The Four Nerds are Gangsters (COMPLETED)

Four Nerds 18

E N Z O

"Nasan na kaya si Jina? Ni' hindi siya sumipot para lang sa last group performance. Buti na lang magaling si Enzo at nagawa niyang mag-isa." Narinig kong usap-usapan ng mga naging kaibigan niya sa silid namin.

"Kala mo naman kung sinong maganda. Tsk." Mabilis na nag-init ang ulo ko dahil sa narinig. Why do;t just fucking shut there freaking mouth.

"Tsk, buti nga wala na siya." Sabi pa ng isa sa kabilang grupo.

"Kung hindi dahil sa kanya baka wala ka na sa school na 'to." Inis na sigaw nung babaeng lagi niyang kasama. Hindi ko kilala kasi hindi ako interesado.

"Tsk, hindi ko naman siya pinilit na gawin yun at t'saka mas gugustuhin ko pang umalis rito kesa makita yang mga panget niyong mukha." Sigaw niya pabalik. Nakayukom na ang kamao ko pero hindi ko nagawa na makialam.

"Hoy! Mas pangit ang ugali mo. 'E bakit hindi ka pa lumipat? Ayaw rin namin makasama ang taong katulad mo."

Hindi ko maintindihan kung anong tinutukoy niya pero hindi na ako nag-usisa at bago pa ako makakita ng sabunutan agad akong tumayo at inayos ang gamit ko saka tahimik na lumabas. I've been trying to calm my shits the time I haven't seen her. I remember our last trip, she's gorgeous.

Ilang buwan na ang nakalipas at wala pa rin akong ideya kung nasaan siya. Sinubukan ko na ring ipa-hanap sila pero wala talaga. Aware ako kung ano at sino ba talaga si Jina at ang tatlo niyang kaibigan. I know their history, and even their mission of being our bodyguards. They were in the opening of the foundation week. At kahit na alam ko ang mga maling nagawa nito ay hindi ako takot.

Mas natatakot ako sa maaring mangyari sa kanya. I admire her for being strong. Hindi ko man alam ang lahat, tanggap ko parin siya. Mababaw man ang dahilan, I will accept her whole heartedly.

I like her. Nais ko siyang ligawan pero paano na lang nung bigla siyang naglaho ng parang bula. I just want her safe. I want her to be happy and if living is the key to finding peace then fine. I want her to move forward... to move on with Erik. I want to be there, because I know sometimes it's lonely. I want her to know that I can be her crying shoulder. Gusto ko lang ang kasiyahan niya, dahil sa tuwing nakikita ko siyang umiiyak wala akong magawa. How I badly want to hug her but I just can't. Gusto ko pag nagkita kami ay handa na siyang buksan ulit ang kanyang puso. Handa na siya para sa akin, para sa panibagong pag-ibig. At kung hindi, handa pa rin ako maghintay. Knowing her is the best thing that happened to me. But what's worse is that her ex is my godmother's son. I was so close to him before, we just grew apart.

Ang liit ng mundo.

"Huy!" Sigaw sa akin ni Jay. "Mind sharing?" Natatawa nitong sabi ng mahalata ang aking pagkatulala. Siya lang ang kasama ko ngayon dahil si Felix ay busy sa club niya. Meanwhile Louis is in Cebu. They are gathered for seminar held there. There's also a competition, and as captain of the University's Basketball team he had no choice.

"It's none of your business." Kahit naman sabihin ko, wala ka rin namang magagawa. He never showed interest with the four of them. And talking love shits with him is wasting time. He doesn't know the word love, and doubts that he'll change. Though he is my friend I just witnessed how that love turned him into this kind of situation.

"Anong wala, ilang buwan ka nang ganyan ah." Nagtataka niyang sabi na parang natutuwa pa dahil sa nakikita. Nakangisi ito habang pabalik balik ang tingin sa telepono at sa akin.

"Tsk. Just leave me alone. You have a date today?" I want to share the information I know about them. Especially Jay, Lauren or Rose who protected him that night. He deserves the truth, but I am not in the position to do that. There's a reason why they're under mission and in disguise. I mean no harm, so I won't do anything. At least, I know I can help... kahit sa maliit na bagay man lang. Fuck. I'm insane.