İZ 'Tamamlandı'

21.BÖLÜM

Herkese selammm

Sınır; 210 oy, 350 yorum.
Sınır geçilmeden yeni bölüm gelmeyecektir.

"Özgürlükten dolayı mutlu ama onun bedeli olan yalnızlıktan dolayı tedirginler."

Kapının tıklatılmasıyla kendime geldim. Bir an nefes alamadığımda kendimi tutmayı bırakıp yere oturdum. Derin nefesler alarak kendime gelmeye çalıştım. Aldığım nefesler bedenime yetmezken kapı açılmıştı. Bedenimin sarsılmasıyla bir anda derin bir nefes alıp hıçkırarak ağlamaya başladım. Bana sarılan Sefa ile ağlamamı durdurmadan içimi dökene kadar ağladım. Sonunda sadece iç çekişlerim banyoda duyulurken Sefa'nın derin bir nefes aldıktan sonra şefkatli sesini duydum.

"Şştt sakin ol abicim, geçti."

"B..ben orada hissettim, unutmak istiyorum artık. Aklıma gelmesin, canım acımasın, özgür olayım istiyorum ben, çok mu şey istiyorum?"

"Bitti artık, onu tekrar oraya tıkacağım. Elimde tüm deliller var. Oraya girip çıkamayacak ve sen özgür olacaksın."

"Oraya girse bile en fazla birkaç ay duracak, biliyorum."

"Hayır, sen bunları düşünme. Hallettim ben her şeyi."

"Tamam, sana güveniyorum."

"Hadi bakalım, kendini toparla ve içeri gel. Kızın seni merak ediyor, yarın öğlen yola çıkacağız."

"Teşekkürler, her şey için."

"Önemli değil, her zaman yanındayım."

Sefa, çıktıktan sonra kendimi toparlayıp yüzümü birkaç defa yıkadım. Alya'nın beni merak ettiğini biliyordum ama her şey bizim içindi...

"Anne!"

"Efendim meleğim."

"İyi misin? Neden ağladın?"

"İyiyim canım kızım, sadece aklıma bir şey geldi üzüldüm biraz."

"Üzülme sakın anne, hem ben seni çok seviyorum."

"Bende seni çok seviyorum kızım, üzüldüm ama bak geçti."

"Anne ben bir şey soracağım."

"Sor bakalım."

Elinden tutup koltuğa orurtturduğumda karşıma geçmiş ve çekingence bana bakıyordu. Ne soracağını anlamıştım. Onun içinde farklıydı, ilk defa o hapisaneden farklı bir yerde gece geçirmiştik. Hâliyle neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Onla bir gün bu konuşmayı yapacağımı bildiğim için elini tutup yeşil gözlerine baktım.

"Bak şimdi güzel kızım, biz bir süre başka bir yerde kalacağız ve orada çok mutlu olacağız. İstediğimiz her şeyi yapabileceğiz."

"Yani, artık dışarı çıkmak için babamdan izin almayacak mıyız?"

"Hayır annecim, baban uzun bir süre yanımızda olmayacak. Ben seninle bir sürü oyun oynayacağım. Hem de başka bir ülkeye gideceğiz, güzel olmaz mı?"

"Anne, ama ben babamı özlerim. Başka yerlere de gitmek istiyorum ama babam da gelse olmaz mı?"

"Babanın çok işi varmış. O gelemez. Hem gideceğimiz ev çok güzelmiş biliyor musun?!"

"Öyle mi?! Nasılmış peki?"

"Hmm böyle kocaman bir ev düşün. Tahtadan ama sadece içi, dışarı da ise bir sürü insan var. Kocam bir yer."