let the colors /mgc

regret

Merhaba! LTC çok bereketli şu sıralar akckkwmgkw lütfen değerli yorumlarınızı esirgemeyin,sizi seviyorum💚

2016

"Derslerin hiçbirini verememişim,sınıfta kaldım."

Amy dudaklarını birbirine bastırıp tepkisini ölçmek için Michael'a baktı.Yeşil gözler çok doğal bir şey duymuş gibi yüzüne çevrildi.

"Seneye geçeceğinden eminim."

Michael tabağındaki makarnalarla oynarken sakinlikle konuştu.Amy öfkesini bastırmaya çalışarak elindeki kumandayı bıraktı.Sınıfta kalması normal bir şey miydi ona göre?

"Michael önce ailem,sonra kariyerim!"

"Bunun sorumlusu benmişim gibi konuşma artık Amy!"

Michael çatalını sertçe tabağına bıraktı.Amy'nin son zamanlarda neredeyse sürekli kendisini suçlamasından nefret ediyordu.Ailesi Michael için ona sırt çevirmemişti,Amy'nin inadı yüzünden sırt çevirmişti.

"Ben sana aileni bırak gel demedim,ben sana ders çalışma demedim! Bunları sen seçtin!"

"Ama aileni bırakma da demedin,ders çalış da demedin!"

Michael hızla yerinde doğrulup tabağı önündeki masaya vurdu.Karşısındaki sinirlendiği için yanakları kızarmış olan sevgilisine baktı.

"Ben böyleyim çünkü Amy! Ben hiç ders çalışmadım veya hiç benden bir şeyler bekleyen bir ailem olmadı! Benden anlamamı bekleyemezsin!"

Amy yüzüne gelen saçlarını sertçe ittirdi.Empati kurması için aynısını yaşamış olması gerekmediğini Michael'a öğretemeyecekti.

"Bana.."Sinirden sesi titriyordu ama bağırmaya devam etti "Bana yanında olurum dedin,ne olursa olsun yanında olurum dedin!"

Michael sinirle odanın içinde bir iki adım attı.Luke'un söyledikleri aklına gelince çıldıracak gibi oluyordu,5 aydır her Tanrının günü Amy,Luke'u haklı çıkarmak ister gibi davranıyordu.

"Yanında durmuyormuşum gibi konuşma şimdi de.Senin için arkadaşlarımı eve çağırmadım,evde gitar bile çalmıyorum!"

"Ah öyle mi?En azından arkadaşın var çünkü benim senin sayende arkadaşım kalmadı Michael!"

"Senin arkadaş edinememen benim problemim değil!"

Artık ikisi de ayağa kalkmış avazları çıktığı kadar bağırıyorlardı.Son zamanlarda yaptıkları fedakarlıkları sıralayıp birbirlerini suçlamaktan başka hiçbir şey yapamıyorlardı.

"Senin hem kariyerini hem ilişkini yürütememen,arkadaş edinememen,grup arkadaşlarımla anlaşamaman benim problemim değil Amy.Onlar geçinilmez insanlar değiller,öyle olsalar Olivia'yla böyle yakın olmazlardı değil mi?"

Michael Luke'un sevgilisinin herkesle anlaşabilmesini ama Amy'nin anlaşamamasını koz olarak kullanıyordu.Amy karşısındaki adamı tanımakta zorlanıyordu.Öfkeyle parlayan yeşil gözler sevdiği adamın merhametli gözleri değil gibiydi.Her akşam şarkı mırıldanmasını huzurla dinlediği ve ne olursa olsun onu sakinleştiren ses gitmiş yerine her kelimesi onun canını yakan bir tını gelmişti.Michael,şarkılar şiirler yazdığı sevgilisin paramparça ediyordu.

"Grup arkadaşlarının beni sevmemesi öyle mi?"

Amy Michael'ın cümlesinden seçtiği şeyi önüne sürerken gülümsedi.Michael kendisiyle o kadar çelişiyordu ki Amy bunu anlayamıyordu.Onu bu kadar kendisiyle çelişmeye iten şey karakteriyse,Amy düşündüğü gibi belki de bu adamı hiç tanıyamamıştı.Ama Michael olduğu gibi biriydi,onu buna iten neydi?