Obsessed With Me

Chapitre 18

Even een cute hoofdstukje ;)

Emin's POV

Het was 5 uur 's ochtends. Heel de nacht was ik wakker gebleven om naar haar te kijken. Wat had ik haar bang gemaakt. Ze kon haar ogen niet geloven toen ze me zag. Ze leek niet blij om me te zien, maar het boeit me niet. Ik zal haar overal waar ze gaat volgen. Toen ik net aankwam ging ik haar meteen zoeken en ik trof haar 's nachts op een plein aan met een meisje. Wie was dat meisje eigenlijk? Ze leek me geen goede invloed. Ik heb liever niet dat ze met haar omgaat. Was ze heel de dag met haar? Als ik erachter kom dat ze met jongens heeft gechilld of ook maar met jongens heeft gepraat, dan ontvoer ik haar echt. Eerst schiet ik die jongens dood en neem ik haar mee naar het buitenland. Ze heeft geen keus. Ze zal met mij blijven. Alleen met mij. Voor altijd. Ik zuchtte en ik pakte haar telefoon. Ik checkte haar meldingen.

Alia: Salut bébé, ça va?

Wat de fuck betekent dat? Gisteren sprak ze ook al Frans met die meid die dus Alia heet. Sprak ze die taal echt vloeiend?  Ik zeg je eerlijk, ik sprak geen woord Frans. Dus ik kon haar ook niet verstaan als ze met anderen praatte, wat me echt heel boos maakte. Ze kon dingen zeggen zonder dat ik het hoorde. Ik zuchtte geïrriteerd en ik scrolde verder door haar app meldingen.

Leyla: Habibi, hoe gaat het daar? Kom je bellen? Ik wil alles weten!

Die Leyla plakt echt teveel aan haar, man. Alles wilt ze weten. Het begon me te irriteren.

Rayen: Hey kleintje, hoe is het daar?

Oh ja, die Rayen. Hij moet echt dood. Denk maar niet dat ik dat vergeten ben. Wacht maar, binnenkort ligt hij in zijn kist. Vanavond ga ik mijn mensen in Nederland bellen om dat te regelen. Ewa, eerst wat drugszaken hier in Parijs afhandelen met de Franse maffia. Ik belde Youssef op, die in het hotel zat met Valentin. Hij was toch nog niet aan het slapen. Ongeduldig wachtte ik tot er opgenomen werd. 'Ewa, Youssef. Ik ben bij haar. Vanavond rond 10 kom ik naar het hotel. Dan gaan we zakendoen met die mongool van een maffiabaas. Hij gaat zien. 'Zorg ervoor dat je je ready maakt,' zei ik. 'Is cool, abi. Dan moet je wel goed uitgerust zijn, man. Ga slapen, ik ga ook nu,' zei hij vermoeid. 'Is goed, tot vanavond. Ciao,' zei ik en ik hing op. Ik wierp nog een blik op m'n meisje en sloot eindelijk mijn ogen.

Dilara's POV

Na lang slapen werd ik eindelijk wakker door het zonlicht die in mijn gezicht scheen. Emin lag naast me te slapen en ik moest glimlachen. Ik haatte mezelf ervoor, maar hij was zo schattig als hij sliep. Hij zag er zo onschuldig uit, zo zacht. Ik wilde gewoon in zijn wangen knijpen. Ook zaten zijn donkere haren helemaal door de war. Hij zag er perfect uit. Ik wil trouwens niet weten hoe ik eruit zie als ik slaap, maar oké. Zachtjes klom ik over hem heen, het bed uit. Wat zal ik vandaag eens gaan doen? Ik had vandaag en morgen nog vrij. Maandag zou mijn stage beginnen. Ik opende de deur van het balkon en keek uit over het prachtige uitzicht. Het was ook  heerlijk warm buiten. Ik boog me over het balkonreling en ik stond daar een tijdje te genieten van de zon.

Plotseling voelde ik sterke armen om mijn middel en een zachte kus op mijn wang. 'Goedemorgen, prinses,' hoorde ik Emin slaperig zeggen. Zijn stem was echt prachtig. Ik kon er uren naar luisteren. Maar ik moest afstandelijk doen, wat denkt hij? Wat hij allemaal doet is echt niet normaal. 'Goedemorgen, ben je nu al wakker?' besloot ik maar te vragen. Hij grinnikte en verstrakte zijn grip om mijn middel. Hij was nog nat van het douchen en ik rilde. 'Tuurlijk baby, ik wil van je genieten,' zei hij zacht in mijn oor en ik kreeg er kriebels in mijn buik van. Ik had echt een zwakte voor die lieve kant van hem. Ik duwde hem van me af en keek hem boos aan. 'Nou, ik niet van jou,' zei ik en ik liep naar binnen. Hij trok me terug en hij knuffelde me. 'Ben je nog steeds boos? Hoe kan ik het goedmaken?' zei hij lief. Ik zuchtte onder zijn gespierde armen. 'Door gewoon terug naar Rotterdam te gaan,' zei ik. Hij schudde zijn hoofd. 'Dat nooit. Begrijp dat nou eens. Is er iets anders hoe ik het kan goedmaken? Het mag alles zijn, behalve dat,' zei hij. Ik kon gewoon niet geloven hoe lief hij tegen me deed. Als hij altijd zo was, was hij echt perfect. Ik dacht even na. Als ik hem toch niet van me af kon stoten, kon ik net zo goed iets bedenken. Ik wilde graag Parijs in om te gaan shoppen, maar dat duurde zo lang met de metro. Ik keek omhoog in die mooie ogen van hem; ze waren weer die honingkleur omdat de zon erin scheen. 'Ik weet iets. Wil je me naar Parijs brengen?' vroeg ik. Hij begon te lachen en kuste me. Mijn lichaam reageerde er heftig op.  Ik kreeg miljoenen vlinders en kriebels door heel mijn lichaam. 'Aw, zo schattig ben je. Tuurlijk breng ik jou naar Parijs. Ik neem je mee uit eten en daarna gaan we winkelen, oké?' zei hij met een grijns. 'Je hoeft niet voor me te betalen, dankjewel. Ik heb zelf geld. Alleen brengen is genoeg,' zei ik. Hij rolde met zijn ogen. Ik vond het altijd leuk als hij dat deed. 'Waarom doe je altijd zo moeilijk? Als ik iets wil heb je daar niks over te zeggen. Kom op, ga je klaarmaken. Ik wacht op je,' zei hij en hij liet me los. Met rode wangen liep ik naar binnen. Ik ging douchen, trok een mooie jurk aan, deed mijn krullende haren los en maakte mezelf lichtjes op. Daarna deed ik kleine hakjes aan en spoot ik wat parfum. Ik snap niet waarom ik me mooi voor hem maakte, maar ik was denk ik toch soort van verliefd. Ben ik gek of zo? Laat maar, het zal wel. Ik ga er niet teveel over nadenken.

Toen ik de woonkamer inkwam liet hij zijn ogen over mijn lichaam glijden en ik bloosde. Hij stond op en pakte mijn hand. 'Daar is mijn vrouw eindelijk. Je bent prachtig,' zei hij smooth. Ik lachte. 'Dankjewel. Maar we hebben niks. Dus hou je mooie woorden maar bij je,' zei ik. Hij keek me aan en zoende me. Waarom deed hij dat toch steeds? Het maakte me verliefder en verliefder. Vreselijk. 'Echt wel. We weten allebei dat je gek op me bent,' grijnsde hij. 'Niet waar, dat ben ik niet. Mocht je willen. Pfff, laat maar. Laten we gewoon gaan!' riep ik snel en ik probeerde mijn rode wangen te verbergen.

Ik trok hem mee naar buiten en we gingen op weg naar het centrum van Parijs.
Toen we er aankwamen aten we bij een schattig restaurantje. Het was echt alsof ik in een droom beland was. Eten in Parijs met een model en het weer was ook nog perfect. 'Ik vind het perfect zo, hier met jou. Binnenkort neem ik je mee naar Dubai. Jij en ik,' zei hij en hij pakte mijn hand en kuste het. Mijn hart hè, hij stond in brand. 'Jij wordt mijn vrouw, de moeder van mijn kinderen. Ik hou van je,' ging hij verder. Ik lachte en trok mijn hand los. 'Oké, dat is wel weer genoeg. Niet zo plakkerig doen,' zei ik. Hij keek me aan. 'Ik meen het,' zei hij en hij trok me omhoog uit mijn stoel. 'Kom, we gaan naar de Champs-Élysées. Ik ga je laten zien hoe ik mijn vrouwtje behandel,' zei hij. Waarom deed hij ineens zo lief? Hij was letterlijk perfect. En hield er echt van als hij zo deed. In tegenstelling tot gisteravond, toen ik voor hem rende voor mijn leven. Hij had me echt heel erg bang gemaakt.

Hoe dan ook, hij trok me mee naar die dure winkelstraat en hij kocht van alles voor me. Maar ik werd boos en ik wilde dat hij het ruilde. 'Doe normaal! Ik hoef geen spullen van je, weet je hoe duur dit is? Ik wil dat je het terugbrengt,' riep ik boos toen we de Chanel winkel uitliepen. Ik kon het niet in de winkel zelf zeggen, want toen ik het zei keek hij me woedend aan en zei hij dat ik een probleem had als ik door zou gaan. 'Boeit me niet wat jij wilt,' zei hij en met een strak gezicht liep hij door. Hij keek me niet eens aan toen ik hem duwde. Tenminste, ik probeerde het en hij grinnikte. 'Aw, je bent echt slap, baby.'
'Weet je wat slap is? Jouw hele karakter! Breng die Chanel jurk terug, nu. Dat is een bevel,' zei ik boos. 'Oh, heb jij nu ineens de leiding? Ik dacht het niet,' zei hij dreigend en hij gooide me over zijn schouder. 'Aaaaah, Emin niet doen! Laat me los!' gilde ik. Hij moest zo hard lachen en ik wilde dat hij niet meer stopte. Die prachtige, lieve lach van hem. 'Stop!' smeekte ik. 'Niet totdat je stopt met zeuren,' zei hij met een grijns. 'Oké, ik stop met zeuren, ik stop! Laat me nu los.' 'Hm, nee. Ik vind het wel fijn zo,' lachte hij. Ik rolde met mijn ogen. 'Laat me looos,' zuchtte ik. 'Nee.' 'Oké, wacht maar. Dit ga ik je betaalt zetten. Ik ga het geld voor de jurk in je jas stoppen vanavond. Ik betaal het netjes terug,' zei ik irritant. Ik wist dat hij boos zou worden, maar ik meende het. Ik kon niet zo'n duur cadeau aannemen. Meteen zette hij me neer. Hij duwde me hard tegen de muur. 'Als je dat doet, ontvoer ik je direct naar het buitenland. Ik ben heel serieus nu. Dus waag het niet,' zei hij geïrriteerd en ik grijnsde. Heerlijk om hem te irriteren. Hij keek me nog boos aan met die prachtige ogen en die lange wimpers.

Ik haat het om het toe te geven, maar ik denk dat ik stapelverliefd ben.