İLACIMSIN / TEXTİNG

Değişik♡15♡

Algılarımız sadece duyu organlarımıza bağlı değildir.
Bazen iç dünyasına ilişkin etmenler de olabilir...
***

Bugün yanıma Selocan geldi.Başta nasıl oldum falan sorular varken şimdi ise ağzıma sıçacak gibi duruyor.

"İrem bana haber vermeden nasıl evden çıkarsın.Bir de akşama kadar dışarda aç sussuz gezmişsin."

"Selo çok yorgunum.Evde sıkıldım.Sana her şeyi anlatacağım."dedim ve annem yine saat başı getirdiği yemekleri ve içecekleri ağzıma tıkıştırıyordu.Annem odamdan çıkınca Selocan'la konuştum.

"Bak şimdi ben senin söylediğin kafeye gelmek için evden çıktım.Bizim komşularla karşılaştım.Konuştuk ayak üstü.Bana şey dediler;"deli gibi imâ ya da direk öyle söylediler."

Burada biraz zorlandım ve yutkunma gereksiniminde bulundum.

"İşte bunu sesli duymak acıttı sonra da bizim komşu oğlunu sosyal medyada bir kızla sarılırken gördüm.Baya yakındılar ve ben onu-"

Gerisini getiremedim.Selo bana ağzı açık bir şekilde bakıyordu.Sonunda algılamaya başladı ve konuştu;

"İnanamıyorum.Bizim çakma platon birini sevip, aşkından depresyonlara girecek."

Sonra kahkahalar atmaya başladı.Hem utandım hem de sinirlendim.Bu yüzden yüzüm kızardı.

"Evet ondan hoşlanıyorum ve onu kıskanmadım sadece asla olmayacağımızı anladım ama yinede hem anonimden hem de reelde konuşuyorum."

Yüzüm düşmüştü.Gözlerim dolmak için hazırda bekliyordu.Bir genç kız sevdiği kişi için güzel değilim der ya da sosyal değilim, beni beğenmez gibi kaygılara girerken ben psikolojik sorunlarım var diyorum.

"Ah benim canım çakma platonum!Tabiki her insanın sorunları olur ve herkesin mutlaka vardır.Bunun için asla kimse seni sandığın gibi yargılamaz."dedi ve kocaman kollarını açıp bana sarıldı.

Belki bu durumda olduğum için dışardan bakamıyorum ama tek bir sözün beni dağıtacağını biliyordum.
İyleşmek için her şeyi yapmaya hazırım.

Düşüncelerimi bölen tabikide annem ve elinde yemek tepsisiyle.Babam nerede acaba hastaneye ilk gün geldi fakat ondan sonra hiç görmedim.

"Kızım nasılsın? İlaçlarını aldın mı? "

"Evet anniş aldım.Anne babam nerede?"

Annemin yüzü biraz afalladı sorduğum soruyla.Normal bir soru.Kızı bu haldeyken kendisi nerede.Babamla düzgün bir iletişimim vardı fakat bu bir haftadır evde görmüyordum.

"Kızım her gün beni arayıp soruyor seni.İşleri var biliyorsun akşamları mesaiye kaldığı için görmüyorsun.Sabahları da sen geç uyanıyorsun ondan."dedi.

'Tamam' anlamında kafamı sallayıp onayladım.

"Kızım bu akşam yan komşularımız gelecek.Hem Kübra'yla da biraz konuşursun oldu mu?"

Benim için endişe ediyordu annem.Yine 'tamam' anlamında kafamı sallayıp onayladım.Annem yanıma saçlarımın arasına küçük bir öpücük bıraktı ve odadan çıktı.Selo bana bakıp göz kırptı.O da akşam yemeğine bizde kalacak.Aslında akşam yemeklerini hep kendi evinde yer ama o 'aptal sarışın'ı görmek ve tanışmak için kalacaktı.Dostum eskisi gibi yanımda sonra sevdiğim adam yanı başımda.Sorunlarımı biraz erteleyebilirim.

Seni seviyorum anniş. Bir dakika akşam ailecek gelecekler. Hüseyin de gelecek.Onu özlemiştim.Evet özlemiştim.Maviş gözlerini,sarı saçlarını,ses tonunu.

Seni özledim Maviş!

***
Belli bir yaştan sonra tekiz!
Her insan kendi savaşını verir dünyada.Ne elinden tutacak babası ne de onu sözleriyle ayakta tutacak annesi olacak.
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍

Beğenmeyi unutmayın !

✴
⬇