အိပ္ရာေပၚမွ ယံလင္းမ်က္လံုးမ်ားေျဖးညင္းစြာပြင့္လာၿပီး
နာက်င္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကိုအံႀကိတ္ကာ ထလိုက္သည္
ေတဇကေတာ့ စားပြဲေ႐ွ႕တြင္ထိုင္ေနတာ တုပ္တုပ္မွပင္မလႈပ္ေပ
ယံလင္းမ်က္ရည္ေလးေတြ ေဝ့သီလာၿပီး မက်မိေအာင္ထိန္းလိုက္သည္
အမွန္တကယ္ စိတ္ဆိုးရမွာ ကြၽန္ေတာ္ေလ...
အႏိုင္က်င့္တာ ခင္ဗ်ားႀကီးေလ..ဘာတစ္ခြန္းမွမေမးဘဲ လူကိုအႏိုင္က်င့္ခဲ့ၿပီးေတာ့..စိတ္ဆိုးေနတယ္...
"အဆင္သင့္ျပင္ထား..ၿပီးရင္အျပင္ေလ်ွာက္လည္မယ္..."
စကားသာေျပာေနတာ တစ္စက္ေလးပင္လွည့္ကာမၾကည့္တဲ့ေတဇေၾကာင့္ ယံလင္းငိုခ်င္လာၿပီျဖစ္သည္
"ျမန္ျမန္လုပ္..."
ေအးစက္စက္အသံေတြဟာထြက္ေပၚလာၿပီး အခန္းျပင္သို႔ ထြက္သြားေသာသူ..
ယံလင္းကေတာ့ အားယူကာ အတင္းထၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ဝင္သြားသည္
အဝတ္အစားလဲပီး ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ဘယ္ဘက္ရင္ဘက္ေလးကနာက်င္လာျပန္သည္
ဧည့္ခန္းတြင္ နဒီနဲ႔ျပံဳးကာဖြဲ႔ကာ စကားေျပာေနတဲ့ေတဇ
ယံလင္းကိုမျမင္ၾကဘဲ ႏွစ္ေယာက္တည္း.ၾကည္ႏူးေနတဲ့ျမင္ကြင္းကို သည္းခံေနရသည္မွာ ပင္ပန္းလွသည္
ဧည့္ခန္းထဲသို႔ ယံလင္းေရာက္လာေတာ့မွ ေတဇထရပ္ကာ
"သြားမယ္..ကားေပၚလာၾက.."
နဒီ့ကိုသာျပံဳးျပကာၾကည့္ၿပီး ကား႐ွိရာသို႔ထြက္သြားတဲ့ေတဇေၾကာင့္ ယံလင္းက်န္ခဲ့မိျပန္သည္
နဒီလည္းစကားတစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ ပုခံုးကိုသာတြန္႔ပီး ျပံဳးျပကာ.ထြက္သြားသည္
ယံလင္းကေတာ့ ဧည့္ခန္းတြင္ မ်က္ရည္မက်မိေအာင္ထိန္းရင္း အျပင္သို႔ထြက္သြားသည္
ဘာလို႔ေခၚတာလဲ..အစထဲကႏွစ္ေယာက္တည္းသြားရင္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းမွာကို...ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚေတာ့..စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနမွာေပါ့ဗ်ာ..
ယံလင္းကေတာ့ ကားေနာက္ခန္းတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္
ေတဇက ကားေမာင္းတဲ့ေနရာမွာ ထိုင္ေနၿပီး နဒီကေတဇေဘးနား love seat ေနရာေလးတြင္ထိုင္ေနသည္
