7.Bölüm☂

28.2K 280 38
                                    

Birine duyduğun sevgi ve sinir doğru orantılıdır. En çok sevdiğin insana herkesten çok sinirlenirsin...

-SİGMUND FREUD

Yıllardır gelip gittiğim evin bahçesine girdiğimde sanki yasak bahçeye girmiş gibi hissetmiş ve bu histen nefret etmiştim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yıllardır gelip gittiğim evin bahçesine girdiğimde sanki yasak bahçeye girmiş gibi hissetmiş ve bu histen nefret etmiştim. Selim'i en son o gece görmüştüm, Çağrı ailemle tanışmaya geldiği gece ve üzerinden neredeyse beş gün geçmişti. Onunla yüzleşmekten tam beş gündür kaçıyordum ve işin tuhaf tarafı oda benden kaçıyordu. Omuzlarımı dikleştirip cesur olmam gerektiğini bir milyonuncu kez kendime hatırlattım. 

Zile basıp bir adım geriye çıktığımda yapmak istediğim koşarak buradan uzaklaşmaktı aslında. Ama kapı ben karar vermeye kalmadan Selim tarafından açıldı. Yeni uyanmış gibi bir hali vardı, saçları dağınık göz altları şişti. Hiç konuşmadan kenara geçti ve bende hiç konuşmadım. Havada görülmeyen tehlikeli elektrik akımları vardı. Montumu çıkarırken dudaklarıma zorla gülümseme yerleştirdim. "Seninle konuşmaya gelmek için biraz bahane aradım evde, ama kek falan yoktu." 

"Hoş geldin." Oda tıpkı benim gibi zorla gülümsemişti. "Teşekkür ederim."

İkimizde konuşmak istiyor ama nereden başlayacağımızı bilmiyorduk. "Şey bende seni görmek istiyordum aslında. Ama gelmene şaşırdım açıkçası."

"Çok saçma davrandığımın farkındayım özür dilerim."

"Bende özür dilerim Arsu. Erkek arkadaşını ailene tanıştıracağın gece gelip seni üzmemem gerekiyordu."

"Sorun değil, yani aslında yanımda olduğun için mutluydum." Hafifçe omuz silkip ellerini cebine soktu. "Eski günlerdeki gibi ballı süt mü yapsak?"

"Olur, ama ben yapayım. Sana bırakınca bütün balı benim bardağıma koyuyorsun, ben ballı süt içmiyorum bal yiyorum o zaman." 

"Ev sahibi olduğum için cömertliğimi gösteriyorum bir kere." Gülerek mutfağa geçtim ve sütleri hazırlarken gerginliğimin yavaşça gittiğini hissettim. "Eee anlatsana nasıl biri Çağrı?"

"Şey... Tuhaf biri, dürüst olmak gerekirse onunlayken ne olduğunu anlayamıyorum sadece aşık olduğumu hissediyorum." 

"Demek aşk böyle karmaşık bir şey."

"Çok daha fazla karmaşık Selim. İnan bilmiyorum." 

"Ben biliyorum." Gülümseyerek gözlerimin içine baktı ardından bakışlarını kaçırdı. "Tıpkı senin gibi motorları seviyor sanırım, çok fazla ortak yönünüz var mı?"

"Sanırım tek ortak yönümüz motor kullanıyor olmamız. Ama ortak zevklerimiz olmasına gerek yok. Önemli olan-"

"Çok sevmek." Cümlemi tamamladığında gülümsedim. "Peki sen ne hissediyorsun? Yanında olamadığım için çok üzgünüm." 

HİSSETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin