My Unknown Lover ~[L.S]~

Part five

~ Pain - Blackfield ~

ــ لويى .. لويى .. خداى من .. دوباره ؟
چرا فكر مى كردم ديگه قرار نيس تو رو غرق چيزاى شكسته ببينم ؟
+ چيزى كه بيشتر از همه اين ظرف ها شكسته شده، قلب منه .

نايل چشم هاش رو چرخوند و همونطور كه سعى مى كرد با دقت كامل تكه هاى شكسته رو جمع كنه، غر ميزد .
ــ اگه همينجورى ادامه بدى ، چيزى واسه شكستن باقى نميمونه .
اونجورى هم نگام نكن . از اين سمت بيا برو تو اتاقت تا من بيام . هى هى .. اون پاكت سيگار كوفتى رو بذار سرِ جاش .
+ نايل ، بيخيال .
ــ نه ! فقط خفه شو و برو .
ــ لو ، اصلا.. بيا .. بيا خودم كمكت ميكنيم بريم .

نايل بعد از اينكه دوستش رو روى تخت نشوند ، به آشپزخونه برگشت و وسايل هاى خريده شده رو توى يخچال گذاشت .
و يك دور ديگه زمين رو با دقت نگاه كرد ، تا ببينه تكه اى باقى نمونده باشه.
دوباره به اتاق ميره ؛ و لويى رو در حالى ميبينه كه صورتش خيس از اشكه.
به سمتش قدم بر مى داره ، اشك هاش رو پاك ميكنه و اون رو در آغوش ميگيره.

+ نايل .. من .. من نميدونم چرا اونطورى شد . من نميخواستم تو رو بكشونم اينجا ؛ متاسفم ..
ــ بسه ، لازم نيست واسه چيزى متاسف باشى . دوستى واسه همين موقع هاس .
هر وقت حس كردى آروم شدى ميخواى بگى چى شد؟
البته مجبور نيستى توضيح بدى .

لويى سرش رو به معنى نه تكون ميده و صورتش رو با دست هاش ميپوشونه .
+ من خسته شدم . از اينكه همتون وقت و بى وقت بخاطر من اينجا باشين ، از اينكه از زندگيتون ميزنين تا كنار من بمونين.. از اينكه فقط با جمله ها و كلمات خيلى عادى ، خاطراتش بياد جلوى چشمم و كل اتفاقات الان تكرار بشه ..خسته شدم ؛ نميخوام اينجورى باشه .
حداقل شماها نبايد درگير من بشين ... حالا هم تنهام بذار ؛ بذار با درد خودم تنها باشم .
ــ خب سخنرانيت تموم شد پسره احمق ؟ نه من ، نه هيچكس ديگه قرار نيست تنهات بذاريم . من امشب اينجا ميمونم و فردا هم تو نميرى سر كار .
+ اون هم هميشه همينو ميگفت ؛ ولى ميبينى كه يه ساله تنهام . فردا هم بايد برم ، كافه بهم نياز داره .
ــ حرفاى جديد ميشنوم . كافه بهت نياز داره تاملينسون؟
بايد بادم باشه اين جمله رو قاب بگيرم و تو خونه ام بزنم .
+ بسه . ميخوام بخوابم .
ــ نميگى چيشد ؟
+ گفتى مجبور نيستم .
ــ فاك يو باشه ؟

و نايل براى عوض كردن جو ، شروع به قلقلك دادن لويى كرد .
اين پسر هميشه ميدونه چجورى ميتونه لويىِ غمگين رو به يه لويىِ در حال مرگ از خنده ، تبديل كنه .
و البته كه به لطف همين پسر ، فقط آقاى اسكات نميدونه لويى قلقلكيه .

+ نايل دارى به فاكم ميدى .. بسه .. مُردم .. تمومش كن .
ــ فكر كنم همين چند دقيقه پيش بود كه گفتم فاك يو . پس كارم منطقيه .
حالا هم بگير بخواب . تا تو نخوابى ، منم نميخوابم .
•••
*دو ساعت بعد *
+ نايل ، خوابيدى ؟ حداقل وقتى يه چيزى ميگى پاش بمون .