24.BÖLÜM

11.7K 556 717
                                    



Sınır; 237 oy, 600 yorum ;)

Satır arası yorumlar yapınız lütfen...
🧸🧸😘

Uuu 103k olmuşuz beee!!
İlk başladığımda üç beş kişi okur bende yazmayı bırakırım diye düşünüyordum, şimdi ise takipçilerim bölüm at diye peşimi bırakmıyorlar snmsmsmsmsklslslsös

Tüm yorumlarınızı tek tek okuyorum, fikirleriniz, şu satır arası mükemmel(!) espirileriniz snödösmdmlsls okuyorum hepsini 😘😘😘😜












Uraz, başını boynuma iyice gömüp derin nefesler aldığında gözüm sadece Alya'daydı. Onu izliyordum ve gözlerimi asla onun üzerinden çekmiyordum. Ne yapacağım?

Kurtulup kaçmaya çalıştığım bu pisliğe tekrar mı mahkûm olacağım?

Ölmek çözüm müdür?
Bazen...

Kabası alınmış bir ev gibiyim uzaktan bakınca temiz...

Kimse bilmiyor ki, aslında o temiz görünen evin içi harabe. Bitmiş artık dayanacak gücü kalmamış...

Bazen, ölmek. O kadar iyi bir düşünce gibi geliyor ki. Buna tek engel olan kızım. Eğer o olmasaydı şuan benden tek bir iz bile kalmayacaktı.

Beni ayakta tutan tek varlığımı da göremeyeceksem, yaşmanın bir anlamı yok.

"Şimdi bana cevap ver sevgilim. Kızımız uyanmasın, sessiz olacağını düşünüyorum."

Elini yavaşça dudaklarımın üzerinden çekip gerdanımda gezdirmeye başladı. Nefesimi tutmuş titrememi engellemeye çalışıyordum. Ona güçsüz görünmek istemiyordum ama beni çok iyi tanıyordu. Ne yaparsam yapayım, bugün, tam buradan, onunla çıkacağımı çok iyi biliyordu.

"Senden nefret ediyorum! Sen bu dünyada oldukça, bana yaşamak haram."

"Seninle birlikte olacak her şey, itiraz etmen işe yaramıyor bak. Yine benim yanımdasın."

"Sefa'yı rahat bırak."

Eli gerdanımda durduğunda bir süre sonra tekrar haraketlendi. Ölüm yavaşlığında ilerleyen eli boğazımı bulduğunda hafifçe sıkmasıyla başım omzuna yaslanmıştı. Nefes alabilsemde beni zorluyordu. Ellerim hâlâ ellerinin arasında sıkı sıkıya duruyordu.

"Sefa?"

"Ona zarar gelmeyecek."

"Diyorsun."

"Evet, gelmeyecek diyorum ve dediğim olacak."

"Hmm peki."

Kaşlarımı çattım. Uraz?
Beni tehdit etmedi ve onayladı, öyle mi?


Ayaklanıp beni de peşinden sürüklediğinde camın önünde karşı karşıya duruyorduk artık. Karşımda elleri ceplerinde rahat bir tavırla duruyordu. Bu hâline şüpheyle bakarken konuşmasıyla kaşlarımı derince çattım.

"Ne yapmak istersin karıcım?"

"Ne?"

"Kararın diyorum, ne?"

"Beni kızımla rahat bırakman!"

"Bak işte, bu şıklar arasında yok."

"Adi herifin tekisin! Seni istemeyen bir kadını zorla yanında tutuyorsun!"


Dudakları alayla kıvrıldığında ellerini ben suçsuzum der gibi havaya kaldırdı. Ben yerimde sinirle duruken o iyice bana yaklaşıp fısıldadı.

İZ 'Tamamlandı'Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin