MY CHILDHOOD SWEETHEART'S BROTHER

Kayang kaya

Hindi na ko makapagasalita sa mga

narinig ko na sinabi ni Gian.

Tumalikod siya sakin at yumuko nalang ako kasabay ng pagbagsak ng aking mga luha.

"NAPAKASAMA MO!!" sigaw ni Paulo

Nakita ko nalang nakaluhod na si Gian sa buhanginan.

tumakbo ako at nilapitan si Paulo pero kinukwelyuhan na niya si Gian

"Kuya!! Hindi ko sya pinaubaya para saktan mo ng ganito!!" bulyaw ni Paulo

Tinulak naman siya ni Gian at tumayo ito

"Tama na.." naiiyak na sabi ko

"Anong nangyayari sayo Kuya ha? iniwan ko sya para alagaan mo pero ano ito? Pinapahiya mo siya. Damn it! I left her before because I know how much you love her and how much you are willing to sacrifice for her." sigaw ni Paulo

"Wala kang alam kaya fuck off. " iritadong sabi ni Gian

"Ganian ka na ba katigas ha?!! ganian ka ba katigas?!" matamang sabi ni Paulo " dahil lang ano sa Hindi ka niya pinagpaliwanag? Tang INA kung mahal mo di ba uunawain mo? Ungas ka!"  giit ni Paulo

"Paulo, tama na.." umiiyak na sabi ko. Ayoko ng marinig pa ang ako

sasabihin ni Gian dahil nasasaktan ako ng sobra

"Niloko mo sya noon di ba. Ginamit mo pa ako. Anong gusto mo na maging reaksyon ni Shana.. Matuwa sya? Gago malamang magagalit siya sayo.. At ngayon anong pinuputok ng butsi mo? The explanation hatbshe wasn't able to gave to you? Wow.. I don't know where you left you're common sense. Niloko mo nga tas gusto mo pang pakinggan ka niya. STUPID!" iiling iling na sabi ni Paulo at hinarap ako

"umalis na kayo" mariing sabi ni Gian

"Are you sure about that?" nakangising tanong ni Paulo

"LEAVE." paguulit ni Gian

"Okay. Maybe you're time for loving Shaniah is already over. And this time. It's my time." sabi ni Paulo at tinitigan ako

"Kung Hindi mo na siya kayang mahalin. ako naman. Ako na ulit." sabi ni Paulo habang pinupunasan ang luha ko

"Kayang kaya kitang mahalin, Shaniah. Higit pa sa pagmamahal ko noon at higit pa sa pagmamahal na maaring naibigay ni Gian ngayon. " sabi ni Paulo at niyakap ako.

Hindi ko na kayang magsalita pa o magtanong. Umiyak ako sa dibdib ni Paulo at ibinaon doon at muka ko kasabay ng akong paghagulgol. Hindi ko na kinaya pa ang araw na ito.

"Kuya wala ng bawian ito. Pinagbigyan Kita pero ngayon, Ako na. Ako naman. Ako na ulit." sabi ni Paulo Kay Gian at umalis na kami doon.

Tahimik lang kami sa loob ng sasakyan hanggang sa bumalik na kami sa hotel.

"Magpahinga ka na, Shana.." sabi ni Paulo at binuksan ang pintuan ng kwarto ko

"Paulo, yung ano.. yung kanina..a...ano.." nahihiyang sabi ko.

"Wag mo munang isipin yon. Basta ang tandaan mo, Shana. Nandito lang ako para sayo. Handa kitang mahalin, alagaan at Hindi Kita iiwan." nakangiting sabi ni Paulo

"pero.. Paulo" Protesta ko pero nilagay niya ang kanyang index finger sa pagitan ng labi ko

"shhh.. alam ko mahal mo si Kuya. Mahal na mahal mo si Kuya Gian. Siya ang sinisigaw ng puso at isipan mo at hindi ko sya kayang palitan sa buhay mo, pero sana.. bigyan mo ko ng pagkakataon na mabawasan ang sakit na nararamdaman mo ngayon" paliwanag niya

"At tulad ng sabi ko kanina.. Kayang kaya kitang mahalin ng higit pa sa kung anuman ang meron tayo ngayon" seryosong sabi niya

"Paulo naman.. " pagpoprotesta ko

"Hindi Kita pinipilit, love. just let me do this. Hindi ako nanghihingi ng kapalit. Basta hayaan mo Kong mahalin ka sa paraang alam ko" nakangiti niyang sabi

Hahayaan ko nalang ba sya? kahit na alam na alam ng puso na si Gian lang ang nagpapatibok nito?