Obsessed With Me

Chapitre 26

IK KOM JE HALEN,  D.
-E

Dat stond er met bloederige letters op het beeldscherm op de tv. Ik weet zeker dat die D voor Dilara stond en die E voor Emin. Het stond ook in het Nederlands geschreven. Het kan niet anders dat het voor mij bedoeld was. Ik wist het 100% zeker. Het is wel heel toevallig allemaal. Die letters, het staat in het Nederlands geschreven en die overval was precies in Parijs. Daar is hij nu dus waarschijnlijk. En hij hield van overvallen plegen, dat wist ik ook. Die boodschap was voor mij bedoeld, klaar. Emin was tot alles in staat. En het verbaasde me niet eens meer. Hij wist dat dit op tv in Spanje zou komen en dat ik het zou zien. Maar wist hij waar ik verbleef? Als hij het wist, zou ik de boot naar Marokko moeten pakken. Marokko was toch heel dichtbij, ik kon het letterlijk zien vanuit mijn stad. Geld was ook geen probleem, ik had genoeg op mijn spaarrekening en ik had een hele smak geld met een weekje stage verdiend. Leyla sprak vloeiend Arabisch en Berbers, dus als ik iets niet wist te vertalen kon ik haar bellen. Ik moest haar en Rayen eerst maar eens inlichten over alles. Hoe dan ook, plan B wordt Marokko, zeker weten. Emin had me zeker 400 keer gebeld, maar ik nam niet op. Daarom heeft hij zijn boodschap via de fucking tv doorgegeven, met bloed van een arme man. Hoe gestoord kan je zijn? Normale jongens zouden toch gewoon de hoop opgeven? Ik besefte wel echt dat ik compleet in de nesten was geraakt door hem. En vanavond zal ik ook niet kunnen slapen, uit angst dat hij de deur zou intrappen en binnen zou komen. Net zoals in Seine-Saint-Denis. De deuren hier waren niet al te stevig, dus dat ging makkelijk. Ik had besloten om maar gewoon alles goed op slot te doen, inclusief mijn slaapkamerdeur en balkondeuren, voor het geval dat.

Toen ik in het vertrouwde winkelcentrum liep, kocht ik van alles om het even te vergeten. Ik kocht gekleurde popcorn die ik elk jaar weer bij een snoepwinkel haalde en ik liep een gigantisch grote winkel in waar ze letterlijk alles verkochten. Eten, drinken, kleding, smartphones, parfum, speelgoed, boeken, make up en nog veel meer. Tijd om boodschappen te doen. Ik rende meteen naar al het lekkers en begon dingen zoals chips, koekjes en gevulde broodjes in mijn mandje te gooien. Verder haalde ik ook alle dagelijkse benodigdheden, zoals brood en melk. Ik liep naar de kassa. 'Dat wordt dan 78 euro en 21 cent, por favor,' vroeg de vrouw met zwart haar en een rode bloem in haar haar aan de kassa. Ik knikte en betaalde. Ik denk dat ik genoeg boodschappen voor een week heb gedaan. Ik ga toch niemand binnenlaten. Ik vertrouwde niemand meer en ik wilde tenslotte alleen zijn. Lekker rustig. Na de boodschappen ging ik nog wat spulletjes voor mezelf shoppen, zoals kleding en make-up. Ik hield ervan. Ik had een paar lange rokken en wat topjes gehaald. Perfect voor dit tropische weer.

Vervolgens nam ik de bus naar het mooie witte strand en ging ik bij een typisch Spaans tentje wat eten. Gelukkig was het hier niet toeristisch. Ik was er echt trots op dat ik hier half vandaan kwam. Nu alleen nog Turkije bezoeken. Komt nog wel. Ik bestelde een piña colada en een bord met albóndigas con salsa de tomate, mijn lievelingseten. Ik had uitzicht op die prachtige helderblauwe zee, waar ik elk jaar weer in zwom. Ik kon niet wachten om erin te duiken, maar het was al 10 uur 's avonds en de zon ging al onder. Het leven ging nu pas beginnen in Spanje. Het is hier heel normaal dat mensen tot 3 uur 's nachts buiten lopen. Avondeten deden ze ook pas om 10 uur. Ik had besloten om nog even naar het grote plein hier in de buurt te gaan, waar in de zomer altijd een podium stond waar mensen op konden zingen en dansen. Één van mijn favoriete plekken, for real. Ik rekende het eten af en ik ging met al mijn tassen vol spullen richting het plein.

Daar aangekomen kreeg ik meteen een glimlach van geluk op mijn gezicht. Er waren al heel veel mensen, die aan het dansen, aan het zingen en aan het lachen waren. Ik voelde me echt thuis. Er waren vrouwen en kinderen met flamenco jurken aan en mannen die aan het zingen waren. Met glinsters in mijn ogen keek ik ernaar. Ge-wel-dig. Het was echt geweldig. Dit is mijn cultuur. Ik maak hier gewoon deel van uit! Ik gooide mijn spullen neer naast een palmboom en ik begon ook te dansen en te zingen. De mensen om me heen joelden en klapten. Echt, ik was zo gelukkig. Op het podium stond een man met een microfoon die zei dat ik naar voren moest komen. Ik lachte en knikte. 'Si, por qué no?' riep ik naar hem en ik klom het podium op. Het publiek keek me afwachtend aan en ik gooide mijn haren naar achteren. Tijd om mijn zangkunsten te laten horen.

Emin's POV

Ze stond daar, op het podium. Met al die mensen als publiek. Die man riep haar het podium op en ze ging ook nog. Ik glimlachte. Dat ze dat durfde. Maar waarom riep die vent precies háár weer het podium op? Wilde hij haar versieren? Woede kwam in me op, maar ik probeerde het weg te drukken. Niet nu, man. Ik wilde haar moment niet verpesten. Ik keek naar haar en ik werd nog verliefder dan dat ik al was. Ze had haar krullende haren naar achteren gegooid en ze had een mooi jurkje aan. Ze had roze lippenstift op en haar glanzende huid was mooi getint. Ook had ze een bloem in haar haren gedaan. Niet te geloven dat zij bestaat. Ik ben haar gewoon weer achterna gekomen. Alweer. In een voor mij wildvreemd land. En ik zal haar nooit meer laten gaan. Denk maar dat ik dat ooit ga doen.  Maakt niet uit waar ze gaat. Ik zal haar achterna komen. Ze pakte ze microfoon en ze kuchte. In het Spaans begon ze te praten. Ik verstond er geen ene fuck van, maar oké. Ik liet het gaan. 'Ik ben Dilara, en ik woon in Nederland. Ik ga Di Mi Nombre van Rosalía voor jullie zingen. Mijn favoriete lied van mijn favoriete artiest,' zei ze met die honingzoete stem en ze glimlachte. Het enige wat ik verstond was Nederland.  Ze klonk echt schattig in het Spaans, alles aan haar was gewoon schattig. Ik schudde mijn hoofd. Faka met dit, man. Waarom werd ik ineens zo zacht toen ik haar zo zag? Ik moet juist boos worden, omdat ze er zo mooi uitziet voor al die mensen. En omdat ze zo laat nog buiten is. Maar goed, ik straf haar later wel daarvoor. Ik ga nu van haar genieten. Ze begon te zingen en haar stem klonk echt als een engel. Ik zweer het je dat ik kriebels door heel mijn lichaam voelde. Waarom de fuck moet ik dit voelen? Ik kon mezelf niet beheersen, echt niet. Ik was echt verliefd. Ik kon uren luisteren naar die engelen stem van haar. Ik staarde naar haar tot ze klaar was met zingen. Het publiek begon te joelen en te klappen. De man die denk ik de presentator was zei iets in het Spaans en ze moest lachen. 'Gracias.' Ze begon weer in het Spaans te praten. Ik denk dat ze een soort speech hield. Haar ogen gingen door het publiek en toen merkte ze me op. Ik zag haar hele houding veranderen en ze stopte met praten. Ze verstijfde compleet en haar glimlach verdween. Haar onderlip trilde als een gek. Daarna begon ze in het Nederlands te praten. 'Ik ben hier nog geen dag.. Schaam jij je niet?' fluisterde ze zacht door de microfoon en alle ogen gingen mijn kant op. Wat me totaal niet boeide. Ik keek alleen naar haar. Haar ogen gingen weer naar de presentator. 'Lo siento mucho,' zei ze met rode wangen en tranen in haar ogen, ze gaf de microfoon terug aan de man en ze rende het podium af. Ze pakte haar spullen en ze holde weg. Meteen rende ik door de menigte achter haar aan. Ze rende een straat vol restaurants in. Ik was 10x sneller dan haar, natuurlijk. Ik greep haar vast en trok haar mee een klein steegje vol bloemen in. Ik duwde haar tegen de muur. Ze begon hard te gillen en ik deed mijn handen voor haar mond. 'Gedraag je, niet gillen,' zei ik kalm en ik haalde mijn handen van haar zachte lippen. 'Laat je me nooit met rust? Kom je het weer verpesten zoals altijd, jij klootzak?' schreeuwde ze hysterisch, met tranen die over haar wangen stroomden. 'Ik ben je zat. Ik ben je echt zat! Waarom volg je mij overal waar ik ga? Donder op uit mijn leven! Ik haat je met heel mijn...' Ik kuste haar volle lippen midden in haar zin. Ik kon het niet meer inhouden. Ik hield zoveel van haar. Ze was de enige vrouw waar ik van hield. Ik legde mijn handen op haar bolle wangetjes. Ik voelde heel haar warme lichaam trillen en ik glimlachte tegen haar lippen. Ze trok haar gezicht hard terug en ze keek me nog steeds boos aan. Ik had haar hoofd echt heet gemaakt, man. Het liefst wilde ik haar knuffelen, maar ik deed het niet. Ze was echt boos. Ik moest het fixen. Ze moest van me gaan houden. Ik ging met mijn hand naar haar kin en ik keek haar zo serieus mogelijk aan.

'Laten we praten.'