Lovesick: Book 2

01

Chapter 1
Sweet Nothing

I grew up dreaming of a quiet life alone.

Akala nila Mama at Papa dati ay may sakit ako dahil sa hindi ako madalas magsalita. Pati ang mga kalaro kong mga kababata noon ay walang natatanggap na mga bigkas mula sa akin. Right then I knew I am better alone, that I could exist with minimum to low maintenance.

But because of Jun and the friends I've met along the way, I found comfort hearing stories from them which added another company to my silence.

Mas nabigyan ng kulay ang mga kwentong namuo sa aking imahinasyon dahil sa kanila.

And here comes Marvin, the one that fuels me more to write.

Para bang ilang araw na kaming nag-ccelebrate ng birthday ni Marvin sa buong linggo bago tuluyang dumating ang kaarawan niya ngayon.

Ito ay hindi dahil gusto niyang gawing isang malaking okasyon ang kaniyang birth week, pero dahil sa mga pakana ko ay napilitan siyang sundan ang mga yapak ng aking plano.

Last monday, kahit na mahirap akong isama sa gym ay napilitan akong puntahan siya at samahan siyang mag-ensayo. I made few cardio routines he taught me just to stretch and sweat for my body. Sa buong oras na naroon kami ay itinatak ko na lang na bonding din namin tio.

After class ng Wednesday ay nagpunta kami ng squad sa seaside para doon kumain ng ramen sa madalas na restaurant na aming pinupuntahan. Sadly, Noah and Win were occupied that time kaya hindi sila nakasama.

And now, Friday, the day of his real birthday, we decided to just stay at his home and celebrate intimately.

Habang naiwan ako sa kwarto ni Marvin, nagtititigan kami ng aking laptop para sa nobelang hindi ko pa rin nakakalahati hanggang ngayon at ng caramel bento cake na nakapatong na sa desk niya at naghihintay masindihan ang kandila.

Lumabas kasi siya para kuhanin ang chicken wings na in-order namin. Well, it was also my way to distract him even for more than twenty minutes so I can set up the small surprise cake I bought early at dawn.

When I am having a hard time in writing a chapter, I write smaller portions of the book that triggers me to complete the puzzle of the story's narrative— poems.

Even during my Junior High School years, I've been very fond into writing poems, not until I began writing novels. Some say novels are also poems but longer. I don't disagree with that.

Kaya ngayon na nagbalik ang loob ko sa pagsusulat ng mga tula, mas natutulungan nito akong buohin ang kwentong hindi mabigkas ng mga letra sa aking utak.

And another thing, I've made more than fifty poems all dedicated to Marvin who inspired me to write. I compiled it, Louis helped me make this small pocket book while Sasha helped with the designs, then I printed it two weeks ago. Now it's ready to be a gift to Marvin.

Nang marinig ko ang pagbukas at sara ng gate, agad na akong naghanda para sa pagsindi ng kandila at pag-pindot sa recording button ng aking phone na ngayon ay nakapatong sa kaniyang bookshelves na tumatama sa may pinto na papasukan niya.

With the surprise, sumigaw ako para makadagdag ng gulat factor na gumana naman sa kaniya.

"Love!" The box of chicken wings almost slipped to his hand from the overly done successful plan.

At ganoon din sa cake na hawak ko dahil sa aking biglaang pagtalon. Kung hindi ko nahawakan ang balanse ng aking mga paa at tiyak na dudulas ito sa kaniya. He's still wearing his outside clothes, a dark blue almost fading into black polo matching with his square framed black glasses.