Obsessed With Me

Chapitre 32

Hi mijn liefste lezers! Wat ben ik blij dat jullie weer verder lezen! Het duurde verschrikkelijk lang, echt sorry daarvoor, maar hier is ie dan; het volgende hoofdstuuukkk ;) Als je niet meer weet hoe het allemaal ging raad ik je aan om een paar hoofdstukken terug te gaan en alles weer een beetje op te helderen. ❤️ Enjoy!

-

Nadat ik en Emin gegeten hadden, waren we op de rand van een lichtgevende fontein op het drukke plein gaan zitten. Ik keek vol bewondering naar het stromende water. De lucht was inktzwart en de sterren waren helder. Het maakte me rustig. 'De sterren zijn zo mooi,' zuchtte ik. Emin schudde zijn hoofd en keek me boos aan. 'Wanneer begrijp je nou eens dat er niks mooier is dan jij, Dilara?' vroeg hij geïrriteerd. Hij keek me strak aan en ik kon mijn lach gewoon niet inhouden. Is hij nu serieus? 'Het maakt me gewoon boos als je zulke dingen zegt,' ging hij verder. Ik begon nog harder te lachen en even voelde ik me weer gelukkig. Geen agressieve Emin nu. Hij was echt lief. Maar ik snap niet waarom zijn buien steeds zo extreem omsloegen. Waarom deed hij dat toch steeds? Even dacht ik aan alle ruzies die we hebben gehad en een rilling kwam door mijn lichaam. Hij had me echt hard geslagen vandaag. En hij heeft nog veel meer erge dingen gedaan! Hij heeft me in de ijskoude rivier van Rotterdam gegooid, hij heeft me uitgescholden en hij behandelt mij als zijn bezit. Kortom, hij stalkt me gewoon. En op moment besefte ik dat ik niet met hem verder kon. Ik ga vluchten en ik ga mijn plan doorzetten. En het gaat lukken ook. Morgen ben ik in Marokko, let maar op!

Ik voelde Emin zijn warme handen door mijn haren gaan. Hij kuste me zachtjes in mijn nek met zijn volle lippen en ik huiverde. Wáárom moest hij toch zo verschrikkelijk aantrekkelijk zijn? Wáárom? Maar ik moest het spel meespelen als ik wilde vluchten, die deal heb ik met mezelf gemaakt. Emin zijn lippen waren nog in mijn nek, zacht en teder. Duizenden vlinders vlogen door mijn buik door hem. Hij bleef me zoenen en wilde gewoon bijna kreunen, zo verliefd was ik. Dilara, gedraag je! Waar ben je mee bezig? Fuck hem gewoon. 'Waar denk je aan, baby?' vroeg Emin met een zware stem, waar ik rode wangen van kreeg. Ik lachte. 'Niks bijzonders. Ik denk eigenlijk aan dat ik morgenmiddag lekker in de zee lig,' verzon ik snel. 'Met mij, bedoel je toch?' zei hij zacht met een zware stem en hij streelde mijn schouders. Dilara, speel gewoon het spel mee! Hoe vervelend het ook is! Ik zuchtte, zo geïrriteerd was ik van mezelf. Ik hoorde hem grinniken. 'Je bent zo schattig als je boos bent, wist je dat?' zei hij. Ik slaakte weer een zucht en rolde met mijn ogen. Ik heb hier gewoon geen zin in nu. Like, hij verleid me gewoon weer! Ineens draaide hij mijn lichaam om, trok me op zijn schoot en zoende me. Mijn ogen sperden gelijk open en mijn wangen werden zoals gewoonlijk rood zo rood als twee rijpe tomaten. Mijn haren zaten helemaal om onze gezichten heen, zoveel volume had het. Oh nee hè! Dit moment leek op zo'n liefdesscène uit een film. Twee verliefde mensen bij een lichtgevende fontein in Spanje, met het meisje op de jongen zijn schoot. Eigenlijk echt schattig. Maar ik moest het helemaal niet schattig vinden, ik moest gewoon vluchten. Emin glimlachte tegen mijn lippen aan en ging daarna met zijn lippen naar mijn oren. 'Dilara,' fluisterde hij met die hele zware stem. Ik kreeg er echt kippenvel van, geloof me. Die stem verleidde me altijd heel erg. 'Je bent de enige op deze wereld waar ik van hou.'

De volgende ochtend werd ik wakker met Emin in mijn armen. Hij lag diep te slapen op mijn borst en ik ging met mijn handen zachtjes door zijn warrige haren. Hij lag echt diep te slapen, dat zag ik aan zijn rode wangen. En geloof me, ik smolt als een ijsje in de zon toen ik naar hem keek. Zo schattig en onschuldig was hij. Hoe dan ook, vandaag ga ik hem verlaten. Hoe erg ik hem ook ga missen, het is nodig. Ik staarde nog even naar hem en gaf hem een lange kus op zijn wang. 'Dilara, je houdt van hem! Verlaat hem niet,' zei de zeurende stem in mijn gedachten. Ik schudde meteen mijn hoofd. 'Nee, ik moet vluchten. Het kan niet anders,' fluisterde ik zachtjes. 'Wat loop jij allemaal te fluisteren, sukkel? Tegen wie praat je,' hoorde ik Emin ineens zeggen met zijn ochtendstem. Ik begon te lachen. 'Niks bijzonders. Kom je mee de stad in, slaapkop? Gaan we ontbijten en een telefoon kopen. Aangezien je de mijne hebt kapotgegooid,' zei ik en ik rolde mijn ogen. 'Wie noem jij hier een slaapkop? Ik ben altijd eerder wakker dan jij,' zei hij met die ochtendstem. Die stem maakte me gewoon zo verliefd, niet normaal. Maar ik moest sterk blijven. Hij is slecht Dilara, hij is slecht... Emin grinnikte en trok me omlaag, zodat ik bovenop hem lag. Hij zoende me zachtjes en hij ging met zijn handen over mijn haren. 'Natuurlijk gaan we naar de stad, schatje,' fluisterde hij verleidelijk in mijn oren. Ik lachte, ik stond op en ik liep richting de deur. 'Ik ga douchen,' riep ik. Hij sprong op, rende naar me toe en pakte me van achter vast. Hij zoende me weer in mijn nek en ik kreeg rillingen door heel mijn lichaam. Waarom deed hij zo plakkerig? Het mocht niet, hij verleidde me daardoor! Had hij iets door, of zo? 'Je gaat douchen zonder mij?' fluisterde hij met een lage stem en hij ging met zijn handen over mijn heupen. Hij hijgde in mijn nek en beet er zachtjes in. Op dat moment gaf ik hem een elleboog in zijn gespierde buik.
'Ja, Emin. Zonder jou.'