The Four Nerds are Gangsters (COMPLETED)

EPILOGUE

Seff's P. O. V

Years had passed but I still remeber everything clearly.  Minsan napapaisip ako kung tama ba yung mga desisyon na iyon. 

Niloko ako ng sarili kong anak pero hanggang ngayon mahal ko parin siya.  Humingi ako ng tulong sa apat niyang kaibigan pero parang walang magandang naidulot ito.

15 years ago.

"WHAT?!  YOU DON'T KNOW WHAT HAPPEN TO MY DAUGHTER?! " sigaw ko sa mga police na nasa harap ko. 

"MGA G*GO PALA KAYO EH!  BINABAYARAN KO KAYO PARA MALAMAN KUNG PAANO NAMATAY ANG ANAK KO TAPOS GANITO?!  ASAN NASA SIYA!" Sinusubukan akong pigilan ng aking asawa pero wala hindi ako nagpapigil. Ipinagpatulot ko ang pag sisigaw hanggang sa atakihin sa puso ang asawa ko.

Masyado akong nagpabaya. Wala akong nagawa hanggang sa maiwan ako mag-isa. Wala na akong kasama. Hindi ko siya inalaagan kahit hindi niya ako iniwan.  Alam kong mahina ang puso niya pero hindi ako nangialam. Napaka walang kwenta kong asawa at ama kaya siguro iniwan nila ako. 

Pagkalipas ng ilang buwan wala paring balita.  Pumasok sa isip ko na kailangan ko nang kumilos.  Agad kong kinuha ang contacts ko para macontact si Ivan.  Ang boyfriend ni Stacey pero bago ko ito tawagan bumalik sakin ang ala ala ng mga nangyari.  Isa siya sa dahilan kung bakit umalis ang anak ko. 

Bakit ako hihingi ng tulong sa kanya? 

Nasa bahay lang ako at umaasang magising sa bangunot na ito.  Nakatulala.  Lahat sumuko na sa akin. Hanggang sa isang araw kumatok sila sa aking pintuan.  Doon nagsimula ang lahat. 

Binuksan ko ang pinto at nakita ang apat na babaeng tutulong sa akin.

"Hi! Uh..  I'm  Zandra po." Bati ng babaeng may bangs. "Sa kanan ko po ay si Natasha, at sa kaliwa ay si Trixie at Lauren. " Pagpapakilala niya pa sa tatlong kasama. 

Binati ako ng apat na ito. Familiar ang kanilang mukha pero nasisiguro kong ngayon lang kami nag kita.

"Anong ginagawa niyo rito? "

At dahil sa simpleng pag katok nagsimula ng magbago ang buhay nila,  ang buhay nila habang kasama ako. 

"Dad"  Napalingon ako sa likod ko af nakita si Stacey. Nginitian ko ito bago nagsalita. 

"Bakit gising ka pa? Diba dapat nagpapahinga ka? " Kakauwi lang namin sa Pilipinas at bukas ay sisismulan ko na ang pag contact sa kanilang apat upang makapag kita kita kami.  Ang tagal na simula ng makita ko sila. 

"Kumuha lang po ako ng tubig.. " Dahil sa sinabi niya foon ko napansin ang hawak niyang baso.  Lumapit ako sa kanya upang yakapin ito.  "Sige,  good night anak.."

3 years sa kulungan si Stacey kaya nagpalasalamat ako dahil nagkusa siyang pumunta  roon.  Nagbago siya na mas lalo kong ikinatuwa.  Hindi ko ineexpect na ganyan ang kanyang ugali siguro dahil  nagsisi siya sa nagawa niya samin pati sa nanay niya na hindi na niya muking makikita. 

Stacey's P. O. V

Dad already sebt the messages to my 4 friends.  Hindi lang kami sure kung pupunta ba sila.  Ilang taon narin ang nakalipas. Hindi ako mag mamakaawa kase alam kong hindi naman gabon kadali makuha ang kanilang tiwala uli.

Alam kong kahit ang tatay ko ay natatakot rin sa maari kong gawin.  Syempre nakakalungkot pero kasalan ko naman kung bakit kami nagkakaganito.

Pagkatapos mag bihis ay agad akong sumakay sa kotse. Hinihintay ko nalang si Dad at pupunta na kami sa resort nina Lauren.  Doon kaming apat nagkakilala. Nakakahiya lang kasi masyado akong nabulag ng kapangyarihan,  pag-ibig at pera.

Dumating na si Dad at kita ko kung gaano siya kabahan. Natatawa ako  pero pinipigilan ko lang. Kinakabahan ako habang ang tahimik at mapayapang pag biyahe namin ay makarating sa tamang lugar. 

Ang init, tamang oras para lumangoy.  Dad is busy talking to the Manager and I'm here walking to the side pool. Pagkalipas ng isang oras ay pinili ko ng pumasok. Ang dilim. Nagtanong ako sa isang stuff na nasa labas at sabi nito ay ito ang tamang oras para sa dinner. 

Bakit patay ang ilaw?  Isa pang hakbang ng biglang..  "SURPRISE! "

Nanlaki ang mata ko ng biglang bumukas ang ilaw at nakita ko sila.  Si Daddy,  Zandra, Trixie, Natasha and Lauren.  I saw a Birthday banner with my name. Birthday ko pala ngayon.  Naiiyak ako.  Ang tagal ko ng silang hindi nakita at ngayon kasama ko na sila. 

Lumapit sila sakin dala ang cake.  Kinatahan nila ako ng happy birthday.  They made me realize how precious my family and friends that I should always treasure them. 

3rd's P. O. V

MASAYA sila na nagcecelebrate ng kaarawan ni Stacey.  Hindi niya akalain na darating ang apat na kaibigan. Ngayon lang uli sila nagkita pagkatapos ng nangyari. Huli silang nagkita noong 19 years old palang sa at ngayon na 25 years old na sila makikita mo ang mga nagbago. 

Si Natasha ay magbubukas ng business  kasama ang nobyo na si Felix.  Madalas silang mag sama sa kahit saang lugar at hindi mo talaga mapag hihiwalay ngunit para sa araw na ito mas pinili ni Natasha na maiwang mag isa upang makasama ang mga kaibigan.

Si Zandra naman ay hindi na muling nakita si Louis.  Sa mga taong nakalipas ay mas pinili niyang mag-aral. Hindi siya nagkaroon ng nobyo at mas piniling isarado ang puso. Ngunit ano nga ba ang nararamdaman niya simula ng mawala si Louis? 

Noong una nahirapan siya. Wala na sa tabi niya ang kanyang kaibigan at nagkaroon ng problema sa pera ang kanyang pamilya.  Nagpatuloy sa panliligaw si Louis pero hindi siya pumayag na mas palalimin pa ang relasyon bilang magkaibigan. 

Si Trixie at Enzo naman ay mag dadalwang taon ng hiwalay na. Mas naunang napahiwalay si Trixie sa kanila pero andito siya ngayon upang bumawi sa kanila. Noong unang buwan palang ng pag hihiwalay nila ay nagsisi siya dahil pinili niyang iwanan ang kanyang kaibigan ngunit sa pagtagal ng panahon ay naging masaya siya.  Mas naramdaman niya ang pagiging malaya.  Mas tumibay ang kanyang relasyon sa pamilya. 

At ang huli,  Si Lauren. Ang kanyang relasyon sa magulang ay mas napaayos.  Nagkakaroon ng pagkakataon na nagtatalo sila ni Jay pero matibay parin.  Natatakot si Lauren na balang araw iiwan siya ni Jay pero na ngako naman ang lalaki na hindi ito mangyayari. 

Sa anim na taong hindi pagkikita ay malaki ang pagbabagong kanilang pinagdaanan. At ngayon  panahon na nilang lima na magsama sama at muking magsaya.

Noong una ay nagkakailangan pa sila pero dahil narin siguro sa pangungulilala ay nagkaroon sila ng magandang gabi. 

"THANK YOU VERY MUCH!!!!" Sigaw ni Stacey. " THANK YOU FOR SAVING ME, LOVING ME AND FORGIVING ME. " naiyyak niyang sabi pero oinilit parin isagaw ito. 

"Hindi ko alam kung deserve ko ba kayo lalo kana Dad.  Ayaw ko nang pahabain ito. I just want to say that... " Tumingin siya sa mga kaibigan at isa isang lumapit dito para bumulong. "I love you "

----

THANK YOU!! Mataggal ko na po itobg sinulat pero ngayon lang natapos.  May 25, 2020.

Sorry po sa mga wrong grammar, typographical error at sa mga maling akin pang nagawa. Hope enjoy this story!