The Day We Fall in Love

Chapter 1

Chapter 1

"Oh anak mag-iingat ka habang wala kami ng mama mo. Make sure to be safe while we're not around okay Princeilo?" paalam ni Dad sakin . Kailangan nilang pumunta ng Florida para sa isang promotion at matatagalan din sila kaya nakakalungkot lang tuloy. Hindi ako masayahing tao at madali lang akong mawalan ng gana. Moody nga pala ako kung hindi ako interesado sa isang bagay.

"Peter? Bantayan mo ang bunso natin at alagaan mo habang wala kami." tumango naman si Kuya Peter. Psh! Ang napakagaling kong plastik na kuya.

Kasama ko nalang ang kuya at yaya ko sa bahay. Talagang nakakalungkot dahil wala sila ngayon. Bunso ako sa pamilya at papa's girl ako. Princeilo Palisada, 17 years of age at nag-aaral kaya lang, lilipat ako sa ibang school. Lilipat ako para isang scholarship. Nasa public school lang ako dahil gusto ko at nakakatipid kasi sa pera. Si Kuya naman nasa private school at scholar din siya katulad ko ngunit doon na siya since primary pa lang. Kailangan ko namang mag-adjust sa panibagong pagsubok na darating.

"Tara na Ceilo umuwi na tayo." Kuya Peter said. I composed myself and walked.

"Pe--" nagsalita ako.

"Baka gusto mong malitikan ka sakin. Please act like a girl Ceilo, para kang manang." tinallikuran nya ako at nagsimulang maglakad. Naiinis na ako dito. Ayokongtinawag nya akong 'manang'.

"Kuya--" naputol na naman ng tinaas niya ang isang daliri sa ere. Ibig sabihin nun, warning na ako at babatukan niya ako.

Kaya hindi nalang ako nagsalita pa. Napaka-unfair naman nito.

"Halika na hija at sumakay na tayo sa kotse." sabi ni Yaya habang inalalayan ako papunta sa sasakyan namin. Pumasok ako at nakita ko si Kuya na nakataas ang kilay. Umupo ako ng maayos at nagkibit-balikat.

Kahit kailangan talaga, masungit si Kuya sakin dahil ba masyado siyang tinamad ngayon. Ayaw nya sa mga katulad ko. Masungit kasI ako pero hindI ko pinahalata. Babae kaya ako? Manang nga ang tawag ni Kuya sakin.

Nakatulog ako ng mahimbing at natagpuan ko ang sarili ko sa kwarto ko.

Tumayo ako at nagbihis ng damit. Naku gabi na pala. Napahaba ang tulog ko. Biglang may kumatok sa pintuan ko.

"Ceilo? Andito na ang merienda mo." sabi ni yaya mula sa labas ng kwarto ko. Kinabukasan nilagay niya ito sa sidetable ko at umalis.

"Hmmm.. iiwan na naman ako." bulong ko sa sarili ko. Napakaluwag kasi kung wala sila dito, nakakalungkot tuloy sa pakiramdam. May kumatok naman sa pintuan ko. Kahit di ko sila pinapansin masyado, kailangan ko parin sila.

"Ceilo? Magbihis ka na! May lakad tayo. Bilisan mo or else iiwan kita dito." sabi ni Kuya habang nakikinig lang sa kanya tila umalis na siya doon. Napabuntong-hininga nalang ako sa sarili ko dahil napakaluwag talaga. Nag-ayos ako sa sarili ko at bumaba.

"Nasa sasakyan na ang Kuya mo Ceilo, inaantay ka." sabI ni yaya sabay turo sa labas. Tumango naman ako at lumabas narin. Pumasok ako sa loob ng car at doon nag-earphones para kumalma ako ng kaunti.

"Ku-kuya? Where are we heading?" tanong ko kay Kuya habang hindi tumitingin sa kanya. He looked at me seriously.

"When we get there, please don't try to panic or else and don't talk back." tipid niyang sagot sakin tapos bumaling nalang siya ng tingin sa bintana. Napalunok nalang ako at nakikinig nalang ulit sa music.

Kung ano man yong 'panic' na sinasabi nya, si God nalang ang bahala sakin.

Ilang oras din ang biyahe namin at ganoon katagal ang oras. Nakita ko nalang ang Kuya ko na nakatulog. Maya-maya ay gumising siya dahil nandito na kami sa..... BAR?