ABTW

2K 184 56
                                    

Bu konuşmayı ilk kez yapıyorum ve heyecanlıyım. Biten ilk kurgu... Sizi çok bekletmeden sadece keyifli okumalar diliyorum!!!

 Sizi çok bekletmeden sadece keyifli okumalar diliyorum!!!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

" Çünkü Tanrı onlara acımıştı! "

...

- Beş Yıl Sonra -

Beş yıl... Dile kolay onlar için beş yıl geçmişti. Jungkook için Rosé gittikten sonra hiçbir şey hatırlamaması gerekirken her şeyi hatırlıyordu garip bir şekilde. Çünkü çok çabalamıştı onun sesini, kokusunu, gözlerini, adının baş harfini bile unutmamak için. Onun son öpücüğü bütün her şeyi silmesi gerekirken aksine daha çok yenilemişti duygularını.

Bu onun için eziyet gibiydi. Haberi yok iken belki aklına düşmezdi her zaman sevdiği, belki yaşadıkları acıtmazdı canını.

Bu beş yıl boyunca her gün Rosé gelir umuduyla uyandı. Her gün etrafında aradı onu ve her gün bekledi söz verdiği gibi. Onu son gördüğünde kendisini bitik bir halde hissediyordu. Kalbinde onun geri dönememe korkusu vardı. Yıllar geçtikçe korkusu büyüdü fakat asla kaybetmedi umudunu.

O günden sonra sadece işine odaklandı. Sadece kariyer hayatında başarılara imza attı. O bir yıldız gibi yükselirken aslında Rosé'siz geçen günleri boyunca parıltısını yitirmişti. Herkes tarafından seviliyor, sesi beğiniliyor ve övülüyordu. Hayallerindeki konuma gelmişti fakat onun için önemsizdi.

Sık sık Rosé'nin silüetini görüp ona doğru ilerlemeye başlasa anında kayboluyordu Rosé çünkü onun sadece beyninin bir oyunuydu bu. Kalbi onu unutmaya korkuyordu bu yüzden boş vakitlerini birlikte kaldıkları pansiyonda geçiriyordu. Her gidişinde aynı odada yalnız kalıyordu.

Jungkook mor ceketini giyerken yine o gelmişti aklına. Mor en sevdiği renkti Rosé'nin. İlk başlarda olsaydı bunu hatırladığı için oturup ağlamaya başlardı çaresizce fakat şimdi ise buna burukça gülümsemişti sadece.

Odasından çıkıp aşağı indi. Arkadaşları onu karşılarken hepsinin keyfi yerindeydi çünkü bugün bir ödül törenleri vardı ve ödül kazanmışlardı. JK biraz dinlenmek için koltuğa otururken grup üyeleri Namjoon'un tuttuğu telefona bakıyorlardı.

Taehyung "Bu yeni kız gurubu gerçekten yetenekli!" Dediğinde Jin "Ve güzeller de..." Diye devam etti. Namjoon ona ters bir bakış atınca ufak bir çocuk gibi gülümsedi sadece Jin.

Jungkook ayağa kalktı, kapıya giderken "Hadi gidelim artık. Geç kalacağız!" Dedi. Herkes ayaklandı ve Jungkook'un peşinden evden çıktılar. Arabaya bindiklerinde yine ağzını tutmayan en küçükleri Taehyung, "Hyung, ödül törenine şu yeni grup da geliyormuş." Dediği an Jin heyecanla bir şey soracakti ki Namjoon bir lider olarak onları tek bakışıyla susturdu. Jungkook ise sadece bir an önce eve gelip uyumak istiyordu.

angel by the wings, rosekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin