Sırtıma döktüğü sıcak mumun suyu ile acıyla dişlerimi yastığa geçirip boğukça inledim. Anlımdan terler akarken sadece odasında uyuyan kızımı düşünüyordum. Hem onun için hemde kardeşim için katlanıyordum tüm bunlara. En başından kabul etmeseydim, işt...
Sınır;180 oy. İki gün sonra bölüm sizlerle, sınırla beraber ;)
Sabah kalktığımda yanımda Uraz olmadığı için mutlu olmuştum. Her gün o tiksindiğim bedeninin yanımda olması beni zaten bitiriyordu.
Kapı açıldığında Alya saçlarını yapmaya çalışmış ama yapamamıştı. Elindeki toka ile yatağa çıkıp yanıma uzandığında ona tebessüm ettim. Daha fazla bu yatakta olmak istemediğim için kalktığım gibi onunda elinden tutarak banyoya ilerledim.
Biraz su yardımı ile yaptığım at kuyruğundan sonra kızımı öpmüştüm. Bugün Cuma idi yarın ise davet günüydü. Alya bana dönüp o kötü haberi verdiğinde tebessüm etmeye çalıştım.
"Anne, babam bugün evde olacakmış."
"Ya öyle mi?"
"Evet! Anne dışarı çıkalım mı?"
"Babana git sor kızım, ben üstümü giyinip geliyorum."
"Tamam!"
Uraz'ın evde olması ile yüksek olan morelim anında düşmüştü. Evde olduğunda sürekli yan yana oluyorduk. Bu durum beni ne kadar rahatsız etsede birkaç sene öncesine dönmek istemediğim için sesimi çıkartamıyordum. Çektiğim onca şeyi tekrar çekmek istemiyordum.
Bedenimdeki izler hala kaybolmamışken tekrar yenilerinin eklenmesini istemiyordum. Başımı sallayıp silkelendiğimde yüzümü yıkayıp bunları unutmaya çalıştım.
Üstüme bir şeyler seçtikten sonra giyinip pudra ile geçmeye yüz tutmuş olan küçük morlukları kapatmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bahar'ın kıyafeti, kolye yok.)
Aşağıya indiğimde bahçeye sofra hazırlayan küçük kızımı gördüm. Uraz mutfaktan Alya'ya seslendiğinde küçük ellerini çırparak koşmaya başlamıştı. Düştüğünde ağzımdan küçük bir çığlık kaçmıştı. Yarısını indiğim merdivenleri diğer yarısını hızla indiğimde hemen yerden kaldırıp hasar tespiti yapmaya başlamıştım.
Altında gri bir eşofman ve üstünde beyaz bir tişört olan Uraz mutfaktan çıkıp bu tarafa baktığında elindeki spatulayı kenara koyarak bu tarafa doğru gelmişti. Bir şey olmadığını gördüğümde yanağından öpüp uyarılarımı yaptım.
"Kızım dikkat et, bak düştün."
"Tamam anne."
"Abartma Bahar, bir şey olmaz. Koş kızım düşe kalka büyüyeceksin."
"Uraz niye düşsün çocuk ya?! Dikkatli ol sen kızım."
"Evdeyiz Bahar, koşacak tabi."
"Eve hapsetmeseydin başka yerlerde de koşabilirdi."
