İlk Aşk Son Aşk/*TAMAMLANDI*

Onyedi

Eve gelene kadar çocuklar uyumuştular. Jungkook ikisinide kucağına aldı.

Y/N: birini ben taşıyayım.

JK: yok olmaz! Sen yorgunsun. Şu anahtarları pantolonumun cebinden çıkartır mısın?

Y/N: p-pantolon?

Başını evet anlamında sallayınca elimi cebine soktum hızla anahtarı çıkarıp kapıyı açtım. Çocukları bir odaya götürüp yatağa yatırdı.

JK: sen bekle ben bavulları getireyim.

Bavulları getirdikten sonra elimden tutup beni salona getirmişti. Koltuğa oturup benide yanına çekti.

JK: anlat neden bu saate dışarıdasınız?

Y/N: evden atıldık....

JK: neden?

Y/N: kirayı ödeyemedim.

JK: neden bana söylemedin?

Y/N: nasıl söyleye bilirdim? Günlerce sana bağırıp çağırdım seni istemiyorum yardımına ihtiyacım yok diye.

JK: Y/N.... sen bana bağırsanda çağırsanda yinede yanıma gelebilirsin. Sana ve çocuklarımıza bakmak benim görevim.

Y/N: şey biz öyle zaten seni çok rahatsız etmeyeceğiz... b-bir kaç güne gideriz... umarım.

JK: siz gitmek istesenizde ben sizi bırakmam! Bu eve bir kere ayak bastın artık çıkışın yok.

Y/N: na-.... nasıl anlayamadım?

JK: yani demem o ki ya bu evden benimle evlenerek başka bir eve taşınırız yada sonsuza dek birlikte bu evde sıkışıp kalırız.

Y/N: nasıl ya? Sen şimdi bizi burda hapis mi edeceksin?!

JK: yok canım o kadar da değil. İşe eğer istersen gidebilirsin ama ben seni getirip götüreceğim. Çocuklarıda buraya yakın bir okula yazdırırız. A bak sende işten istifa edip benim yanımda çalışabilirsin. Daha mantıklı.

Y/N: bence sen yorgunluktan ne dediğini bilmiyorsun git uyu!

JK: iyi gel birlikte gidelim.

Ayağa kalkıp birlikte odaya çıktık. Çocukların olduğu odaya girdiğimde Jungkook'ta benimle birlikte girmişti. Yorganı açıp tam çocukların yanına yatacakken durdurdum onu.

Y/N: bir dakika ya! Sende mi bizimle yatacaksın?!

JK: her halde burası benim odam.

Y/N: başka oda yokmu koskoca evde? Misafir odası falan kesin vardır ben çocuklarla oraya geçeyim.

JK: yokki.

Y/N: ne demek yok? Koridordaki odalar ne o zaman?

JK: orda yatak yok. Bom boş oda. Bazılarındada böyle eski eşyalar kutular falan koydum.

Y/N: tamam.... ben yerde yatarım.

JK: yerde.... f-fare fare var yerde.

Y/N: NE???

Birden korku ile yatağa çıktım. Jungkook elimden tutup yanına çekti. 

Y/N: neden fareli bir evde yaşıyorsun?!!

JK: Y/N çocukları uyandıracaksın. Bir şey yapmaz uyu.

Y/N: yatağa çıkabiliyor mu?

JK: yok. Bende yanında yatayımı korkmazsın.

Y/N: ha yok yatağa çıkamıyormuş zaten.

JK: ç-çıkada bilir belki bilmiyorum. Yanında yatayım?

Y/N: uff iyi tamam. Ama bak fare gelirse hemen onu tutup dışarıya götüreceksin!

Çocukların yanına yatıp sıkıca yanımda yatan Yujin'e sarıldım. Uff şu fare yüzünden şimdi sabaha kadar uyuyamayacağım! Gerçeği zaten sabah oldu ama...