Medyada İrem var.
Bugün ilaçlar yüzünden biraz daha geç uyandım.Banyoya gidip ellerimi yüzümü yıkayıp düşlerimi fırçaladım.Aşağı indim ve annem yine güzel bir kahvaltı hazırlamış.
"Kimin annesi bu? Bu benim annem, birazcık aşcı biraz da tontik."diye zırvalayarak annemi delirttim.Yanağına sulu bir öpücük bıraktım ve masaya geçtim.
"Kızım nasılsın? "
Annemin beni çok merak ettiğini biliyorum ama her gün sorması biraz daralıyor."İyiyim anne." dedim.
"Kızım komşularımız bizi yarın akşam yemeğine çağırdılar."
"Hangi komşular sultanım"
"Şu psikiyatrist olan kadın var ya o."
"Kübra abla mı?"
'Tamam' kafasını salladı.
"Tamam anne gideriz de babam nerede?"
"Aradım ama açmadı, galiba işte mesaiye kaldı."dedi.
Yukarı çıktım ve bordo ispanyol paça pantolonumu ve üstüne de beyaz bir tişört giydim.Saçlarımı toplayıp evden çıktım.
Bugün Selocan süpriz dediği şeyi yapacak ve adres gönderdiği kafeye gitmek için durağa doğru yürüyordum.
Durağa az kala Melahat abla ve yanında da Emine abla vardı.Bizim evden bir arka sokakta oturuyorlardı.Beni durdurunca ne diyecekler diye onlara merakla baktım ama onların yüzünde değişik bir ifade vardı.
"Kızım nasılsın?"dedi Melahat abla.
"İyiyim Melahat abla işim var da oraya gidecektim."yani sadede gel abla diyorum.
"Ah,kızım kader işte nerden varacağı belli değil."ben ona anlamayan ifadelerle bakarken devam etti.
"Kızım pekte güzel bir kızmışsın.Demek psikoloğa gidiyorsun.Üzülme tamam mı?Hayatta her insan şey olamaz ya." Böyle böyle konuşunca az da olsa ne dediğini anladım.
"Ne diyorsun Melahat abla?Açık açık konuşsana."dedim.
"Vah!Zavallı kızım demek sonunda evde oturup ders çalışa çalışa delirdin.Takma kızım napcan işte kader."
Bana şuan 'delisin' açık açık diyor.
"Melahat abla sen iyice moruklaştın."
Deyip ordan uzaklaştım.Şuan orada takmamış gibi davransam da içten içe üzülüyorum galiba.
Durağa yakın parkta oturdum.Telonuma bildirim gelince açıp baktım.Hüseyin fotoğraf atmış açtım.Hüseyin bir kızla sarılırken -güzel- fotoğraf paylaşmış altına da 'özledim' demiş.Kız fotoğrafta yanağından öpüyordu.Sanki parçalara ayrılmış gibi hissediyorum.Gözlerim doluyordu. Telofonumu açıp Hüseyin'e mesaj attım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLACIMSIN / TEXTİNG
Short StoryOKUYUN DERİM😉 (TAMAMLANDI) Sıkılanlar için çerezlik hikaye. İrem~Yanımda olup inanır mısın? İrem~Çünkü sen benim ilacımsın.Sana gerçekten ihtiyacım var. İrem~Hep ol. İrem~severek iyleştir. İrem~Gülümse ikimiz adına. Bazı psikolojik sorunları olan...