Anson's POV
I feel like my world is drowning dahil sa hindi maubos-ubos na luha ko.
Feeling ko wala ng halaga ang lahat ng bagay maliban kay Erin.
I thought everything's gonna be alright bago ako lilisan.
Akala ko walang problemang magaganap.
Akala ko hindi titibok ang puso ko sa isang tao at malaya akong makakaalis.
But I was wrong.
Time played me.
My heart played me.
Gusto ko lang namang makatulong sa ibang tao.
Gusto ko lang tulungan si Erin.
At hindi ko inasahang mahuhulog siya sa akin.
At ako rin sa kanya.
F*ck!
Why?
Noon, naniniwala akong imposibleng magkagusto ang isang lalake sa kapwa niya parehas ng kasarian.
Cause I thought men are really for women and same sex attraction is just an imagination that can never be felt from the heart.
Pero oo, mali ako.
Your heart really surprises you nang bigla-biglaan at paggising mo isang umaga, in love ka na.
In love ka na sa isang taong hindi mo inasahan.
Isang taong para sa'yong mga mata ay napakaperpekto nang wala man lang konsiderasyon sa kanyang kasarian.
Napangiti ako habang umiiyak pa rin dito sa kuwarto ko.
Nakaupo ako at nakasandal ang aking likuran sa haligi.
I am really f*cked up!
Hindi ko na rin alam how to do things.
I even forgot how to eat.
Kasi ang gusto ko lang talagang gawin ay ang makausap si Erin.
Bakit ba kasi sinayang ko ang mga panahong magkasama pa kami at malaya akong nakakausap siya.
I was so stupid.
I made wrong decisions.
I told him na hindi ko siya gusto para hindi na siya maattached pa sa akin at makahanap siya ng ibang taong mamahalin. I don't know why pero ngayon, gusto ko na yung bawiin.
Gusto ko ng masabi sa kanya lahat-lahat.
Ilang texts at tawag na rin ang tinry kong gawin pero hindi ko na siya makontak.
How unlucky I am.
What am I gonna do now?
Should I try to find more ways to talk to Erin ang make him accept me again?
Or should I surrender and accept na magiging malungkot ang kahihinatnan ng pag-ibig na nabuo sa puso ko?
Oo.
Siguro hayaan ko nalang.
At aalis na lang ako na para bang hindi ako kailanman naging parte ng buhay niya.
"Anson? Okay ka lang ba? Buksan mo naman 'to oh.", tanong ni Roxanne habang panay ang katok sa pintuan ng kuwarto ko.
Roxanne's POV
"Anson please. Sumagot ka naman oh.", patuloy pa rin ako sa pagkatok sa pintuan.
"Hindi pa rin ba sumasagot?", tanong ni Tita Ann, mama ni Anson.
BINABASA MO ANG
My 30 Days To Heaven Story (BOYXBOY)
Romance"Can I spend my remaining life with you?" Akala ni Erin na sa telebisyon lang nangyayari ang sitwasyong biglang dumating sa kanyang buhay. Pero akala niya lang pala. Nang masabihan siya ng doktor na tatlumpong araw nalang ang natitira para mabuhay s...
