Obsessed With Me

Chapitre 23

1 week later

'Dilaar, haal even het brood uit de pan please! Ik ga de tafel dekken,' riep Alia. We waren samen aan het koken voor ons tweetjes. Na het eten zouden we met vrienden van Alia naar buiten gaan, op het grasveld zouden we gaan chillen. Dat had ik wel nodig na deze dagen, hoewel ik al een al een week niks van Emin had gehoord. Gaat het wel goed met hem? Was hij klaar met me? Ik haalde het platte brood uit de pan en hielp Alia met de tafel. 'Kip met rijst, salade en zelfgemaakt Arabisch brood. Lekkerder eten bestaat er niet,' lachte ik. 'Ja echt hè, heerlijk,' zei Alia en ze bond haar mooie kroesharen snel in een knot. 'Je haar zo los is echt mooi. Maar die vlechtjes waren ook schattig,' zei ik en ik propte wat kip naar binnen.  'Dank je! Jouw krullen zijn ook mooi. Ze zijn niet heel klein, maar ook helemaal niet groot. Precies ertussenin. Je moet het straks los doen. En niet stijlen!' lachte ze. Ik haalde mijn schouders op. 'Waarom ook niet.'

Nadat we hadden gegeten hadden we ons een beetje opgetut. Alia zei dat haar crush zou komen en dat er voor mij ook iemand kwam. Wat ik niet nodig vond, omdat ik Emin soort van leuk vond, maar oké. Ik had mijn donkere krullen los gedaan, had eyeliner op en ik had een beetje lippenstift op. Verder had ik een spijkerbroek met een zwart truitje aan. Alia had haar haren ook los gedaan en ze had ook een spijkerbroek met een wit truitje aan, wat haar heel goed stond. Ook was haar make up prachtig. Ze droeg lichtroze lipgloss met nepwimpers. Enthousiast gilde ze. 'Laten we een foto maken, we zien er echt nice uit! Perfect voor een avondje chillen. Fuck die trainingspakken!' riep Alia uit. Ik begon hard te lachen. 'Inderdaad, dit is een keer iets anders dan die eeuwige trainingspakken,' lachte ik en we maakten fotos. Ik gaf haar een high five. 'Dat hebben we goed gedaan. Laten we gaan!'
'Is goed, Cleopatra. Zo ga ik je voortaan noemen. Ik wilde het al vanaf dag 1 zeggen, je lijkt er heel erg op.
'Is goed, Beyoncé.'  'Wauw, dat is echt een compliment!' riep ze blij uit. Ik grinnikte. 'Daarom zeg ik het ook, gek.'

We waren bij het grote grasveld aangekomen en het was er zoals altijd lekker druk. Het was heel gezellig, er waren jongeren aan het voetballen en aan het kaarten. Alia leidde me naar achterin het veld, waar als het goed is haar vrienden aan het wachten waren. Ze trok me mee. 'Wie zijn je vrienden eigenlijk?' vroeg ik lachend. 'Cárlos en zijn vriend Adam. Ik ben aan het crushen op Cárlos. Hij is Spaans en Adam komt uit Tunesië of zo. Dus praat jij maar met Adam, dan praat ik met Cárlos. Misschien wordt het wel wat,' zei ze met hoop in haar ogen.

Oh nee hè, het zou toch niet díe Adam zijn? Die met die blauwe ogen? Die me aansprak?  Ik moest hem nog onder ogen komen. Ik had hier echt geen zin in. Maar ik liet het niet merken, ik wilde het niet verpesten voor Alia.

'Wat leuk! Ik geef je wel een snelcursus Spaans. Dan kun je Spaans met hem praten,' zei ik. Haar ogen lichtten nog meer op. 'Oh ja, jij kan vloeiend Spaans! Dat zou echt heel leuk zijn,' riep ze uit. 'Kijk, daar zijn ze. Oh Dilara, ik bedoel Cleopatra, gedraag je normaal en laat me niet lachen of zo oké!' zei ze. Ik heb haar nog nooit zo enthousiast gezien en ik moest erom lachen. Haar innerlijk was echt geweldig. Ze rende richting die Cárlos en zijn vriend en ze omhelsde hem. Ze zaten op een  bijna in elkaar gezakt bankje, maar het zag er gezellig uit. En ja hoor, de jongen die erbij stond was die Adam die me laatst aansprak. Hij was aan het blowen. Toen hij me zag werden zijn ogen groot en snel keek ik weg. Hij was een knappe jongen, dat wel. Hij had een lichte olijfkleurige huid, blauwe ogen en zwarte haren. Maar niemand overtrof de knapheid van Emin. 'Cárlos, dit is Dilara. Ze is half Spaans en half Turks, en ze spreekt ook vloeiend Spaans. Maak kennis,' zei ze. Cárlos knikte vriendelijk naar me. Hij had een getinte huid, ook donkerbruine haren die in de gel zaten, groenige ogen en een apart gezicht. Hij had wel iets aantrekkelijks. Ik snap waarom Alia hem leuk vind. 'Hola. Que tal?' begon ik. Hij lachte. 'Met mij gaat alles goed, gracias. Y tu?' vroeg hij. 'Yo también, gracias,' zei ik en ik draaide me om naar die Adam. Laat ik me maar gewoon normaal voorstellen. 'Hoi, ik ben Dilara,' zei ik. 'Dat weet ik, dame. Ik ben Adam, maar dat wist je natuurlijk al. Ik wilde laatst vragen of je iets met me wilde gaan doen. Maar nu ben je hier. Mag ik je vragen om naast me te zitten?' vroeg hij als een echte heer. Waarom ook niet. Lekker al dat gezeur met Emin vergeten en plezier maken. 'Oeh, Dilara. Hij is kapot leuk bij je,' fluisterde Alia en ze knipoogde naar me. Ik lachte naar haar, gaf haar een blik dat ze met Cárlos moest gaan praten, liet me omhelzen door die Adam en even voelde ik me echt weer gelukkig. Maar toch bleef Emin door mijn hoofd spoken. Hoe zou het met hem gaan?

Emin's POV

De zaken zijn geregeld. Ik ben klaar hier in Parijs. En ik ben officieel multimiljonair. Nu alleen Dilara nog. Ik heb haar een week laten achtervolgen. Ze verblijft dus bij die Alia. Ik hoop maar dat ze het goed heeft daar, voordat ik die Alia ga klappen. Ik had besloten om een week niks van me te laten horen, zodat ze me zou missen. Maar ik hield haar geen seconde uit het oog. Ik zat in mijn hotelkamer shisha te roken, ik keek naar het plafond en blies de rook met half dichtgeknepen ogen uit. Ik beet op mijn lip en keek om me heen. Wat zou ze nu aan het doen zijn? Ineens kwam Youssef kwam binnen. Hij keek ernstig en het irriteerde me. Wat nu weer? 'Kifesh met je gezicht? Wats er?' zei ik geïrriteerd en ik balde mijn vuisten. Ik blies al mijn rook in zijn gezicht en hij hoestte. Als hij nu slecht nieuws had, zou ik daar niet tegen kunnen. 'Ze is met twee jongens, bro. Alia heeft haar meegenomen naar een grasveld. Ze..' Ik hoorde hem al niet meer. Ik werd helemaal koud vanbinnen en ik verstijfde van woede. 'Ze is wát, Youssef? Zeg het nog een keer als je lef hebt,' was het enige wat ik wist uit te brengen. 'Ze is met twee jongens, broer,' zei hij weer. Ik keek Youssef een paar seconden emotieloos aan en ik gooide mijn shisha hard naar de hoek van de woonkamer. Het brak en met mijn agressie inhoudend staarde ik ernaar. Ik was zo boos dat ik gewoon kalm bleef. Dat ik alles inhield. Ze is nu echt te ver gegaan. Ewa, wilt ze niet luisteren dan gaat ze voelen. 'Ik weet genoeg. Pak je pistool en je messen. We gaan wat moorden plegen,' besloot ik. Youssef grijnsde. 'Ik ben ready, neef.'

We kwamen met mijn Golf 7 aan bij dat grasveld vol met boys. Mijn bloed kookte van woede. Straks word ik zo boos dat ik iedereen hier ga schieten. Maar ik had maar één doel. Ik deed de ramen van mijn auto open en keek Youssef aan. 'Zoek naar haar. Die flikkers waar ze mee is gaan we vegen,' beval ik. Hij lachte duivels toen ik dat zei. Na een tijdje zagen we haar zitten. Ze zat achterin het grasveld, in de armen van een jongen met blauwe ogen.

Mijn woede had de maximum bereikt.

Ze waren aan hard het lachen en ze leek gelukkig zonder mij. Mijn hart klopte zo hard. Ik begon helemaal gek te worden van jaloezie. Ik was zo jaloers dat al mijn aders in mijn lichaam begonnen te kloppen. Ik volgde elke beweging die ze maakte. Ze lachte en ze lachte met die lieve lach van haar. Ze liet hem een filmpje zien, nam een slok van haar drinken. Ze lachte weer.

Met die fucking jongen.

Ze had alleen oog voor die jongen. Niet eens voor Alia en die andere jongen. Alleen voor hem. En nog nooit heeft iets me zo boos gemaakt. Ik draaide door.

Ze is van mij. Alleen van mij.

Ik hou zoveel van haar, waarom ziet ze dat niet in?

Zonder na te denken stapte ik uit de auto. Youssef riep me nog terug maar ik luisterde niet. Ik liep naar ze toe met alle woede die ik in me had. Ik vroeg me af wat ik ging doen. Ik wist het zelf geen eens. Toen ze me zag werden haar ogen groot. Ze haalde haar handen door haar krullen van de zenuwen en ik keek haar woedend aan. Meteen maakte ze zich los van die jongen.

Ik pakte de jongen bij zijn kraag en ik sloeg hem zo hard dat hij dubbelklapte. Hij schreeuwde iets ik het Frans maar ik weet niet wat. Ik sloeg nog een keer. En nog een keer. Ik bleef hem slaan tot er bloed uit zijn neus en mond kwam. Dilara was hard aan het gillen, maar het boeide me nul. Ik wilde deze jongen doodslaan, gek. 'Emin, stop! Je vermoord hem nog! Stop!' gilde ze de longen uit haar lijf en ze probeerde me weg te trekken. Ik duwde haar weg en ze viel. Weer sloeg ik de jongen en hij kreunde van de pijn. Er kwamen jongeren om ons heen staan, maar ze durfden niks. Ik bleef de jongen slaan en slaan tot zijn blauwe ogen dichtvielen. Ik lachte. Lekker voor hem. Moet hij maar niet aan mijn vrouw zitten. Ik pakte mijn pistool en ik schoot in de lucht om iedereen weg te jagen. Meteen begon iedereen te schreeuwen en te vluchten. Ik grijnsde tevreden. Ik had weer chaos veroorzaakt. Dilara was de enige die achterbleef, terwijl die Alia haar wilde meetrekken. Maar ze bleef en ze belde 112. Waarom belt ze 112 voor zo'n flikker? Hij had het verdiend. Ik trok haar hard aan haar haren mee naar mijn Golf 7. Ik had echt zin om haar uit te schelden. 'Meekomen. Jij bent de grootste kanker mongool die ik ken. Altijd wil je me uitdagen. Ik heb jou gezegd dat je niet naar buiten mag en al helemaal niet met jongens. Je maakt me helemaal gek!' schreeuwde ik boos naar haar. Ik was echt boos, je wil niet weten. Ik gebruikte ook altijd de ergste woorden, maar het boeide me helemaal niks. Woorden kunnen mensen niet raken, toch. 'Hou je bek Emin! Ben jij mijn vader? Nee! Laat me los! HELP! Ik haat je! Ik ga voor je vluchten, wacht maar!' schreeuwde ze met tranen. 'Probeer het maar.' Ik sleurde haar met geweld in mijn auto en ik gooide de deur hard dicht.

Ze gaat echt zien.