2.BÖLÜM

33.4K 1K 869
                                    


Bölümler üç yada dört gün aralıklarla gelecektir.




Alya'nın önüne patates ve köfte koyduktan sonra kendime ve Uraz'a da koymuştum. Yanımda yemeğini iştahla yiyen kızıma gülümsedim. Bu konuda hiç sıkıntı çekmemiştim. Önüme döndüğümde bana bakan Uraz'ı gördüm. Bana derince baktığında önüme dönüp yemeğimden birkaç çatal aldım. İştahımın kapanmasıyla tabağımı alıp kalkacağım sırada koluma sarılan el ile tekrar oturmak zorunda kalmıştım.

Uraz kolumu sıktıktan sonra okşamasıyla hassas olan tenim kızarmıştı bile. Saçma takıntıları vardı.

Sofradan ondan izinsiz veya ondan önce kalkamazdık. Bunu Alya'ya da söylediğinde kanım donmuştu. Sürekli bize hükmetmeye çalışıyordu. Gerçi hükmediyordu ya orası ayrı.

Mırıldanarak konuştuğumda başını kaldırmış ve gülümseyerek konuşmuştu.

"Kalkabilir miyim?"

"Tabi karıcığım, sonra senle bir şeyler yaparız. Alya'yı uyutursun."

Söyledikleriyle başımı salladığımda bu davranışımı sevmesede bir şey dememişti. Bana dokunmasından nefret ediyordum! Aklıma bana dokunacağı düşüncesi geldiğinde gözlerimden birkaç damla düştü. Yemek odasından görünmeyen mutfakta hemen yüzümü silip ellerimi yıkadım. Ağladığımda yüzüm hemen kızarıyordu ve çillerim daha çok belli oluyordu.

Kalan yemekleri buzdolabına koyduğumda içeriden gelen sesle aceleyle koşup yemek odasına girdim.

Uraz ayakta içeceğini düşürmüş olan Alya'ya bakıp başını olumsuz anlamda salladığında Alya'nın yanına ilerlemiş ve önünde eğilmiştim. Alya'nın gözleri dolu doluydu. Bana baktığında dudağını bükmesiyle gülümseyip elimi bir şey olmaz dercesine sallamıştım.

"Sorun değil birtanem, sileriz şimdi."

"Anne, babam bana kızdı."

"Kızmaz ki baban sana, dikkatli ol demek istemiştir."

Uraz yanıma gelip benim gibi dizlerinin üzerine çöktüğünde Alya'ya kollarını uzatmıştı. Alya ona dargınca baktığında onu beklemeden kucağına almış ve sırtını okşamaya başlamıştı.

"Ben sana kızmadım babacım, sinirliydim biraz. Üzülme sakın."

"Kızmadın mı?"

"Hayır bebeğim, kızmadım."

Alya, Uraz'a daha çok sarıldığında Uraz onu sararak solana geçmişti. Bende aynısını söylemiştim ama!

Oflayıp arkamı döndüğümde beni bekleyen salona ve cam kırıklarını gözlerimi büyüttüm. En sevmediğim kısıma gelmiştik! Sofra toplamak!

Bulaşıklar bittiğinde yorgunlukla salona adımlamıştım. Uraz ve Alya'yı göremeyince etrafıma bakıp paniklemiştim. Neredeydi kızım?

"Alya! Uraz! Alya, nerdesin kızım?!"

Uraz merdivenlerden inerken salona girmek için ikili basamaktan inip yanıma gelmişti. Söyledikleriyle içim rahatlarlen yinede kızıma bakmak istemiştim.

"Uyudu Alya."

"Tamam."

Yanından geçeceğim sırada bir kolu belimi kavrayıp bu haraketime engel olmuştu. Boşta kalan elini enseme getirip okşamaya başladığında fısıltısıyla içimi bir panik duygusu sarmıştı.

"Özledim seni."

"B..benim uyk..um var."

"Şşhh itiraz yok sevgilim."

İZ 'Tamamlandı'Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin