Loving the Bad

Chapter 38

I thought that because of the interaction that I had with Kai last week, I would never see him. I made it clear to him that we should both move forward and to not talk about our past. But I was wrong.

Earlier this day, I got a notice from our supervisor that I would be transferred as a private doctor, although I am still an "intern", to the one and only, Kai Vasquez. Doctor Navarro personally asked me to agree with it. Kinausap din ako ng may-ari ng ospital. I was really confused because the owner of the hospital got involved with it. Sobrang nagtataka ako dahil ang nagha-handle dapat ng mga ganitong kaso ay ang mga mayroon ng speciality na mga doctor which is I don't have.

Ang paliwanag naman sa akin ni Doc Navarro ay hindi naman daw ganoon ka-seryoso ang sakit ni Kai. Ang kailangan ko lang gawin ay i-monitor siya sa loob ng tatlong araw.

Kahit na ako ang magiging private doctor niya ay mayroon pa din akong duty dito sa pediatrics department, mababawasan nga lang.

Sobrang na ii-stress ako dahil baka magulo ang schedule ko. Kapag talaga nalaman ko na kagagawan ni Kai ito ay baka mapatay ko na siya.

Of course I had to agree with it. I don't want any bad blood with Doc Navarro. Siguro naman ay matitiis ko na makita si Kai sa loob ng tatlong araw. Ang kailangan ko lang namang gawin ay i-monitor siya at wala ng iba. 

Kai was admitted at the hospital a few hours after I got the notice from Doctor Navarro. Now I am on my way to his private room to monitor him.

I am cursing Kai as I walk through his private room. Lahat ata ng mura ay nasabi ko na sa kaniya kulang nalang ay mapatay ko na siya.

Kumatok muna ako bago pumasok doon. 

I was welcomed with the loud laugh of Kai and the twins who is eating comfortably at the sofa while watching spongebob squarepants.

Walang nakalagay na dextrose o ano mang aparato kay Kai kaya nagtataka ako kung nandito ba siya dahil sa may sakit siya o napili lang niya na dito magbakasyon sa ospital.

Natuon ang kanilang atensyon sa aking dahil sa malakas na pagkasarado ng pinto  na hindi ko naman sinasadya dahil wala naman akong galit sa kanila.

Tinignan ko si Kai na naka hospital gown at mukhang wala namang iniindang kahit anong sakit. Nakakatawa oa nga siya at nakakagalaw ng maayos.

Ano 'to trip lang niyang  magpa confine? Noong nakaraan ay 'yung pamangkin niya. Ngayon naman ay siya na ang naka confine dito.

"Hi Doc!" Bati ni Uno sa akin habang kinakaway ang kamay niyang mayroon pang cheese powder.

Inirapan ko siya. Old habits die hard, eh?

"Uy, 'di ba dapat hospitable ang mga doctor? Alam ko ay pwedeng 'ireklamo' ang mga mataray na doctor, e." Binigyang diin talaga ni Uno ang salitang 'ireklamo'. Tinignan pa niya ako na para bang matatakot ako dahil sa sinabi niyang iyon.

Sarkastikong ngumiti nalang ako sa kaniya para wala na siyang masabi.

Lumapit na ako sa kama ni Kai at inilagay sa gilid ang mga dala kong mga gamit. Sinenyasan ko siyang lumapit sa akin ng hindi siya tinitignan.

"Tangina mo Dos hindi ikaw!" Napatingin ako kay Uno na napakalakas ng mura. Gusto ata niyang iparinig 'yon sa buong ospital.

Kinutusan muna ni Kai si Dos bago lumapit sa kama upang maupo.

Ibinalik nang muli ni Uno at Dos ang kanilang atensyon sa pinapanood nila kanina.

Kinuha ko ang braso ni Kai upang kuhanan siyang Blood Pressure.