The Four Nerds are Gangsters (COMPLETED)

Four Nerds 29

Natasha's P. O. V

Siguro kinarma ako.  Nagsinungaling ako sa mga taong andyan sa tabi ko para pagtakpan ang akala ko totoong kaibigan ko.  Hindi ko man lang naitanong sa kanya kung bakit bigla niya naisip gawin iyon ang magtago at iwan kami. Akala ko may hinahanap kaming tao na dahilan kung bakit siya nagkakaganito yun pala plano niya ang lahat.

At ngayon ng malaman ko ang totoo para akong binuhusan ng malamig na tubig. Nangangatal at tulala. Basang basa ang mukha dahil sa pag patak ng luha.

I trust her.  I can even sacrifice my own happiness for her but she lied to me. Akala ko lahat ng alam ko ay tama. I shouldn't trust her in the first place.  It's all my fault. 

I'm crying cause' it hurts so much. The betrayal of my bestfriend and letting go him. 

Well I guess I'm  just a cover. When I realized who is her ex I started avoiding that man who makes me different from who I taught am I. That night,  I was so happy, we're enjoying our own party for the last time we are all together.  Lauren's wants to know her self better. 

Hindi ako pumasok ng ilang araw dahil na guguilty ako.  Nakakatawa kase parang walang pake si Stacey at umalis nalang bigla.  Hindi ba siya nahihiya sakin? Hindi niya ba alam kung gaano ka sakit yung ginawa niya sakin?

Napagusapan din namin ni Trixie na huwag muna naming sasabihin sa iba ang nais niyang pag-alis. Dahil alam kong nasasaktan na sila. Nakakahiya kay Tito Seff,  he sacrifices everything para makuha ang hustisya para sa anak niya.  Sobrang saya niya ng umuwi si Stacey pero hindi niya alam na siya pala ang may plano ng lahat ng aming pinagdaanan hindi man lang pumasok sa isip ni Tito na maging selfish at unahin ang buhay niya upang makaligtas. 

Nakakalungkot isipin pero wala naman akong magawa dahil ganito na talaga siya. 

Isang linggo na ang nakalipas tahimik sa buong bahay. Nasa pool area ako af nakatulala sa langit.  Nang makarinig ako ng ingay sa loob ng bahay. Agad akong pumunta roon at nakita si Stacey na nakaluhod.  Dahan dahan akong pumwesto sa  likod ni Lauren at tinitigan siya ng mabuti. 

She's  crying,  she look so miserable. Why? 

I don't  feel anything.  What if everything is fake.  Well I guess she's a good actress.

"I'm sorry.  Hindi ko alam kung bakit ko yun ginawa siguro nadala lang ako ng emosyon ko. Pinagsisihan ko ang lahat ng makita kong masaya kayo na makita akong muli.  Hindi ko alam na malaki pala ang naging sakripisyo niyo sa akin. Sorry Dad for disappointing you.  I'm  sorry that I can't  that I didn't mean it cause' at first I'm enjoying leaving you. I'll confessed to the police and tell them the truth. I'm guilty. I'm sorry for ruing our friendship just because of love. "

Tiningnan ko ng masama si Trixie ng lumapit siya dito at niyakap ito.  "Sorry. "

Ganon gano nalang yun?  After apologizing we need to forgive her.  Bakit? Lumapit si Tito sa kanya at niyakap ito.  "I'm sorry anak but it's really hard for me to protect you now.  I can't help you. I already forgive you but I hope you understand. Ang sakit para sakin gawin ang desisyon na ito pero ito ang makakabuti para sayo,  sakin at sa kanilang apat.  Sapagkat kung hindi mo naman ito ginawa nung una palang edi sana.  Masaya tayo. "

"I'm sorry dad. " She's still crying.

She look at me.  Iniwas ko agad ang tingin ko.  Naiinis ako nagagalit ako.  Pinikit ko ang mata ko para hindi nila makita ang mata ko.  I don't wanna cry. Lumapit siya sakin at naramdaman ko nalang ang pagyakap niya.  "I'm so sorry, really really sorry Natasha. " 

After 2 months. 

2 months na ang nakakalipas at matatapos na ang school year na ito. Hindi ko alam kubg magiging masaya ba ako.  I promised to her that I'll talk to Ivan and tell him the truth.  Sa loob ng dalawang buwan na yun wala akong nasabi sa kanya bagkos mas naging close kaming dalawa.  Hindi niya alam kung sino talaga ako. 

"Hindi ko alam kung anong style ng buhok ang gagawin ko at hindi pa ako nakakabili ng bago palettes for my make up!"

Naii-stres na sabi ni Lauren kaya na tawa kami ni Zandra.  Hindi namin alam na may ganyang siyang side.  Usually I'm  the one who says somwthing like that.  Ang daming nagbago. Pagkatapos ng nangyari hindi ko alam oras na ba ito .

"Ayy nako ewan ko ba sayo Lauren,  minsan ka na ngalang mag reklamo sa mga bagay bagay yan pa talaga?  Isipin mo muna kung may awards ka bang matatangg! " Natatawang pang-aasar ni Zandra.

"Er? Me? Of course! Ako na ata pinaka matalino sa section namin.  You know me Beauty with Brain"

Tinawanan lang namin siya at nagpatuloy na sa pagkain.  Sa loob ng dalawang buwan na iyon  hindi parin kami sanay. Umalis na si Trixie at nakakulong na si Stacey.  Tito Seff decided to go to America after our graduation. 

"Ikaw Natasha may gusto ka pa bang gawin? Next week na ang recognition natin at last week na din yun ng pagsasama natin sa bahay. " Malungkot na wika ni Zandra. 

Nginitian ko lang siya.  Dahil sa tanong niya bigla akong napaisip. Inistart ko ng magplano kung anong dapat kong gawin. 

Tinext ko na si Felix at sinabi kong makipag kita sa akin.  Kinakabahan ako sa pwedeng maging reaksyon niya. This is my first contacting him first cause' usually he text me first. 

Nagkita kami sa Theater Room kung  saan kami madalas magkita.  Nakaupo ako sa stage habang hinihintay siya.  Nagulat ako ng biglang may tumakip sa mata ko. 

"Hulaan mo kung sino to. " Natawa naman ako dahil doon.  Hinawakan ko ang kamay niya  para tanggalin iyon at tiningnan siya. Nginitian ko siya at sinabing umupo sa tabi ko. 

"Anong sasabihin mo? " Nakangiti din siya. Ngunit ayoko ng magpaligoy ligoy pa.  Wala na akong panahon para dahan dahanin pa ito. 

"Gusto kong humingi sayo sorry dahik pinatagal ko pa ito ng dalawang buwan.  Natatakot ako na baka pag nalaman ko layuan mo na ako. Hindi ko na sa bawat araw na nagdaan mas napalapit ako sayo at mas lalo kong ginusto na itago sayo ito. "

Kinuwento ko sa kanya ang lahat at sinabi kung sino talaga ako at kilala ko na siya si Ivan.  Siya si Ivan na girl friend ng best friend kong si Stacey. 

Si Stacey na nakakulong ngayon at ang dahilan ng  lahat ng nangyari.  Nakatitig kang siya sa akin kaya yumuko ako. Tuluyan ng bumagsak ang luha ko.  Paano kong iwasan niya talaga ako. Pinikit ko ang mata ko dahil sa kahihiyan. Ang selfish siguro para itago sa kanya.

Nagulat ako ng bigla kong maramdam ang paglapit ng katawan ko sa kanya. Minulat ko ang mata ko at tinitigan siya. Nakangiti siya at nagpipigil ng tawa.  Pumalag ako sa  yakap niya at nang makalaya ay tinanong ko siya.

"Hindi ako nangbibiro! Pwede ba wag kabg ganyan kinakabahan ako at nasasaktan.  Please lang pagod na ako. "

Tumulo na naman ang luha ko at naramdaman ko uli ang pag yakap niya.  Hinaplos niya ang ulo ko at narinig ko ang mahinang pagtawa niya habang bumubulong. 

"Salamat dahil sinabi mo na. " Huh?  Pinipilit kong pumiglas sa yakap niya ngunit mas hinigpitan niya pa.  "Alam ko na ang lahat,  sinabi na sakin ni Stacey ang totoong nangyari. "

"Paano mo nalaman? " nakapikit kong tanong.  Ayoko siyang tingnan,  natatakot akong makita ang magiging reaction niya. What if galot talaga siya hindi naman natin masasabi kung ano ba talaga ang totoo. Artista din tong lalaaking to eh. 

--

I'm so happy to start a new life of me with him.  Yeah, Natapos na college life ko at kami parin naman.  Bukas makakalaya na si Stacey at susunod siya kay Tito Seff sa ibang bansa.  Ilang yrs na din ang nakalipas at marami na ang nangyari.

Wala na akong balita sa tatlo dahil mula ng matapos ang lahat ng pinagdaan namin narealize ko na tama nga ang naging desisyon ni  Trixie na mas kilalanin ang kanyang sarili.  Hindi ko sila kinakalimutan kahit wala na kaming contact sa bawat isa dahil ayun sure ako na kahit marami kaming pinagdaanan na masasakit physically  and mentally  marami din kaming mga memories na hindi namin kakalimutan. 

"Ms. Brion,  it's time for your interview." Napatingin ako sa isnag stuff na tumawag sakin.  I look at Felix and smile.

Ready na ako.  Sa bagong buhay.  Legal at masaya.  Kasama siya. Siguro nga bata pa kami pero masaya ako.  Dahil sila kumumpleto sa buhay ko. 

"Good Luck!  I love you!"