İLK AŞKIN GÖZYAŞLARI (TAMAMLANDI)

Doğru İnsanı Sevmiştim

Kış mevsimindeyiz ve her taraf bembeyaz. Şu anda dışarıda keskin bir soğuk var ve ben evimizin penceresinden dışarıdaki soğuğa rağmen Kardan adam yapmaya çalışan kişileri izliyorum. Ben onlar kadar soğuğu sevmiyorum ve onları dışarıda kendi eğlencelerine bırakarak sıcacık odamda masamın üzerinde kendi hikayemi usulca deftere döküyorum.

Mutlu sonlu hikayeler gerçekten var mı bilmiyorum ama ben şu anda mutluyum ve bir gün benim de bu dünyadaki hikayem bitecek. Ama ben onun mutlu sonla bitmesi için elimden geleni yapacağım. Kaderin bizlerden farklı bir yazgısı olsa da bazı yerleri bizim yazmamıza izin veriyor tercihleri bize bırakıyor. İşte ben tam da o anda hep mutlu sonuçlar getirdiğini düşündüğüm tercihleri seçmekle meşgulüm. Çünkü hayat kısa ve ben şu kısacık hayatımı mutlu olarak geçirmek istiyorum.

Bahçeden onları izlerken Gülru'nun dedesinin kucağına çıkarak kardan adama havuç takmaya çalışını ve Emel annenin kocasının bel fıtığını düşünerek Gülru'yu onun kucağından almaya çalıştığını gördüm. Ben onlara gülümserken bir çift yeşil göz bana bakmakla meşguldü. Gözlerim onun gözleriyle kesişince aklından neler geçirdiğini tahmin etmek zor değil. Bu aralar aklındaki tek şey o çünkü. Gülru'ya bir kardeş istiyor ve beni ikna etmek için elinden geleni yapıyordu. Aslında o şu anlık bilmese de ben çoktan ikna oldum. Çünkü geçen gece öyle bir şey yaptı ki o adamın çocuğunu tekrar doğurmak için cesaret verdi bana. Ocak ayının ortasında elinde bir karpuzla geldi. Emel anne ona portakal niye almadığını ve o mevsimde karpuzu ne yapacağını söyleyip dursa da o sadece benim gözlerime baktı. Ben de onun yapmaya çalıştığını anladım. Biliyordu, yıllar önce bir karpuz için ağladığımı biliyordu. Nedeni ise günlerdir bulamadığım günlüğümdü. Onu bir şekilde bulmuş ve okumuştu. Ben o gece doyasıya karpuz yedim ve itiraf etmek gerekirse tadı berbattı. Saman gibi derler ya aynı öyleydi ama ben o gece o karpuzu yedim ve o da bana eşlik etti. İşte o zaman yeniden anne olabilmem için gereken desteği almış oldum. Ben doğru insanı sevmiştim.

Şu anda da yanındakilere çaktırmadan usulca eve doğru ilerliyor ve bana geliyor. Birazdan odamıza gelmiş olur. O bana usul usul gelirken belirtemeden edemeyeceğim. Sakın siz benim gibi hataya düşmeyin. Başkalarının mutluluğu için kendi mutluluğunuzdan feragat etmeyin. Yanınızdaki kişi ister ilk aşkınız isterse son aşkınız olsun fark etmez, hatta evliyseniz ve o sizin yanınızda umursamaz bir şekilde televizyon izliyor ve sizinle ilgilenmiyorsa bile o sizin yanınızda. Sizin yanınızda kalması da size bağlı. Kimse için sevdiğiniz insandan vazgeçmeyin. Çünkü onu ebediyen kaybedebilirsiniz ve benim gibi sonradan kavuşma şansınız bile olmayabilir.Yanınızdayken sevdiklerinizin kıymetini bilin.  

Eğer henüz aşık değilseniz de aşık olmaktan korkmayın. Kalbinizin sahibi bir yerlerde sizi bekliyor ve emin olun onu gördüğünüz zaman kalbiniz sahibini tanıyacaktır. Siz sadece anlamakta gecikmeyin... 

Sevgi kelimesi her ne kadar günümüzde sakız gibi uzayıp gitse ve tuhaf bir şekil alsa da hala çok güçlü bir kelime. Çünkü sevmek insanoğlunun var oluş amacı. Ruhumuzu bedenimize bağlayan bir ip. Dünyanın yaratılış gayesi bile sevgi ve bu kelime şekil değiştirse de sihri hiçbir zaman bozulmayacak. Siz de kendi sevginizin sihrine sahip çıkın ve onu kimseye bozdurmayın.

Odamın kapısı açıldı ve arkamı dönmeden kimin geldiğini biliyorum. İlk aşkım ve sevdiğim tek insan geldi ve ben defterime son cümleleri yazdıktan sonra defterimi usulca kapatıp onun kollarına atılacağım. İlk aşkıma ve sevdiğime sıkıca sarılacağım. Elimdeki defterin son sayfasındayım. Son satırlarımı yazarken gözlerimden akan yaş bu defa mutluluktan. İlk aşkın gözyaşları zamanında canımı acıtmış olsa da artık biliyorum ki her yağmur sonrası mutlaka güneş açacak ve benim yağmurum dindi. Güneş gökyüzünü tüm güzelliği ile sardı. Bana mutluluğu getirdiğini göstermek içinse gökkuşağını bir çarşaf gibi açtı dünyaya. Bütün renkleri çok güzel gözüküyor ama ben içlerinden en çok yeşili seviyorum. Çünkü o yeşil şu anda beni kollarıyla sarıp sarmalıyor. O kollar benim bu dünyada olmak istediğim tek yer ve ben ait olduğum yerdeyim...

                                                                                                   "SON"