friendship series-2nd generation Under The Sheets (ON HOLD)

UTS 3

Kalalabas lang ni Nigel sa isang cubicle at inaayos ang sinturon niya ng bumukas ang pinto ng restroom at pumasok si Lexie. Sakto naman na lumabas din ang babaeng kalampungan niya na inaayos din ang palda.

Hindi man lang nagreak si Lexie at sinulyapan ang babae na humarap sa salamin na pagkatapos ayusin ang sarili ay taas noong lumabas pa ng restroom.

Sumandal si Nigel sa hamba ng cubicle at nginitian si Lexie. "Ah! We meet again" bati niya. He even wave his hand.

"Wala ka bang planong lumabas?" Balewalang tanong ni Lexie

Ngumiti lang si Nigel at naglakad palapit sa sink at naghugas ng kamay. "May alcohol ka ba?" Sa halip ay tanong ni Nigel.

Umarko ang kilay niya at kinuha ang alcohol sa bag at binigay dito. She didn't hide how she detest that attitude of him. "You're a douchebag you know, after having sex with her, you want to clean yourself."

Mahinang tumawa si Nigel at hindi nagkomento. Isinauli nito ang alcohol pagkatapos maglagay sa kamay, umayos siya ng tayo. "Thanks" Kumilos siya para lumabas ng restroom.

Lexie look at his back in a complicated look. She even shook her head and thought 'this man, really. Kahit saan basta makaraos walang pakialam'

Nang bumalik si Nigel sa department nila ay late siya ng kinse minutos. Akmang uupo siya sa tabi ni Philip nang malagom ang tonong tinawag siya ng middle age na professor nila.

"Nigel Herrera!!! Do you take me here like a German shepherd dog that even if you're late, I'll wag my tail when you enter. Where is your manner?" Sigaw nito

He pursed his lip into a thin line and sit beside his friends, not intending to answer him. Their professor rage in anger. His face turned white, then green. "Hindi porke't ikaw ang nakakalamang dito ay gagawin mo na ang gusto mo."

"Sorry Prof, may inasikaso lang talaga ako" paghingi niya ng paumanhin.

"Inasikaso? Did you check yourself at the mirror? Your neck is full of lipstick." Mababa ang tono ngunit may bahid naman iyon ng galit."tandaan niyo to, ito na ang huling taon niyo sa kolehyo. Hindi kayo makakapag-graduate kung kalokohan ang inaatupag niyo."

He touch his nose but you can't see a hint of embarrassment on his face. Nasanay naman na ang mga kaklase niya na pag pumapasok ay may lipstick sa pisngi o sa damit, o kaya ay sa leeg kaya hindi na sila nagreak ng pumasok siya.

"Saang department ka ba nanggaling at nalate ka?" Pabulong na tanong ni Philip.

Kumuyon ang kamao niya at inilagay sa bibig. "Tourism"

Lucky "who?"

Napahawak siya sa batok, inalala rin niya kung ano ang pangalan nung dalaga. "Ano nga ba?"

Philip can't help but commented "gah!!! Matalino ka nga pero pagdating sa mga babae na nakayuko sa kandungan mo, hindi mo maalala ang pangan nila"

He snickers.

Lucky click his tongue "tsk!! Tsk!! Nagtaka ka pa? Kahit pa tanungin mo siya kung may naalala siyang pangalan ng nakausap o naging fling niya ay wala siyang maalala."

Sabay na mahinang tumawa ang dalawa.

Lucky jokingly said "baka mamaya pati yung magiging asawa niya hindi niya maalala kung ano ang pangalan niya. What would his wife's reaction. Maybe she'll going to have a heart attack in their first day of marriage."

Isa ito sa hindi alam ng karamihan. Pagdating sa mga bagay bagay ay hindi niya agad nakakalimutan, pero pag pangalan ng mga nakakasalamuha niya maliban sa pamilya at talagang malapit sa kanya tulad ng dalawang ugok na kaibigan niya. Lalo na pag isa o dalawang beses lang niya nakausap ay nakakalimutan agad niya ang pangalan nila. Kahit nga kaklase nila ay nakakalimutan niya. Hindi nga niya maintindihan kung bakit mahirap sa kanya na imemorize ang pangalan nila.

Napailing lang siya sa kalokohan ng dalawa, nasanay na siya na panay biro ang lumalabas sa bibig nila.

WALANG BALAK NA agad umuwi si Nigel at ang dalawang kaibigan niya pagkatapos ng klase nila ng araw na yun, nandun lang sila sa isang bakanteng classroom at nasa harap niya ang laptop, malakas kase ang patak ng ulan kaya tinatamad silang lumabas. Lalo na pag ganito ang klema ay hindi maiiwasan ang traffic. Himala rin ng hapon na yun na wala sila sa mood na maghanap ng bibiktamahin nila.

Especially Nigel, he feels like he want to celibate himself just for a night and day. But of course, not everyday he have always a woman at his lap. Minsan halos isa o dalawang linggo ang lumilipas ay hindi muna siya nambabae, napapagod din naman kase siya. Kahit naman naglalaro siya, hindi pa rin maiwasang mawalan siya ng gana sa mga babaeng nakapaligid sa kanya. Sometimes, he wants a new setting. Gusto na niyang makagraduate at magtrabaho sa kompanya nila, nauumay na siya sa routine ng buhay niya na bahay, eskwelahan, babae at minsan parties. Oo at naeenjoy niya ang kalayaan niya ngayon pero parang may kulang at hinahanap ang puso niya na hindi pa rin niya matanto kung ano. Kaya benabalewala niya agad ito at nakikipagmake-out para makalimutan niya ang hindi komportabling pakiramdam niya.

"This!!! Ah! Shit!! I lost again" naasar na mura ni Lucky at inilapag ang cellphone sa mesa.

Tumawa si Philip at sinulyapan ito "pang ilang beses ka na bang natalo sa sempling laro na yan? Geez!! Sa dinami-rami ng bagong laro ngayon, like mobile legend. Ang Zuma delux pa na yan ang nilalaro mo."

"Hey!! Maganda rin naman to ah. Ayaw kong maadik sa mga online games na yan dahil pag nagkataon hindi ko maseryoso ang studies ko at di makagraduate. May mga pangarap pa ako"

This is the real them, they play and have fun but they have their own dreams. Kaya nag-iingat sila para di makabuntis at matali ng maaga.

"Ikaw Nigel? Anong ginagawa mo?" Tanong ni Lucky

"Hm? Pinag-aaralan ko ang mga expenses ng kompanya last year until now" kaswal na sagot niya

Napakamot sa batok ang dalawa.

Philip "hindi mo pa natapos ang assignment mo na yan kay Tito?"

Umiling siya "tapos ko na last week pa pero nerereview ko lang. Pag nagkamali ako, marami ang mawawala—" pareho silang tatlo na kumukuha ng business administration, sila din kase ang magmamage sa kompanya ng family nila in the near future.

"Ituloy mo lang" udyok ni Lucky

"No way! This is confidential.… Ugh! Kung hindi lang talaga ako gustong pag-aralin ni papa sa pamamahala ng kompanya. Hindi ko gagawin to. That old fox, kinausap pa talaga si Miss D para maging mentor ko." Reklamo niya.

Nagkibit balikat ang dalawa na walang pakialam sa dilemma niya at itinuloy na ang paglalaro sa cellphone nila. Siya naman, pagkatapos makitang walang mali sa ginawa niya ay sinara na niya ang laptop at sumandal sa upuan. Hinilot niya ang sentido at pumikit. "Umuwi na tayo! Gusto kong humiga sa kama ko." Saad niya kapagkuwan.

Nilagay niya sa bag ang laptop at tumayo.

"Malakas pa ang ulan" reklamo ni Philip na napipilitang isinukbit ang bag.

"Kung hihintayin natin na tumila ang ulan baka gabing-gabi na. Ito na nga at dumidilim na eh" wika niya.

Lumabas silang tatlo ng room at binagtas ang daan papunta sa parking lot. Malapit na sila doon ng napansin niya ang dalaga na nakaupo sa bench sa may West wing at mukhang hinihintay din na tumila ang ulan.

"Gah!! May bagong nakita ka nanaman na bibiktamahin" komento ni Philip nang sundan ng tingin nito ang mata niya.

Napakamot siya sa batok ng matitigang mabuti ang dalaga. Pamilyar sa kanya ito.

"Lapitan mo na" tinulak ni Lucky ang balikat niya

"I think, I saw her…" napaisip siya "oh! I saw her the other day at Sweet JJ's Cafe. But—"

"You can't remember her name" pagtatapos ni Philip

He grinned, hindi niya ikinaila ang sinabi nito.

"Go on! Lapitan mo na.. Mauna na kami"

"Wait!!" Malakas na itinulak siya ni Philip na muntik pa siyang masubsob sa poste.

Tinapik siya sa balikat bago naglakad papunta sa parking lot. Aminin niya na gusto niyang lapitan ang dalaga pero hindi niya alam kung paano ito kakausapin o tatawagin. Hindi talaga niya maalala ang pangalan nito.

…………………

If you're enjoying this story, you can also click vote. Thank you 😘😘