"anak, Shaniah.. lumabas ka na dyan" nagsusumamong sabi ni mama
"Ma.. please.. I.. I am okay.." naiiyak na sabi ko.
"Anak naman.. Will you please open the door?" sabi ni mama at kinakatok parin ang pintuan
"Ma, please I want to be alone. Please ma.. " Sagot ko Kay mama
Gusto ko munang mapag isa. Damn! I am so frustrated. Why would he say that?
Hindi ko na alam kung bakit sya nagkaganoon. Alam Kong galit sya but that is too much.
Daig ko pa ang isang prostitute. Seriously? Para Kong sinaksak ng sampung libong PUTANG INA KA! sa dibdib ko.
Masakit pala na itrato ka ng parang isang basura ng taong pinakamamahal mo. Ano bang nagawa ko Kay Gian? Yes I know I had hurt him so much but saying that I want to be fucked? What the heck
Hindi na tuluyan pang nangulit si mama. I texted my siblings that I went home na kanina sa taxi dahil sa LBM. lame excuse right?
Paano ko nga naman sasabihin na ako ang dating girlfriend ni Gian. Wheeww! It is better to say that I don't know him than to explain a lot of things in the past. It will just bring memories that still haunt me.
Iyak lang ako ng iyak habang nakahiga sa aking kama Nang makaramdam ako Nang pabigat na ng pabigat ang mga mata ko.
Nagising ako sa mahinang tapik sa braso ko. at unti unti Kong minulat ang namumugto Kong mata.
"Wake up, Love." malambing na sabi ni Paulo
"p-paulo? paano ka nakapasok dito?" nahihiyang tanong ko. Inayos ko kahit papaano ang buhok at muka ko. Syempre naman noh nakakahiya parin
"I have a spare key, you silly" mahinang tawa niya pa habang papatayo at binuksan ang curtain ng window.
OMG HAPON NA PALA.
"Prep up, love. May pupuntahan tayo." sabi niya Nang may matamis na ngiti sa kanyang labi
"Saan tayo pupunta?" nagtatakang tanong ko
"Basta. Sige na. I will wait for you outside." sabi niya at lumabas na.
Gaya nga ng sinabi ni Paulo I prepared. Mukang may pupuntahan nga kami. Tamad na tamad man ako. Ayokong malaman ni Paulo ang nangyari samin ni Gian kagabi.
Nahihiya ako sa sarili ko. Nahihiya ako na malaman niya yun nangyari at alam Kong magagalit siya Kay Gian pag nalaman niya yun.
I just put on my long back blouse and jeans. konting make up lang. para naman Hindi ako mukang haggard.
Lumabas na ako at nakaupo lang sa sofa at nanonood ng TV.
"Nasan sila mama?" tanong ko
"ahmm. Lumabas sila ni Sofie." sabi niya at inabot ang kamay niya sa akin "Let's go" pagyaya nya
Lumabas kami sa kwarto ng magkahawak ang kamay.
Tahimik lang kami buong byahe. Tahimik lang ako na nakamasid sa labas ng bintana. alam ko na tumitingin sya sakin paminsan minsan. Hindi nalang ako kumikibo
Kumain kami ni Paulo sa isang fast food dito sa Sentosa. McDo
"Namiss ko to" masayang sabi ko habang iniinom ang coke float
"Ako din. naalala ko dati nung mga bata pa tayo. sa Mcdo tayo nagddate." sagot niya at kumagat sa kanyang big Mc.
"Sarap... grabe.. stress reliever.." sagot ko
"Bakit? Stress ka?" nakipagsukatan siya ng tingin sakin
"Hmm Paulo.. Hindi wa-wala lang ito" sabi ko naman at matabang siyang nginitian
"Hmm.. Shana.. sakin ka pa magtatago??" seryosong sabi niya
Ayan nakorner na ko. Wala na Kong kawala.. Sinabi ko ang nangyari kahapon
"Napakagago talaga ni Kuya!!" sigaw ni Paulo and he balled his fist.
"Paulo.. tama na.. hayaan mo na.. baka siguro.. galit lang.."_ pagtatanggol ko
"KASI GALIT SIYA??!! Fuck! Yun lang nagalit na sya.. and it's been years. anong akala niya sayo? Kaladkaring babae. Tang INA Shana.." sigaw niya
Natapos ang pagkain namin.
"Shana.. Babalikan Kita may imeet lang akong mga business associate. Sandaling sandali lang then we can go to the mall and meet with tita and Sofie.." paliwanag nya
"Sure sure.. itext mo nalang ako.." sabi ko sakanya.
Lumabas na si Paulo at naisipan ko na maglakad lakad na rin muna sa Palawan Beach.
Hindi ko pa napupuntahan ito. At ang ganda ganda.
Nakarating ako sa isang bridge. The connection between Palawan Beach and Sentosa.
Naglakad ako sa bridge ng may mapansin akong isang lalaki na makakasalubong.
Nang magtagpo ang mga mata namin ayan na naman ang puso ko parang Milyon milyong beses na pinupunit.
Wala pang salita na lumalabas sa bibig ko naluluha na ko.
Nagkalapit na kami. At walang may gusto samin na magbigay ng way para makadaan ang isa't isa..
"Gian" nanghihinang sabi ko
"Oh please don't you start with me!" mariing sabi niya
"Please.. listen to me.." nagmamakawang sambit ko
"I don't need to." seryosong sabi niya at tinignan ako ng madilim "matagal na kitang kinalimutan. Binura ko na sa alaala ko kung anuman ang namagitan satin noon. Move on"
"Nagkamali ako noon. nagkamali ako. Mahal na mahal Kita Gian. Hindi ko pa alam noon ang totoo." paliwanag ko sakanya
"oo dahil hindi mo ko hinayaang magpaliwanag." inis na sabi niya
"I'm sorry.. I'm really sorry. Sinabi na sakin ni Paulo lahat. Gian.. Sorry.." naiiyak na sabi ko
"Yeah. Paulo na naman, Shaniah.. I get it. Now, get out of my way, get out of my sight and get out of my life." galit na sabi niya
"Gian.. please.. Give me another chance.. I'm sorry.. please patawarin mo ko" iyak na ko ng iyak
"Wha-What?! Another chance? wow! fuck wow.." mariin na sabi niya.. "BEG SHANIAH. BEG!" galit na sabi niya
Hindi ko na nalaman kung ano ang gagawin. Dahan dahan akong sumunod sa ibig niyang sabihin. Yumuko ako at tinitigan ang mga kahoy ng footbridge. I bent down my knee pero pinigilan ako ni Gian.
Hinawakan niya ang balikat ko at Hindi ako pinakilos pa
"Wag na. Hindi na kailangan pa, Shaniah. Kahit umiyak ka pa ng dugo, Hinding Hindi na babalik pa ang dating tayo. Hindi na Kita mahal at hinding hindi na Kita mamahalin pa." sinabi niya iyon at tinitigan ako mata sa mata
"You're my biggest mistake and the one that I regretted loving." sabi niya
BINABASA MO ANG
MY CHILDHOOD SWEETHEART'S BROTHER
Romantizmhave you ever had someone whom you have known for almost your whole life.. you know each others secrets.. you know each others past you know each others favorites BUT THEN... IT CAME TO AN END...