Unbinding Ties of Sloth

Kabanata 10

"Magiging teacher ka pa man din! Wala ka bang kahihiyan?"

Kinakausap or rather inaaway niya si Joya na ngayon ay naiiyak na. Parang kanina pa sila dito sa labas. Joya is still wearing her uniform.

Nang magsalita si Joya ay mas lalo itong nagalit. Nakita ko ang pagtaas ng kamay nito para sampalin si Joya. I got on time so I was able to hold and stop her hand.

"Trespassing. Slander. And physical assault. I'm sure you don't want to see yourself in the tabloid first thing in the morning." I warned her.

Binitawan ko ang kamay niya kaya tinignan niya ako nang masama.

"At sino ka naman? Magdedemanda ka? Sige, tignan natin kung hindi makulong yang keridang iyan! " Warning niya nang lumingon kay Joya na ngayon ay umiiyak pa din at nakayuko.

I knew this day would come. Hudas talaga ang lalaking iyon. Pero bago ko 'yon resbakan, haharapin ko muna itong asawa niyang kulang sa aruga at pagmamahal.

"Are you sure that you want everyone from your circle to discover about your husband's infidelity?"

Bigla itong natigilan. My guess is right. Women like her have high pride and ego. Mas pipiliin niyang itago ang pangangaliwa ng asawa kaysa makaladkad sa kahihiyan ang pangalan niya.

Nagmura siya bago humarap kay Joya.
"I'm warning you. Stay away from my husband. Or else, you'll regret it."

Pero bago siya nakaalis, hinawakan ko ang braso niya.
"Talian mo 'yong leeg ng asawa mo. Baka mamaya ay nandito na naman iyon."

Pabalang niyang hinila ang braso mula sa pagkakahawak ko bago siya nagmartsa palayo sa amin. Pinasibad niya agad ang kotse nito pagkasakay. Napatingin ako kay Joya na natahimik habang mahinang umiiyak. Her shoulders are slightly shaking.

I pity her. Hindi dahil sa kawawa siya at nagmukha siyang talunan. Kung hindi dahil sa alam kong nasaktan siya sa panloloko ng hudas na iyon. I will never tell her that friends' famous line of "I told you so" when a friend commits a mistake.

I was about to hug her and comfort her when she ran away from me. Pumasok siya sa bahay at nagmamadaling umakyat ng hagdan. Later on, I heard a loud bang on her door.

I guess she needs time to let everything sink in. I know it will be difficult but she's one hard cookie. She will get over it eventually. I really hope so.