - tanong nito habang nakasandal sa lababo.

"Fried rice" - simpleng sagot ko. I heard him flicked his tongue kaya nilingon ko sya. Amusement was written on his face.

"Then why are cutting onions instead of garlic? Onions were not that necessary for fried rice you know" - mapang-asar nitong sambit. Huminga ako ng malalim upang kalmahin ang sarili. Tangina matataga ko talaga ang shokoy na ito.

"Eh bakit ba? Mas marunong ka pa sa akin. Ako ang nagluluto kaya wag kang magreklamo!" - asar kong sigaw sa knya. Lintek hindi talaga matatapos ang araw na hindi ko nagsisigawan ang anak ng dagat na ito.

" Mamatay ako sa food poisoning nyan eh. Get out of there. Ako na magluluto sa pag chop na nga lang hirap ka na. " - he blankly said while fixing his messy hair. Napaingos na lang ako at binitawan na ang hawak kong kutsilyo. Letse. Nandidilim paningin ko sa shokoy na ito.

Humalumbaba ako sa bar counter habang pinapanoood syang ayusin ang mga ingredients sa lulutuin nya. Napaiwas ako ng tingin ng bigla nyang tanggalin nag suot nyang t-shirt na itim.

"Hoy pwede ka namang magluto na hindi tinatanggal ang damit Diba?" pabalang kong sabi. Kumunot ang noo nya habang pa tuloy sa paghiwa ng bawang.

" Its hot. Why? Are you affected? I'm hot right?" - nakangisi nyang sambit.

"Duh. As if naman. Lunurin pa kita sa kawali eh" - nakairap kong sagot. Tumalikod ito sa akin at nagsimula nang magluto ng garlic fried rice.

" Okay. Chill girl." - muntik na akong matawa dahil never kong inimagine na he would say that line.

Nakatalikod sya sa akin kaya Malaya kong napagmamasadan ang likod nya. Damn. Kaya naman pala patay na patay ang mga babae sa kanya kasi he definitely have the body to die for. Hide is actually a half Korean half British and a half Filipino. His eyes were deep and menacing blue. A pointed nose a perfect jaw and a kissable red lips. Lahat ata nadadala sa charms pati narin ang masungit na librarian namin ay may gusto sa kanya.

"Tsk. I already told you a hundred times that you should take a picture than staring at me. I'm not comfortable you know." - kahit nakatalikod sya ay alam kong nakangisi ang lintek na ito. Akmang babatuhin ko sya ng mansanas ng bigla itong humarap sa akin. Nakatigil sa ere ang kamay na may mansanas. Tumaas ang kulay nito sa akin kaya umirap na ako at ibinaba ang kamay.

" The food is ready. You prepare the plates. I'll make our coffee." - I have no choice but to stand ang prepare the plates. Kumakalam narin ang bituka ko at galit na galit na ang mga alaga ko sa tiyan.

Damn. I need to feed these annoying babies.

Inilapag nya ang fried rice sa hapag at halos mag hugia puso ang kyot kong mata ng makita ang mga ulam. Damn. I miss those things. Bacon. Ham. Sunny side up and specially tuyo. I saw his lips moved up and it form a small smile.