Vivid

XXIII

Pinadaan ko ang aking paningin sa building na nasa harap ko. Halos manliit ako sa taas nu'n at halos mabali ang aking leeg noong sinubukan kong tingalain ang tuktok.

"Let's go, Engr. Alcantara?" Tinanguan ko na lamang si Engr. Aguilar. Bago sinundan ang pagpasok niya sa loob ng building.

Guzman Corporation

Malaking bungad sa unahan nito. Napahanga ako sa paraan ng pagkakagawa ng buong building. It was completely screaming elegance! The beige paint of the wall compliment the gold color of the lighting from the chandelier. It was fascinationg itself. Also, all of the employees look very neat and professional.

I tried to calm myself. I know that there is a high chance of possibility of seeing him here any moment. His family owned this building. This company is partly his.

Dumiretso na kami sa elevator pagkatapos nang saglit na pagka-usap ni Engr. Aguilar sa guard. Mukhang tinanong niya kung anong floor ang conference room kung saan gaganapin ang meeting namin ngayon.

Tahimik lang akong pumasok sa elevator na may laman na ring mga employee. Ngumiti lang sila saglit upang batiin kami kaya ganu'n din ang ginawa ko. Ako ang huling pumasok kaya ako ang nasa pinakaunahan.

Naghintay kami saglit sa pagsara nang elevator ngunit may pumigil doon gamit ang kaniyang braso. Bumungad sa amin ang malawak niyang ngiti at ang magaan niyang aura.

"Good morning, Engr. Guzman!" Magalang na bati sa kaniya ng mga employee habang inaalayan siya nang malawak na ngiti. Habang ako ay natuod sa aking kinatatayuan, rinig na rinig ko ang malakas na ingay ng aking puso.

Fuck! I didn't expect it would be this early! Marahas akong napabuntong hininga nang saglit na dumaan sa akin ang kaniyang paningin. I saw his eyebrows furrowed before entering the elevator, placing himself beside me. This is so awkward!

I gulped the lump on my throat. He's here! He's here! And I didn't expect it would be this early!

Nang tumunog ang elevator ay bumukas na ang pinto nito. Nakita kong nasa ikatlong palapag na kami. Tinignan ko si Engr. Aguilar upang itanong kung dito kami dahil hindi ko naman napakinggan yung guard ngunit umiling lang siya sa akin.

Inuwestra niya ang kaniyang kamay nasa nakataas ang limang daliri pagkatapos ay tatlo. Napatango na lang ako.

Nang makalabas ang ilang tao na dumaan sa gilid ko ay agad ding sumarado ang pinto ang pinto. Naghintay ulit kami ng ilang saglit sa muling pagbukas ng pinto. I heard a silent giggle in my back and somehow, maybe I know the reason.

This guy beside me is screaming manliness all over this small room. His scent filled the elevator and it was addicting. I tried to calm myself. I silently put my hands on my chest and gently tap it. I did see how Clyde tried to steal a sight from what I'm doing, he remained with his stoic expression.

I tried to look at him from the reflection on the door and removed my gaze when he saw what I'm doing. I didn't see how smirk form on to his face. Nang bumukas ang pinto sa pang-limang palapag ay agad dumaan ang ilang employee sa likod ng elevator sa gitna namin.

Napapitlag ako nang hindi sinasadyang natamaan ako ng pinakahuling lumabas. Hindi ko alam kung kasalanan ko ba dahil lumilipad ang aking isipan.

Napahawak sa akin si Clyde upang alalayan ako habang nakatingin sa employee na humingi ng paumanhin. Hindi ko na iyon napansin dahil pagkakalapit sa akin ni Clyde.