ALPHA SIGMA SOCIETY : THE REALM OF DEATH

CHAPTER 27

GHOST

Nagising ako sa kalagitnaan ng gabi dahil sa mga kalabog na nang gagaling sa ibaba ng bahay. Malakas ang ulan sa labas samahan mo pa ng malalakas na kulog at kidlat. Nakaupo lamang ako sa aking kama at pinakikiramdaman ang paligid. Natigil ang kalabog sa ibaba ngunit ramdam ko na may kakaibang nangyayari. Pinagmasdan ko ang aking sarili sa katapat kong salamin. I am wearing a yellow floral dress. Kumunot ang aking noo dahil sa pagkalito ng tamaan ng liwanag ang salamin ay hindi ko makita ng maayos ang aking mukha. Ipinikit ko ulit ang aking mata na baka namamalikmata lamang ako.

Bakit biglang humaba ang buhok ko? And why can't I see my face clearly? What the fuck is happening? Kahit hindi ko maintindihan ang nangyayari sa aking katawan ay agad akong tumayo ng makarinig ako ulit ako ng kalabog na nang gagaling mismo sa labas ng kwarto ko. Samahan mo pa na madilim dahil walang kuryente at ang malakas na buhos ng ulan pakiramdam ko ay nasa isang horror film ako.

Dahan Dahan akong nag lakad patungo sa pintuan kinuha ko ang isang vase upang maging sandata mula sa kung sino man ang nasa labas. Unti - unti kong binuksan ang pinto at sinilip ang tahimik at madilim na hallway. Walang Tao kaya nakahinga ako ng maluwag pero ramdam ko ang panginginig ng kalamnan ko dahil sa pakiramdam na parang may nakatingin sa akin.

Devrina....

Napalingon ako sa aking likod ng makarinig ako ng isang malamyos na boses. Ngunit pagkalingon ko ay halos masindak ako takot ng may nakatayo na babae ruon! She's also wearing a yellow floral dress pero ang kaibihan ay halos maghalo ang putik at dugo sa damit niya. I can't see her face mahaba din ang buhok niya kagaya ng akin. Napakunot noo ako dahil hindi ko na talaga naiintindihan ang nangyayari. Why do we have the same dress and same hair? At bakit parehong malabo ang aming mukha? It's like I'm seeing my own reflection to this girl who's standing in front of me.

Devrina....

You are not you. I am you but you stole it from me.

Tumutulo sa sahig ang pinaghalong tubig at dugo na nang gagaling sa kanya. Nakakapanindig balahibo ang pakiramdam at batid kong nanginginig na ako sa takot. Sino ang babaeng ito? Am I dreaming or am I in reality? I can't figure it right because it's feels surreal.

And who's Devrina? And what the fuck is she saying?

Nanlaki ang aking mata ng bigla niya akong atakehin kasunod niyon ay ang sunod sunod na pag alog sa akin ng kung sino man.

"Alanis! Wake up! You're dreaming!" - napabalikwas ako ng bangon habol ang hininga at hawak hawak ko pa ang aking leeg na tila sinasakal ko ang aking sarili. Tagak ng pawis ang mukha at ramdam kong tumutulo ang aking luha dahil sa kahindik hindik na panaginip.

" Bakit ka ba kasi pumasok? Inaapoy ka ng lagnat tas hinimatay ka pa sa kalagitnaan ng klase." - nag aalalang sambit ni Solenn habang hinahaplos ang likuran ko. Saka lang pumasok sa isip ko na linalagnat pala ako mula kagabi pa. Ayaw kong inaalagaan ang sakit ko kaya pumasok parin ako kahit mabigat ang pakiramdam ko.

" I'm sorry pinag alala ko kayo." - matamlay kong paumanhin ngumisi lamang si Solenn bago inaabot ang tubig.
Binabagabak parin ako sa panaginip ko maging ang babae na pa ulit ulit kong nakikita ngunit hindi naman kita ang mukha.

" Solenn Do you know a girl named Devrina? "- wala sa sarili kong tanong. Napaiktad ako ng mabitawan nya ang hawak nyang baso dahilan ng pagkabasag nito sa sahig. Kunot noo ko siyang pinagmasdan habang natulala ito sa sahig at kuyom ang mga kamao nito.

" W-why do you know that name? It's forbidden Alanis you can't mention that named specially when Hide is around. It's forbidden and that named is a curse everyone hates that named. It's dangerous." - malamig at walang buhay nitong tugon batid kong wala sa sarili si Solenn ngayon Magmula ng marinig niya ang pangalan na binanggit ng babae sa panaginip ko.