Chapter 12
His Tea
Tyler stared deeply into my eyes, then his grey eyes shifted to my lips.
He caressed it with his thumb, tempting to kiss me, his warm breath fanning over my mouth, the longing lingers between us like a magnet that is bound to collide.
"Baby..." He muttered, softly. "You're here... You are actually here where I can hold and kiss you..." I felt his warm palms held my cheeks.
I had to look up at him, his grand stature mesmerized me. He completely transformed into a prince by this sumptuous palace.
I stared into his grey eyes then took glances at his body, he's wearing a white baroque royal suit that fits and emphasizes his stern and sexy body, it has golden embroidery and chains and buttons.
At ako? Suot ko lang ang stockings, loafers, at gray maid uniform ko. Its skirt reaching my knee. It has long-sleeves and a pilgrim white collar. It fits around my waist with a bow.
A cute little maid dress I want to rip off into shreds.
May narinig akong yumapak sa may pasilyo na nagpaalarma kay Tyler. Hinila niya ko sa kwarto bago niya sinarado ang pinto sa likod niya. Hindi ko na namalayan na nakasandal na pala ako sa pinto, his hands pressed against the door beside my head.
Hinintay namin maglaho ang yapak sa labas ng kwarto niya.
I'm still shock to see him the way the television described him, a prince.
Si Tyler ba talaga ito o ibang tao na nagpapanggap lang?
I remember Bernard saying I must address him formally. I'm not sure if I should.
"Your Royal Highness." I muttered.
Nagtaasan ang kanyang perfectly thick eyebrows.
"Don't call me that. You're not my servant." Serioso niyang sabi.
"But—"
"Here, let me get that for you." Imbes na ako ang magbaba ng tray, kinuha niya ito mula sa kamay ko at siya na mismo ang nagbaba ng tray sa coffee table.
Ang mga kwarto ng Royals ay tinatawag na master suites. May king size bed, working mahogany table, bookshelves na puno ng hardcover books, victorian drawers at cabinets, at modernized bathroom.
Mukhang may walk-in closet pa siya at may balcony rin na kasalungat sa pinto kung saan matatanaw ang garden sa palace grounds, naharangan lang ang entryway ng puting kurtina na hinahaplos ng ihip ng hangin.
"Tyler—"
Hindi ko pa nasisimulan ang sasabihin ko nang bigla niya kong iniyakap nang mahigpit. Humaplos ang mamahalin niyang pabango sa ilong ko. Mas lumaki siya, tumangkad, at kumisig ang katawan.
Anong pinapakain sa kanya ng palasyo at naging barako ang pangangatawan niya?
Napatitig ako sa mapupungay niyang mata, his soft lips parted.
"Charlotte... baby..." His eyes became teary. Agad niyang pinahid ito nang may tumulo na luha pero tumuloy-tuloy lang ito habang nahikbi siya. "It fucking kills me that all those years, I couldn't love you the way I should... I'm sorry nagkulang ako."
"Hindi mo ito kasalanan. Sadyang ang tadhana pinaghiwalay tayo ng ganon katagal." Hinaplos ko ang pisngi niya. Hinawakan niya ang palad kong iyon atsaka hinalikan ito.
"Fuck destiny! I just want to be with you and my wish finally came true."
Iniyakap ko siya. His arms wrapped around me like a warm blanket. I miss this so much. "I miss you so much. For so long." I finally said.
BINABASA MO ANG
Swan of Snowy Trails (Book 2 of Swan Trilogy)
RomanceThey had left snowy trails for her to follow, to find them where they had flown far away from her wings. *** Sa mundo ng mga royalties, hindi malaman ni Charlotte Svana Howell kung saan siya lulugar lalo na't noong malaman niya na ang walong lalaki...