İZ 'Tamamlandı'

18.BÖLÜM

Uu selammm!!!
Deprem oldu, herkes iyi mi? Özellikle İzmir'de yaşayanlar?

Sınır olarak 🥺 250 oy ve 350 yorum alsam 🤧🤧

Bir anda Uraz'ın bağırmasıyla kendime geldimiştim. Tekrar bir kriz geçirmiştim ve bu krizler asla son bulmayacaktı biliyordum.

"Sakin ol! Bahar, kendine gel sevgilim."

"İyiyim, bırak beni." Yorgun ve bitik çıkan sesim ile kollarının arasından çıkıp banyoya ilerledim. Başımın dönmesini umursamadım bu alışık olduğum bir şeydi. Üzerimi çıkartıp terlemiş bedenim ile duşa girdim. Alışmıştım artık bu krizlere ondan sonraki baş dönmesi, mide bulantısı vb. şeylere. Ilık suyu açıp yıkanmaya başladım aynı zamanda ne yapsam diye düşünüyordum.

Daha ne kadar sabredebilirim bilmiyorum...

Aklıma gelen Sefa ile hızlıca duştan çıktım. Dosyalar, yapılacak işler, kurtarması ve birçok şey daha bir anda aklıma doluştu. Kendime gelmek için başımı sallayıp odaya girdim. Girdiğimde hâlâ Sefa'yı düşünüyordum. Beni kurtarmak için kendini riske atacaktı ve ben artık, benim yüzümden başkalarının zarar görmelerini istemiyordum.

Daldığım düşüncelerimden çıkmama sebep olan şey arkadan belime sarılan sert kol oldu. Uraz'ın ne zamandır burada olduğunu bilmesemde şu an boşta kalan eli ile arka bacağımı okşaması endişelenmem için yeterli bir sebepti. Titrek bir nefes alıp boynuma değen dudaklarından uzaklaşmak adına öne doğru ilerledim.

Beni bırakmazken çaresiz bir şekilde hızlı hızlı nefes alıyordum. Kendimi sıkarak kısık sesimle konuştum.

"S..sana verdiğim şansı haketmiyorsun."

Gerilen bedeni ile burnunu enseme yaslayarak konuşmaya başladı. O boğuk ve kalın sesiyle konuşurken ben çaresizce fısıldıyordum zira onun güçlü kollarından çıkmak benim için fazlasıyla zor oluyordu.

"Seni seviyorum, bu kadarını çok görme bana. Senden uzak duramıyorum, kokuna hasretim..."

"Benim isteğim dışında bana dokunuyorsun ve sonra benden şans istiyorsun. İstemiyorum, b..bırak artık beni, yeter çektird..iğin."

Dayanamayıp ağlamaya başladığımda, Uraz sert bir soluk alarak beni bıraktı. Kendine gelmek ister gibi ellerini saçlarının arasından geçirerek geniş odanın içinde birkaç tur attı. Ben ise göz yaşlarımı silip kendimi sakinleştirmeye çalıştım.

Uraz hırsla bana döndüğünde bir adım gerileyip sırtımı dolaba yasladım. Uraz, gözlerime bakıp elini tekrar saçından geçirdiğinde konuşmaya başladı.

"Üzerini giyinip aşağıya gel, bir saat sonra parti başlayacak."

"T..tamam."

Bu pislikten korktuğum için kendimden nefret ediyorum!

Aptal Bahar! Korkma o pislikten!

Üzerime siyah uzun bir elbise giydim ve sırt dekoltesine uygun bir saç modeli yaptım. Uzun olan elbisemin altına ince topuklu ayakkabılarımı giyip kırmızı rujumu ve diğer makyaj malzemelerinden sürdüm. Yüzüğümü takıp ardından üşüyeceğimi bildiğim için yanıma bir şal aldım. Kalın askılı ve dekoltesi olan elbiseyi henüz Uraz görmemişti ancak gördüğünde vereceği tepkiyi tahmin edebiliyordum.

Hafif bir göğüs dekoltesi ve orta boyda olan sırt dekoltesiyle cesur bir elbiseydi. Yukardan yaptığım at kuyruğu ile kahverengi gözlerim ön plana çıkmıştı.