Annemin "eylül"diye seslenişi ile yeni bir güne merhaba dedim. Gözlerim zar zor açılırken yattığım yerden anneme söylenmeye başladım. "Ne oldu anne ya ? " dediğimde annem gülerek "ali oğlum aradı senle konuşacakmış " dedi.
Nee ? Gözlerim birden açılıp büyüdü. Hemen yataktan kalkıp karşı koltukta oturmuş telefon kulağında anneme şaşkın bakışlar attım. Tamam bizi bilmesi güzel birşey ama bu kadarı da fazla yani . Sabah sabah nerden duymuş ki telefonumun sesini. Annem oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi. "Eylüle veriyorum alicim görüşürüz kendine iyi bak"diyip telefonu bana uzattı. Elinden alıp hemen kulağıma götürdüm. Annem odamdan çıkarken dalgın bir şekilde onun gidişini izledim . Alinin "uykucu ordamısın"demesiyle kendime gelmiştim. "Evet evet burdayım ali noldu ?"diye sordum .
"Gün aydı sevgilim nolucak " dedi muhteşem sesiyle. Her gün bu sesle uyansam ne güzel olurdu. "Görüyorum ali" dedim ayağa kalkarak. Bir yandan aliyi dinleyip bir yandan kıyafet seçiyordum.
"Ee hazırlandın mı özledim seni okulda bekliyorum sabahın köründe hiç kimsede yok."
Hemen etrafa gülücükler saçmaya başladım. Nasıl bu kadar değiştim onu da bilmiyorum. Ali değiştirmişti beni kendi de değişmişti benle . En çok hoşuma giden de buydu sanırım.
"Ben de özledim aşkım ama daha yeni kalktım kusura bakma biraz daha beklemen lazım"
Bir süre alinin konuşmasını bekledim ama çıt çıkmıyordu. Telaşla elimdeki tişörtü yatağa bırakıp ona seslendim telefonda.
"Alii ordamısın "
Hâlâ cevap gelmezken hafifçe bağırdım tekrardan.
"Ali bak korkutuyorsun bir şey mi oldu lan"
Ali sesimi sonunda duymuş olacak ki şaşkın bir sesle bana güzel bir soru yöneltti.
"Aşkım mı ?"
O kadar kelimeden buna mı takılmıştı ?
"Evet de sen buna mı takıldın?"
"Kızım kalbim gidiyordu sen ne diyorsun . Şuan şoku yeni anlattım. "
Alinin dedikleriyle hafifçe güldüm. O da gülmüştü bana eşlik ederek. Telefondan bile gülüşü o kadar mükemmeldi ki.
"Ee sen hep bu kelimeyi dediğimde bu kadar güzel güleceksen ben bunu her zaman derim"
"Olur sen sabah böyle tatlı tatlı konuşacaksan ben seni her sabah arayıp uyandırırım"
"Uyandır bakalım . Neyse kapat da hazırlanayım hemen geleyim okula."
"Tamam görüşürüz. "
Telefonu kapatıp hızlıca hazırlanmaya başladım . Saçlarımı da düzleştirdikten sonra hazır olmuştum. Çantamı alıp hemen kapıdan çıktım. Aşağıya indiğimde babam masada oturmuş annemin kahvaltı hazırlamasını bekliyordu . Kapıya gidip hemen ayakkabılarımı giydim. Ve kapıdan çıkmadan önce onlara seslenip öyle çıktım.
"Ben çıkıyorum akşam görüşürüz."
Arabama bindim ve tam çalıştırıcaktım ki telefonum çalmaya başladı. Arayan ise hayaldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NEFRETTEN DOĞAN AŞK
Teen Fiction... "İnsan hiç ölesiye nefret duyduğu birine aşık olabilir mi?" -"OLABİLİYORMUŞ." ...