let the colors /mgc

faded

Sana renkleri beraberinde götürdüğünü söyleyemem,renkler hala burda sevgilim.

Gökyüzü hala çok güzel bir maviye sahip,hele ki yaz aylarında.Her gün,güneş yeniden doğuyor ve yeşil gözlerini huzurla kapatıp dinlediğin kuşlar hala cıvıl cıvıl.Santa Cruz sahilinde başın dizlerimdeyken izlemeyi çok sevdiğin gün batımı aynı kızıllıkla devrediyor eskiyen günü akşama.Hoşuna giden veya alındığın bir şey olduğunda küçük bir tebessümle iki yana kıvrılan kırmızı dudaklarının rengi hala narlarda ve çileklerde duruyor.Gözlerinin yeşili ağaçlarda ve teninin beyazlığı bulutlarda saklanmış.Tanıştığımız gün üzerinde olan tişörtün turuncusu bile alabildiğine canlı.

Sadece sen değilsin.

Anılarımda böylesine canlı renklerle,böylesine canlı bir bedenle dururken nasıl cansız olursun anlamıyorum.Anlamak istemiyorum.Dünya sadece bir çift gözden mahrum kaldığı için nasıl büründüğü bütün renklerin solmasına izin verdi,sahip olduğu her şeyin tuttuğu yası nasıl benimsiyor bilmiyorum.Bunların hepsi benim gördüğüm kadarıyla mı böyle,bilmiyorum.Doğada veya eşyalarında hiçbir rengin sende olduğu gibi durmaması benim suçum mu,artık bunu bile bilmiyorum.

Hiçbir yeşil bakışlarını karşılamıyor ve hiçbir kırmızı tebesümünün kalbimdeki sektesini yaratamıyor.Her akşam odama nasıl olduğumu kontrol etmek için gelen Ashton'ın rengi gözyaşlarımla bir iki ton koyulaşan tişörtleri gibi,her renk değişiyor.

Her şey soluyor,sevgilim.Bunu düşününce keşke onları da kendinle birlikte götürseydin diyorum.Keşke solup gitmektense yansaydık çünkü inan bana,buna şahit olmak kadar acı veren hiçbir şey yok.

Sensiz yaşayamıyorum demeyeceğim,bundan hoşlanmayacağını biliyorum.Gidişinden sonra yıkıldım,harabeyim de demeyeceğim.Tanrı veya başka bir dünya var mı ve benim halimi sana gösteriyorlar mı bilmiyorum ama yaşıyorum.Eskiden senin alıyor olduğun nefesi hala alıyorum ama artık senin soluğun da bu havaya karışmıyor.Yatağımızda yatıyorum,sevdiğimiz yemekleri yiyorum,sahile gidiyorum,kuşları dinliyorum.Sen yoksun.

Sikeyim.

Bu cümle 9 aydır hala aynı şekilde canımı yakıyor.

"Geçmeyecek"demişti,Luke ondan beklediğimin çok üstünde bir anlayışla ve sabırla sinir krizlerimi bastırırken "Geçmeyecek,alışacaksın.Alışacağız.Zorundayız Amy"

Alışamadım.

Yaşıyorum,renkler hala duruyor.

Ama her şey soluyor.

Renkler soluyor,ben soluyorum,aldığım nefes ciğerlerime sıkışıyor.Michael,ne olur geri dön.Bildiğim tek şey,yapamadığım.Yapamıyorum,alışamıyorum.Ne olur geri dön,renklerin solmasına izin verme.