"တီ.. တီ.."
တေဇ ကုမ္မဏီမှ ပြန်ရောက်လာလေပြီ
"အစ်ကိုလေး ပြန်လာပြီလား"
အိမ်တော်ထိန်း ဦးနုက တေဇ ကားဝင်လာသည်နှင့် အိမ်ရှေ့ထွက်ကြိုနေသည်
"Om..ပြန်လာပြီး ယံလင်းထက်ကော"
"အစ်ကိုလေးယံက အပေါ်ထပ်မှာပါ"
"အပေါ်ထက်!!"
တေဇ အိမ်တော်ထိန်းဦးနုရဲ့စကားကိုသံယောင်လာကာ ပြောလိုက်သည်
"ထမင်းပွဲပြင်ထားလိုက်"
တေဇ ထိုမျှသာပြောပြီး အပေါ်သို့တတ်သွားလေသည်
အိမ်ခန်းထဲတွင်တော့ စောင်ထဲဝင်အိပ်နေတာ ခေါင်းပင်မမြင်ရတဲ့ယံလင်း
"ဟျောင့်..ယံလင်း ထစမ်း အိပ်နေတာကြီးဘဲ"
"....."
"ငါပြောတာကြားလား ထ အားနေအိပ်နေတာ "
တေဇခေါ်သောလည်းယံလင်းကတုတ်တုတ်မလှုပ်ပေ
တေဇ ယံလင်းခြုံထားတဲ့စောင်ကိုဆွဲဖယ်လိုက်တော့မှ
"အဟင့်..အင်း"
ယံလင်းရဲ့ အသံသေးသေးလေးထွက်ပေါ်လာသည်
တေဇ ယံလင်းရဲ့အနားကိုကပ်သွားပြီး
"နေမကောင်းဘူးလား ယံလင်းထက်"
ယံလင်း မျက်လုံးလေးတွေ ပွင့်လာပြီး
"ခင်..ခင်ဗျားကြောင့်"
တေဇ တစ်ချက်ရယ်လိုက်ကာ
"ငါ့ကြောင့် ဟုတ္လား ဟင့်.."
နေမကောင်းတာတောင်ရန်ဖြစ်နေတဲ့ ထိုကလေးကိုတေဇ ကြည့်မရတော့ပေ
သို့သော် အိမ်သို့ဆရာဝန်ပင့်လိုက်ရသည်
***********
"ဘာမွ စိတ္ပူစရာမရွိပါဘူး ကျွန်တော်ပေးခဲ့တဲ့ဆေးတွေကို ပုံမှန်သောက်ရင် ကောင်းသွားပါလိမ့်မယ်"
တေဇ ခေါင်းသာတစ်ချက်ငြိမ့်ပြီး
"ဦးနု ဆရာဝန့်ကို လိုက်ပို့ပေးလိုက်ပါ"
"ဒါဆို ကျွန်တော်သွားပြီ"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
