Vivid

XIV

Her heart was clouded with emotions and she doesn't know until when she can handle. But her eyes were tired of pouring her feelings out. She felt betrayed. And again, lost.

She grew up with the idea that everyone has their own limit and for her, this is her limit.

Pagkatapos ng ilang araw niyang pahinga ay maaga siyang nag-ayos upang pumasok. Clyde never tried to talk to her, even one of those days. And she's grateful of that, or else. She might fall for his act, again.

Unang bumungad sa akin ang mukha ni Kaye pagdating ko sa unibersidad. "How are you? Tara na!" Kumapit pa siya sa braso ko at hinila ako papunta sa una naming klase. Nagpatianod na lamang ako sa pagsunod sa kaniya pagkatapos siya alayan ng ngiti.

I was holding my plates and requirements that I have finished during the entire duration of my rest. On my back are my backpack and my blueprint tube. I decided to put there some of my paper works including the final draft for my dream house to prevent from any dirt.

Napansin ko na walang bitbit si Kaye. Maybe her boyfriend will bring it for her.

Nang makarating sa room ay si Janna agad ang bumungad sa amin na mukhang kakapasok lang din. Nilingon nito ang pagpasok namin ni Kaye. Sakto naman na sa pwesto ko siya malapit kaya hinayaan kong bumunggo ang aking balikat sa kaniya.

Nakita ko ang pagsinghap ng ilan niyang mga kaibigan ngunit dumiretso lamang ako sa aking upuan. Kahit ang humingi ng tawad ay hindi ko ginawa.

Masama siyang tumingin sa akin. But I don't even give a damn about her. I just continued fixing my things.

She didn't pester me after that, at least not in the morning class pero pagkatapos ng lunch nang muli na namang parehas ang aming klase. Lumapit siya sa akin. Saktong wala si Kaye dahil magkaiba kami ng prof.

"Yves, are you really okay? I didn't bother you this morning kasi baka lumabas yung wild side mo." Mapang-asar niyang bigkas ngunit hindi ko siya sinagot. Tinapunan ko lang siya ng maikling tingin at diretso na sa aking ginagawa.

"Hey! I'm talking to you!" Humawak siya sa aking balikat upang ipaharap sa kaniya pero agad ko iyong tinampal paalis sa pagkakahawak sa akin. Tinignan ko siya ng may panunuya sa aking mata.

"Don't you ever lay your filthy dirty hands on me." Matigas kong bigkas sa kaniya. Tinaasan niya ako ng kilay at mabilis na dumapo nang malakas ang kaniyang palad sa aking pisngi. I felt the rippling pain in my cheeks. Narinig ko ang pagsinghap ng ilang estudyante na nakakita sa amin.

"How about that, Yves?" Nakita ko pa ang pagngisi niya. I was about to take my revenge on her when someone held my arm and pulled me out of that scene. Agad kong hinili pabalik ang aking braso nang makalayo kami sa mga tao.

"What the fuck?" Sigaw ko sa kaniya ngunit tinignan niya lang ako. Hindi ko mawari kung ano ang gusto niyang sabihin.

Tinaasan ko siya ng kilay habang naghihintay ng susunod na salita na kaniyang sasabihin ngunit walang lumabas sa kaniyang bibig.

"What now? Did you just pull me out of that because you think I need someone like you to protect me? Do you think you're my knight in shining armor? Well, bad news! You're wrong!" galit na singhal ko sa kaniya. Nanatili siyang nakatingin lang sa akin at nakatayo lamang sa pwesto niya. His eyes locked on mine.

"You just made me look so patheti-" Hindi ko natuloy ang sasabihin sa kaniya nang hinila niya akong muli sa braso at tumama ang katawan ko sa kaniya. Hindi ako agad nakapagreact nang bumangga ang kaniyang labi sa akin.