အိမ္ကိုေရာက္သည္ႏွင့္ ေတဇ ယံလင္းကိုေပြ႔ကာ အခန္းထဲသို့သြားေလသည္
နဒီကေတာ့ ကားေပၚကေနဆင္းကာ ႏႈတ္မဆက္သြားတဲ့သူကို မ်က္ရည္အဝိုင္းသားေတြနဲ႔ၾကည့္ေနသည္
ခ်စ္ရသူရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ႐ွိေနတဲ့ သူကိုေတာ့ နာက်ည္းေနမိသည္
ေတဇအခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ယံလင္းကို အိပ္ရာေပၚသို႔တင္ကာ ေစာင္ေတြအမ်ားႀကီးလႊမ္းျခံဳေပးလိုက္သည္
လက္ကိုင္ပဝါေလးကိုေရစြတ္ၿပီး ယံလင္းနဖူးေပၚကို တင္ေပးလိုက္သည္
"ခ်မ္း..ခ်မ္းတယ္.."
ထြက္ေပၚလာတဲ့ယံလင္းအသံေၾကာင့္ ေတဇ ယံလင္းကိုၾကည့္လိုက္သည္
ေဘးကိုေစာင္းလာၿပီး ေတဇအက်ီကို လွမ္းဆြဲထားသည္
ေတဇလည္း သူ႔အက်ီကိုဆြဲထားတဲ့ယံလင္းလက္ေတြကို ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး ယံလင္းေဘးေလးသို႔ ဝင္လွဲလိုက္သည္
ယံလင္းကိုယ္ေလးကို ဆြဲကာရင္ခြင္ထဲသို႔ထည့္ထားၿပီး အတင္းအက်ပ္ဖက္ထားလိုက္သည္
ယံလင္းကေတာ့ ခေလးတစ္ေယာက္အလား အိပ္ေမာက်ေနသည္
**********
အျဖဴေရာင္လြင္ျပင္ႀကီးတစ္ခု
ထိုလြင္ျပင္ထဲကိုေတဇ ေရာက္ေနေလသည္
အျဖဴေရာင္သလင္းျပင္ႀကီးမွတစ္ပါး ဘာမွမေတြ႔တာေၾကာင့္ ေတဇအေ႐ွ႕ကိုေျပးသြားလိုက္သည္
လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုး အျဖဴေရာင္လြင္ျပင္ႀကီးမွတစ္ပါး ဘာမွမေတြ႔ရေပ
ေတဇ ထပ္ေျပးလိုက္ကာ တစ္ေနရာအေရာက္ေတာ့ ေျခလွမ္းေတြရပ္တန္႔လိဳက္သည္
ေက်ာက္တံုးႀကီးတစ္တံုး ထိုေက်ာက္တံုးေပၚတြင္ေတဇကိုေက်ာေပးကာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ထိုင္ေနသည္
ေတဇ မ်က္ႏွာကိုမျမင္ရတာေၾကာင့္ မည္သူမွန္းမသိေခ်
ထိုေကာင္ေလးသည္ ေတဇဘက္သို႔တေျဖးေျဖးလွည့္လာၿပီး
ေတဇကိုျပံဳးျပေနသည္
မ်က္လံုးေလးေတြက ဝိုင္းစက္ေနၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေရာ္ယွက္ေနသည္
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးက ေတဇကိုျပံဳးျပေနသည္မွာ မုန္႔ရသည့္ခေလးတစ္ေယာက္လို လွပစြာျပံဳးေနသည္
ေတဇ အေ႐ွ႕သို႔ေျခလွမ္းေတြတိုးသြားၿပီး
"ယံ...ယံလင္း..."
