* First wave : season 1 *

Part 8

ماشينش رو توي پاركينگ پارك كرد و از ساختمون خارج شد

به سمت راننده اي كه درو براش باز نگه داشته بود رفت و توي ماشين نشست:ميتونستم خودم بيام احتياجي نبود بيايد دنبالم

.چانيول به چهره ي مضطرب بكهيون لبخندي زد:باهم بريم خطرش كمتره اينجوري خيال منم راحت تره.

دوباره دلش لرزيد چشم هاش رو از صورت چانيول گرفت...

نميتونست بيشتر از اون توي چشم هاش خيره بمونه:كيونگسو كريس رو براي تحويل لوازم ارايشي فرستاد خودش كمي در گير بود

_اره بهم گفت مسئله اي نيست به هر حال فرقي نداره مهم اينور قضيه ست كه خوب پيش بره،به نظر مياد كمي استرس داري.

دروغ گفتن به اون مرد به نظر جالب نميومد اونم وقتي بكهيون بدون دليل همه چيز رو براش توضيح ميداد:اره دارم،ولي علتش ترس نيست،علتش نفرت از اين كاره.

چانيول نگاهي به اخم هاي بكهيون انداخت لبخند عميق تر شد:پس چرا توي اين كار شركت كردي؟؟

_چون بايد عادت كنم..

+به چي؟؟

_به كثافت كاري..

صداي خنده بلند چانيول توي فضاي ماشين پيچيد:اره حق با توئه اينا كثافت كاريه ولي بايد اينو بدوني تو توي انجمني هستي كه بدتر از اين هارو هم انجام داده قاچاق انسان كه پيشش مثل رد كردن چراغ قرمز به حساب مياد ، اينجا دوراه بيشتر نداري. يا خودت هم قاطي كاراشون ميشي ....يا بايد بميري.

بكهيون به طرف چانيول چرخيد ديگه اثري از خنده توي صورتش نبود نيشخندي زد:اره دليل قشنگيه براي سرپوش گذاشتن روي گندكاري هامون...

چانيول به چشم هاي بكهيون خيره شد:اگه تو مرگ رو ترجيح ميدادي الان اينجا كنار من ننشسته بودي....

_درست ميگي من زندگي رو ترجيح دادم...منم ادم ضعيفي هستم مثل تو...

  بكهيون با چرخوندن سرش و خيره شدن به بيرون تمايل براي تموم كردن بحث رو نشون داد.

نزديك به فرودگاه بودند كه بكهيون چرخيد سمت چانيول:كجا ميخوايم بريم.

چانيول نگاهي به بكهيون انداخت:بوسان كشتي از درياي ژاپن مياد.

_ژاپن؟؟

_قرار نيست مستقيم از ونزوئلا وارد  بشن براي احتياط بايد با كمي جابه جايي انجام ميشد

بكهيون چشم هاشو بست حالش اصلا خوب نبود،تهوعش تا وقتي روي صندلي هواپيما كنار چانيول نشسته بود و مشغول بستن كمربندش بود ادامه داشت

نميدونست از عذاب وجدانشه يا چيز ديگه اي..

تقريبا طاقتش تموم شده بود..