Unbinding Ties of Sloth

Kabanata 4

While walking, I thought of the different clubs na mayroon ang Academy.

I thought of the theater club pero umurong ako. I don't do acting. Hindi convincing. Ayokong magpaka- you're nothing but a second rate, trying hard copy cut.

Dance troupe or cheerleading kaya?

Umiling ako. I'm not flexible enough. Hanggang paa-tuhod-balikat-ulo lang ako. Di ako dancerist gaya ng iba diyan.

Pitch perfect? Yong Academy Choir.

LOL. End of the the world na. Mabubuhay ang mga patay. Mamamatay ang mga buhay. 'Di na.

Eh, Academy Scribes, the school organ.

Napa-smirk ako. Baka di ako tanggapin kahit contributor lang. I'm not good with letters. I dislike literatures. Tutulugan ko lang.

Sports?

Mas LOL. Kaya ko bang sumalo ng bola? Kaya ko bang magshoot? Kaya ko bang humawak ng raketa? Sumipa o pumalo?

The answer is NO.

Arts kaya?

My smile turn to an evil one. Pang-abstract lang ako. I don't think someone can appreciate my strokes and so on.

Isa pa, ang mahal ng talent na iyan. Sa cost pa lang ng materials ay uurong na ako.

So, ano?
Tamang hilata na lang? Petiks-petiks. Hayahay. Ganon?

Ang hirap 'pag wala kang gustong gawin sa buhay. Kasi ayaw ding lumabas ng hidden talent na mayroon ka. Kung mayroon nga bang natatagong talento sa akin. Duda akong meron.

"Anong sa'yo?" Tanong niya nang makarating na kami sa food court. Umiling ako.

"Alis na ako." Paalam ko.

Pero bago ako umalis, kinuha ko ang kamay niya at inilagay ang ilang libo sa palad niya para sa paunang bayad ko sa tuition. I am paying for it every quarter.

"Kulang 'to." Nakalabing saad niya. Kumunot na naman ang noo ko.
"I paid for your whole tuition this semester."

"What?"

"Why?"
Sino ba ang nagsabing bayaran niya? Kaya ko nga inuunti-unti kasi di ko afford. Nagtitipid ako. May pang-aral ako pero pera nila iyon. Hangga't maaari gusto ko ng pag-aralin ang sarili ko.