İlk Aşk Son Aşk/*TAMAMLANDI*

Onüç

JK: Y/N seni seviyorum. Ya Restaurant'ta seni ilk gördüğümde aşık olmuştum. Peşinden koşuyordum bu zamana kadar nasıl anlamazsın?!

Y/N: anlamıyorum! Ve anlamakta istemiyorum! Hayatımdan çık! Çocuklarımdan uzak dur! Tıpkı eskiden yaptığın gibi!

JK: eskiden yaptığım gibi mi? Ne yapmışım anlatsana!

Y/N: her şeyi biliyorsun Jungkook oyun oynamayı kes!

JK: evet her şeyi biliyorum! Ama senden dinlemek istiyorum!

Y/N: neyi dinleyeceksin? Ah pardon şöyle sorayım nerden başlamamı istersin? Beni her gün aldattığından mı? Beni daha 15 yaşındayken hamile bırakmandan mı? Yoksa beni 2 çocukla yalnız bırakmandan mı?

JK: Y/N dinle...

Y/N: asıl sen beni dinle! Hamile kaldıktan sonra okula gidemedim. Annem benimle ilgilenmedi. 2 tane çocuğum olduğunu öğrendikten sonra da beni bırakıp gitti. Çocukların doğmasına 2 ay kalmıştı ve ben bu 2 ay boyunca tek düşündüğüm. Nerde kalıcağız, neyiyeceğiz, nasıl iş bulacağım. Annem sırf arkadaşları onunla dalga geçiyorlar diye beni ve iki çocuğumu sokakta bıraktı. Hastanedeki bir hemşire bizi kendi evine götürdü. 18 yaşıma gelene kadar onunla kaldım ve bir çok işte çalıştım. Çocukların okul arkadaşları sürekli babaları olmadıkları için onlarla kavga ediyorlar! Okul müdürü her gün beni okula konuşmak için çağırıyor! .... ağlıyor musun? Ağlama... çünkü burda ağlaması gereken tek kişi benim!

Dönme dolabı çalışmaya başladı aşaya indiğimizde göz yaşlarımı silip önden yürümeye başladım. Arkamdan bir kolumu çekip bana sarıldı.

JK: artık yanında olucam. Tek bir şans daha ver. Tüm acılarını unuturucağım.

Omuzlarından tutup ittim. Ama belimi çok sıkı tutuyordu.

Y/N: o zamandada hep böyle diyordun. Başka kızları gözümün önünde öpüp sonra özür dileyip son bir şans daha istiyordun. Gerçekten çok merak ediyorum... sen seni benden daha çok seven başka birini bulabildin mi? ..... bulamazdın. Çünkü ben seni çok seviyordum. Uzaydaki yıldızlar kadar, güneşin sıcaklığı kadar çok seviyordum! Ama sen bir kere bile beni kalbine sokmadın!

JK: sen benim hep kalbimde vardın.

Y/N: öylemi? Neden beni salak yerine koyup her gün benimle oynadın?

JK: bilmiyorum... ama seni yeniden görünce....bu sefer gerçekten hiç olmadığım kadar çok aşık olmuştum sana.

Y/N: seni çok iyi tanıyorum. Tek düşündüğün dış güzellik değil mi? Şimdi ben sana desem "benim her yerim estetik ben gerçek değilim!" tüm bu dediklerini geri alıcaksın ve burdan gideceksin. Çünkü sen busun işte!

JK: değilim seni çok seviyorum inan! Nolur tek bir şans istiyorum nolur!

Onu böyle ağlarken görmek içimi parçalatıyordu. Ama çocuklarımı düşünmeliyim. Eğer onu affedersem yine hayatımı mahvedecek ve gidecekti. Kollarının arasından kurtulup çocukları aramaya başladım. Çocukları bulduğumda hemen yanlarına gidip ellerinden tutum.

JM: Jungkook nerde?

Y/N: cehennemin dibinde! Yürüyün sizde hızlı!

JK: Y/N bekle!

Hızla koşup yanımıza gelmişti Yujin ve Junghee'yi kucağına almıştı. Kucağından indirmek için yaklaştığımda geriye gitti.

JK: onlar benimde çocuklarım. Bırakmam!

Y/N: hayır onlar benim çocuklarım! Doğduklarında ben yanlarındaydım! İlk adımlarında ben yanlarındaydım! İlk kelimelerini söylediklerinde ben yanlarındaydım! Okula başladıkları gün ben yanlarındaydım! Sen hiç bir şeylerini görmedin! Sen onları istemedin tıpkı beni istemediğin gibi tamamı?!

Birden gözlerim kararmıştı ve sert toprağa yığılmıştım.....